Η παράδοση πολιτικού ρεαλισμού και προσαρμοστικότητας της Ρώμης έθετε το imperium πάνω από την κοιτίδα του, την urbs. Η έννοια και η πραγμάτωση του imperium συνέδεσε σε μια νέα ενότητα urbs και orbis, για να θυμηθούμε τη γνωστή ρήση του Γαλάτη Ρωμαίου ευγενούς του 5ου αιώνα μ.Χ. Ρουτίλιου Ναματιανού, ο οποίος είπε απευθυνόμενος προς τη Ρώμη: «urbem fecisti quod prius orbis erat» («έκανες πόλη ό,τι ήταν πριν οικουμένη»). Είναι μια από τις σοφές ειρωνείες της ιστορίας ότι τη θαυμαστική αυτή φράση τη διατύπωσε ένας προσηλυτισμένος στο ρωμαϊκό ιδεώδες απόγονος εκείνων που η Ρώμη είχε σε παλιότερες εποχές συνδέσει με την ιδέα του φοβερού αντιπάλου.
Η Ρώμη εξακολουθούσε (έως και την Ύστερη Αρχαιότητα) να σφραγίζει νικηφόρα την πολιτική της ταυτότητα πάνω σε οποιαδήποτε αρχική εθνική προέλευση. Το ελιξίριο της ρωμαϊκής αντοχής δεν ατόνησε.
Το γάλα της λύκαινας δεν φαίνεται πιθανό να χάσει ούτε τη νοστιμάδα ούτε την πνευματική θρεπτικότητά του, ιδίως για τους συνειδητούς κοσμο-πολίτες κάθε εποχής και πολιτειακής προδιάθεσης. Η Ρωμαϊκή Ιστορία είναι από τη φύση της επίκαιρη.
Ο Κώστας Μπουραζέλης είναι καθηγητής αρχαίας ιστορίας και αναπληρωτής πρύτανης για ακαδημαϊκά θέματα και τις διεθνείς σχέσεις του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, της Βρετανικής Ακαδημίας και του Πανεπιστημίου Κύπρου και επισκέπτης ερευνητής στο Institute for Advanced Study του Πρίνστον και στο Ινστιτούτο Αρχαίας Ιστορίας της Κολωνίας. Είναι επίσης αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και μέλος των εκδοτικών επιτροπών των περιοδικών Αρχαιογνωσία, Mediterraneo Antico, Classica et Mediaevalia, Pharos και της σειράς μελετών αρχαίας ιστορίας Heidelberger Althistorische Beiträge und Epigraphische Studien (HABES). Το ερευνητικό του έργο αφορά την ελληνιστική και ρωμαϊκή ιστορία και εστιάζει σε θέματα όπως η πολιτική και θεσμική ιστορία του ελληνιστικού κόσμου, η ιστορία των θεσμών του ρωμαϊκού κράτους (ρεπουμπλικανική και αυτοκρατορική περίοδος), η θεσμική και κοινωνική εξέλιξη των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου στη ρωμαϊκή περίοδο, η λατρεία των ηγεμόνων στον αρχαίο κόσμο, καθώς και η νεότερη ιστοριογραφία για την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες μελέτες, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν: Das hellenistische Makedonien und die Ägäis (Μόναχο 1982), Θεία δωρεά. Μελέτες πάνω στην πολιτική της δυναστείας των Σεβήρων και την Constitutio Antoniniana (Αθήνα 1989· β΄ γερμ. έκδ. Βιέννη 2007), Kos between Hellenism and Rome (Φιλαδέλφεια 2000), ενώ έχει συμμετάσχει ως υπεύθυνος συντονιστής (και εν μέρει συγγραφέας) των κεφαλαίων περί Αφηρωισμού και Αποθεώσεως στην έκδοση του Thesaurus Cultus et Rituum Antiquorum (ThesCRA), ως συντονιστής στην έκδοση Tabula Imperii Romani (TIR) από την Ακαδημία Αθηνών, ως επόπτης στην έκδοση διαφόρων αρχαιογνωστικών έργων από το ΜΙΕΤ, καθώς και στο πρόγραμμα έκδοσης εγχειριδίου για τα αρχαία ελληνικά ομοσπονδιακά κράτη (The New Larsen).