Open Frontiers – Ανοιχτά Σύνορα από τη Hellenic Dance Company στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Η Hellenic Dance Company παρουσιάζει την παράσταση χορού Open Frontiers – Ανοιχτά Σύνορα, στις 28, 29 & 30 Οκτωβρίου 2014 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Η Hellenic Dance Company φέρνει στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών την σπονδυλωτή παράσταση με γενικό  τίτλο “Open Frontiers”, προσδοκώντας, μέσα από τα τέσσερα έργα που την απαρτίζουν, να προβληματίσει και να αφυπνίσει το κοινό σχετικά με τις κοινωνικές συνθήκες και τη βαθιά υπαρξιακή κρίση των καιρών. Τα έργα των Akram Khan, Martha Graham, Pascal Rioult και Tono Lachky που θα ερμηνεύσουν οι χορευτές της Hellenic Dance Company (της ομάδας της ΚΣΟΤ), επιλέχθηκαν ακριβώς γιατί όλα μαζί μπορούν να αποτελέσουν μια εκρηκτική δήλωση πάνω στα δεινά της ανθρωπότητας και τους κινδύνους για την ίδια τη ζωή. Τέσσερεις καλλιτέχνες από διαφορετικές εποχές, τέσσερα έργα σε διαφορετικό στυλ, αλλά με κοινή ανησυχία για το μέλλον, με κοινή αποστροφή στον εφησυχασμό και σαφή προσανατολισμό στην αντίδραση απέναντι σε όσα βάζουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ευτυχία.

Λίγα λόγια για τα έργα και τους δημιουργούς:

VERTICAL ROAD του Akram Khan

“…όλο και περισσότερο, κατευθύνομαι απρόθυμα προς ένα ισχυρό οριζόντιο ρεύμα, το οποίο είναι ένα μέρος όπου ο χρόνος κινείται σε τόσο υψηλή ταχύτητα, ώστε και η αναπνοή μας ακόμη πρέπει να επιταχυνθεί προκειμένου ως ανθρώπινα όντα να επιβιώσουμε. Και πάντα πίστευα ότι ήταν στην αργή εκπνοή μας, ο τόπος όπου κατοικεί η αίσθηση της βαθιάς πνευματικής ενέργειας.  Σε ένα κόσμο που τρέχει τόσο γρήγορα, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της πληροφορίας, κατά κάποιο τρόπο είμαι διατεθειμένος να κινηθώ αντίθετα σ’ αυτό το ρεύμα, προκειμένου να καταλάβω τι μπορεί να σημαίνει να συνδέομαι όχι μόνο πνευματικά, αλλά και κάθετα.”

Ο Άκραμ Καν είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους χορογράφους της γενιάς του. Ιδιαίτερα γνωστός για τις συνεργασίες του In-I (2008) με τη διάσημη ηθοποιό Juliette Binoche, Sacred Monsters(2006) με τη μεγάλη χορεύτρια Sylvie Guillem, και το βραβευμένο Ζero degrees (2005) με  τον Sidi Larbi Cherkaoui. ο Akram Khan παράλληλα έχει ιδρύσει την Akram Khan Company, η οποία έχοντας καθιερωθεί πλέον ως μία από τις πιο πρωτοποριακές ομάδες χορού για τις δημιουργικές προκλήσεις που θέτει στις παραδοσιακές χορευτικές φόρμες. Η χορευτική γλώσσα κάθε παραγωγής της έχει ως αφετηρία τις καταβολές του Καν στο κλασικό ινδικό ιδίωμα kathak και στη μαθητεία του στο σύγχρονο χορό. Το Vertical Road (βραβείο κριτών The Age για το καλύτερο νέο έργο του 2010), είναι ένα εμβληματικό έργο του Akram Khan για σύνολο σύγχρονου χορού, με μουσική που συνέθεσε ειδικά για το έργο ο επί πολλά χρόνια συνεργάτης του, συνθέτης Nitin Sawhney. Το Vertical Road αντλεί έμπνευση από την παράδοση των Σούφι και τον Πέρση ποιητή και φιλόσοφο Rumi.

