Οι Van der Graaf Generator στο Piraeus 117 Academy

Οι Van der Graaf Generator του 2020 είναι οι Peter Hammill (φωνή, κιθάρα, πλήκτρα), Hugh Banton (όργανο, μπάσο) και Guy Evans (τύμπανα, κρουστά), δηλαδή τα τρία ιδρυτικά μέλη της μπάντας που συνεχίζουν απτόητα και δημιουργικά.

Οι ίδιοι δήλωσαν για αυτήν την περιοδεία στο loudersound: «Να ‘μαστε και πάλι εδώ. Πενήντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του The Least We Can Do Is Wave To Each Other. Πόσο συναρπαστικό και τρομακτικό ταυτόχρονα είναι ότι θα ξαναμπούμε στο ένδοξο χάος των ζωντανών εμφανίσεων των Van der Graaf Generator», είπε ο Peter Hammill.

Ο Hugh Banton πρόσθεσε: «Ήρθε η ώρα να αφήσω στην άκρη τον κομπιουτεράκια και να ξαναβάλω πίσω στη θέση του τον μουσικό, εκεί στα αριστερά της σκηνής»… «περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία να ανακαλύψω το νέο ηχητικό σύμπαν που επιφυλάσσουν σε όλους μας οι Van der Graaf Generator του 2020».

Και ο Guy Evans σχολίασε: «Σίγουρα το γεγονός ότι τα ντραμς έλιωσαν στο τελευταίο sound check των VdGG έδωσε τροφή για σκέψη. Ευτυχώς, και τα ντραμς και ο ντράμερ έχουν επανέλθει πλήρως. Είμαι πανέτοιμος για αυτό που πρόκειται να συμβεί!»

Σκοτεινότεροι στο στίχο και πιο άγριοι σε σύγκριση με άλλες μπάντες της εποχής τους, οι VdGG έγιναν κυρίως γνωστοί για την εξαιρετική progressive αισθητική τους, τις πολύ πυκνές συνθέσεις και τις απροσδόκητες ενορχηστρώσεις των τραγουδιών τους, που καταγράφηκαν σε έξι άλμπουμ μεταξύ ’69 και ’76, με την ετικέτα της Charisma. Στα live τους τα κιθαριστικά σόλο ήταν η εξαίρεση και στην ατμόσφαιρα κυριαρχούσαν η μοναδική φωνή του Hammill, το σαξόφωνο του Jackson και τα μοναδικά σόλο του Banton στο όργανο.

Οι Van der Graaf Generator δημιουργήθηκαν το 1967 στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ από τον Peter Hammill που είχε αναλάβει το στιχουργικό και τραγουδιστικό μέρος της μπάντας και τον Chris Judge Smith που έπαιζε ντραμς. Το άκρως πρωτότυπο και ευφάνταστο όνομα τους οφείλεται στον Smith – σε ένα ταξίδι του στο San Francisco έφτιαξε μία λίστα με πιθανά ονόματα για το γκρουπ που ήθελε να φτιάξει και η γεννήτρια στατικού ηλεκτρισμού Van der Graaf του είχε κινήσει το ενδιαφέρον (συμπτωματικά ο εφευρέτης της πέθανε το 67, τη χρονιά δημιουργίας του γκρουπ).

Το 1968 τους βρίσκει να κυνηγούν την τύχη τους στο Λονδίνο και τότε προστέθηκαν στο γκρουπ ο Hugh Banton (όργανο, μπάσο) και λίγο αργότερα ο κιθαρίστας Keith Ellis και o ντράμμερ Guy Evans. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους “The Aerosol Grey Machine” βρήκε τον πρωτεργάτη τους, τον Chris Judge Smith να έχει ήδη αποχωρήσει (μόλις ηχογράφησαν το πρώτο τους single, “People You Were Going To” b/w “Firebrand”, θεώρησε πως είναι περιττός και έφυγε φιλικά).

Περιόδευαν συνεχώς και έκαναν τη μεγαλύτερη επιτυχία τους στην Ιταλία με το άλμπουμ “Hearts Pawn” που ηχογράφησαν το 1971. Μέσα στο 1972 έκαναν τρεις περιοδείες στην Ιταλία και μερικές φορές έδιναν 3 διαφορετικά shows την ημέρα…!

Αφού το 1976 μετασχηματίστηκαν σε ένα ισχυρό σχήμα που είχε βιολί, μπάσο, και κιθάρα, το συγκρότημα τελικά διαλύθηκε το 1978.
«Ήμασταν όλοι μας μεγαλομανείς”, λέει ο Banton, «Προσπαθούσαμε να βρούμε το χώρο μας και να τοποθετηθούμε σε αυτόν με τον καλύτερο τρόπο που είχε ο καθένας».

Το 2005, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, το «κλασσικό» τετραμελές line-up επανεμφανίστηκε με μια θριαμβευτική συναυλία επανασύνδεσης στο Royal Festival Hall του Λονδίνου και έχοντας ήδη ηχογραφήσει ένα νέο δίσκο με τίτλο, “Present”. Για το υπόλοιπο της χρονιάς δεν σταμάτησαν να εκπλήσσουν το κοινό με την ενέργεια και το δυναμισμό τους. Το 2006 ο σαξοφωνίστας David Jackson εγκατέλειψε τη μπάντα.