Η έκθεση μικτών μέσων (φωτογραφία, βίντεο, ζωγραφική, γλυπτική και περφόρμανς) συζητά την επικαιρότητα – αναδεικνύει τη προβληματική της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας που συμπεριφέρεται πολλές φορές ως να μη μπορεί να εντοπίσει το πρόβλημα, να μη μπορεί να το αντιμετωπίσει συλλογικά, εν τέλει συμπεριφέρεται ενίοτε ως να μην υπάρχει πρόβλημα. Η συζήτηση επικεντρώνεται στο γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία παρά το εύρος των συζητήσεων αδυνατεί να ονοματίσει την αιτία αλλά και την ουσία του ίδιου του προβλήματος και τέλος μιλά συνεχώς για πρόβλημα/-τα γενικά μετατοπίζοντας τη συζήτηση αλλά και το προσανατολισμό από επουσιώδη σε ουσιώδη συνεχώς.

Ο τίτλος, επιλεγμένος σκόπιμα στα αγγλικά επιθυμεί να συνδέσει το τοπικό με το παγκόσμιο, το ειδικό με το γενικό. Αναφέρεται με σαρκασμό και χιούμορ στην αντιμετώπιση προβλημάτων που αφορούν  “κοινωνίες σε κρίση”, “κοινωνίες σε μετάβαση”, οι οποίες παραμένουν αδρανείς και παθητικές, αναπτύσσοντας πολλές φορές μία διπολική και αμφίθυμη στάση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ο τίτλος μεταφρασμένος στα ελληνικά “Πού είναι το πρόβλημα?” ακούγεται ως μία ερώτηση που στοχεύει περισσότερο από το να εντοπίσει το πρόβλημα (εννοιολογικά, χωρικά, κοινωνιολογικά) περισσότερο στο να το “παραβλέψει”. Οι δύο όροι empathy – apathy δεν έρχονται ως απάντηση αλλά ως ένα δίπολο διερεύνησης του ίδιου του προβλήματος. Με ένα παιγνιώδη τρόπο το ανοιχτό αυτό ερώτημα που απευθύνεται ερείδεται στις δύο ετυμολογικά ελληνικής προέλευσης λέξεις -τη λέξη εμπάθεια- αλλά και απάθεια. Έχει ενδιαφέρον ότι η λέξη empathy έχει θετικό πρόσημο στα αγγλικά. Όλες αυτές οι έννοιες όμως αφορούν την ελληνική κοινωνία, μία κοινωνία με ετερόκλητα στοιχεία που εύκολα καταδικάζει, ταυτίζεται με κάτι άλλο ή και παράλληλα παραμένει απαθής – στερούμενη το ‘πάθος’ που της αναλογεί για ριζοσπαστικές αλλαγές και επίλυση των θεμάτων που τη ταλαιπωρούν.

Επιμέλεια: Δρ Εύα Κέκου

Καλλιτέχνες

Ειρήνη Ευσταθίου

Γιάννης Θεοδωρόπουλος

Άννα Λάσκαρη

Στεφανία Στρούζα

Lanfranco Aceti & Willem Jan Smit

Φωτογραφία εξωφύλλου: Χειμωνιάτικο Φως, Γιάννης Θεοδωρόπουλος