PANORAMA της Martha Graham

Το Panorama που η χορογράφος εμπνεύστηκε και δημιούργησε το 1935 σε μια περίοδο που η καταπίεση των μειονοτήτων, η Μεγάλη Ύφεση και η άνοδος του φασισμού απασχολούσαν σοβαρά πολούς καλλιτέχνες. Διαποτισμένο από τις ανησυχίες αυτές, το Panorama γεννήθηκε για να εκφράσει τη δύναμη του ανθρώπου να αλλάξει τα πράγματα. Η Ομάδα της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης ερμήνευσε αυτό το σπουδαίο έργο στη Νέα Υόρκη και το Ηρώδειο, αποσπώντας θετικές κριτικές από τον Τύπο, αλλά και το θερμό χειροκρότημα του κοινού. Η Hellenic Dance Company στάθηκε επάξια στο ύψος της τιμής που της έγινε, ερμηνεύοντας με συνέπεια και πάθος το διαχρονικό Panorama. Η εφημερίδα New York Times επισήμανε σχετικά με την ελληνική συμμετοχή ότι “Το ηχηρό χειροκρότημα για το Panorama ήρθε για να ανταμείψει τους 35 νέους χορευτές που, χωρισμένοι σε τρεις κύριες ομάδες, ερμήνευσαν το έργο με θαυμαστό συγχρονισμό και εντυπωσιακή δύναμη.”

WIEN του Pascal Riout

Πιστό στις προθέσεις του Ραβέλ, το Wien είναι μια φανταστική και μοιραία περιδίνηση με μαγικές διαστάσεις. Το βιεννέζικο βαλς, η τέλεια εικόνα της εξευγενισμένης κοινωνίας, μετατρέπεται σε σύμβολο ενός αποσαθρωμένου κόσμου που βρίσκεται στη δίνη της βίας και του εξευτελισμού. Το κομμάτι φέρει τη δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα της απελπισίας και της μοιρολατρίας. Πρόκειται για τα χνάρια μιας ανθρωπότητας που αποτυγχάνει και για ένα προμήνυμα του θριάμβου του κακού. Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στις 13 Ιανουαρίου 1995 στο  Sylvia and Danny Kaye Playhouse στη Νέα Υόρκη.

O PASCAL RIOULT, έχοντας μαθητεύσει και αναδειχθεί στις ομάδες  χορού May O’Donnell, Paul Sanasardo και Martha Graham Dance Company, πέρασε το 1994 στο επόμενο στάδιο ιδρύοντας τη δική του ομάδα, RIOULT. Έχει χαρακτηριστεί ως “ένας από τους πιο θαρραλέους και με βάθος δημιουργούς του σύγχρονου χορού σήμερα, με ρίζες στην παράδοση και ανοιχτό βλέμμα στο μέλλον”.

No more fairytales του TONO LACKHY

Ο Tono Lachky έχει το χάρισμα να αποτυπώνει σε κίνηση το σφυγμό της εποχής μας με παλμό, χιούμορ και έντονα θεατρικά στοιχεία. Στην νέα αυτή συνεργασία του με την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, ο Τόνο θα παρουσιάσει τη νέα πρωτότυπη χορογραφία του με τίτλο “No more fairytales”, ένα κωμικοτραγικό σχόλιο πάνω στη σύγχρονη πραγματικότητα, μια γιορτή του χορού “αφιερωμενη στους Έλληνες στους καιρούς της κρίσης.”

Ο Tono Lachky, ένα από τα πλέον ανερχόμενα διεθνή αστέρια του σύγχρονου χορού, έγινε μέλος της Akram Khan Company Μάρτιο του 2004 και ακολούθησε τη μεγάλη διεθνή περιοδεία του “MA” (48 χώρες σε όλο τον κόσμο) για δύο χρόνια. Ως χορογράφος, έχει δημιουργήσει διάφορα έργα, τα πιό γνωστά από τα οποία είναι τα “Twice Read”, “Softandhard”, “Heaven is the place”-, “Perfect Day To Dream”, “Kids in a play”, “Mind a Gap”. Είναι συνιδρυτής του Les SlovaKs Dance Collective. Δημιούργησαν το “Opening Night” (2007), το “Journey Home” (2009), το “Les SlovaKs – The Concert” (2010) και το “Fragments” (2012). Από το 2007 η ομάδα Les SlovaKs δίνει παραστάσεις σε Ευρώπη, Αφρική, Κεντρική και Βόρεια  Αμερική.

Φωτό: Wien του Pasxal Rioult