Ζωγραφικές απόψεις του τόπου μας που κάνουν αναφορά στις ιστορικές καταβολές του, στέκονται στις φυσικές ομορφιές για να φτάσουν στην σημερινή καθημερινότητα με σκοπό να αναδείξουν όλα αυτά που κοιτάμε, αλλά πλέον δεν βλέπουμε. Όλα αυτά τα σημαντικά που αναλώνονται στη σφαίρα του δεδομένου.
Συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά) οι καλλιτέχνες:
Γιάννης Αδαμάκης, Χρύσα Βέργη, Εριέττα Βορδώνη, Μαρία Γιαννακάκη, Γιάννης Κόττης, Δημήτρης Κούκος, Ελένη Παυλοπούλου, Παύλος Σάμιος
Την οργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια του ProjectArt και της έκθεσης έχει η Μαρία Ξανθάκου
Γιάννης Αδαμάκης:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αφηγηματικές περιπέτειες, βλέμματα, ανθρώπινες παρουσίες που διαδραμάτισαν ρόλους σε υποτιθέμενα θεατρικά παιχνίδια της μνήμης. Διηγήσεις παραμυθιών που μεταλλάσσονται σε ευφάνταστα εικαστικά στιγμιότυπα.
Χρύσα Βέργη:
Έργα που μυρίζουν βρεγμένο χώμα, που αιχμαλωτίζουν ζωντανά κομμάτια της φύσης και αφουγκράζονται τους υπόκωφους κρότους της ζωής μέσα στο υγρό στοιχείο και τους μεταφέρουν στην επιφάνεια.
Εριέττα Βορδώνη:
Αναζητήσεις περί ευδαιμονίας που αντλούν την έμπνευση τους από την ελληνική φιλοσοφία, δημιουργώντας ένα μίτο που συνδέει μοναδικά το κλασικό με το σύγχρονο. Ένας ενδιαφέρων διάλογος και ταυτόχρονα ένα αέναο παιχνίδι κωδικοποίησης και ένωσης στοιχείων και συναισθημάτων.
Μαρία Γιαννακάκη:
Μοναδικά μνημεία που αποτελούν σφραγίδα της Ελλάδας, της ίδιας της ιστορίας μας, σε μια ιδιαίτερη σύνδεση με τον έρωτα και την ένωση των σωμάτων. Αρχετυπικά σύμβολα που γίνονται ακόμα πιο ισχυρά καθώς υλοποιούνται σε εικόνες που μας ταξιδεύουν.
Γιάννης Κόττης:
Διαφορετικές εκφάνσεις της φύσης που βρίσκεται σε φάση αναγέννησης, οργιαστικές εικόνες ζωής, σε μια ζωγραφική καθαρά βιωματική. Ένας εικαστικός ύμνος στην καρποφορία που αποπνέει αισιοδοξία και δημιουργεί ανάταση.
Δημήτρης Κούκος:
Αρχαιοελληνικές κόρες, λουσμένες στο φως σ ένα αέναο παιχνίδι με το χρόνο και τη μνήμη που είναι παρούσα και πάλλουσα. Η μαγεία των χρωμάτων μας συνεπαίρνει, ξυπνά τις αισθήσεις και μας καλεί να αφουγκραστούμε τους ήχους και να νοιώσουμε τις μυρωδιές.
Ελένη Παυλοπούλου:
Ανθρωποκεντρικά έργα γεμάτα σύμβολα και αναφορές στον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία. Διασυνδέσεις μορφών και σχημάτων, σ ένα προσκύνημα στη μητέρα γη με σεβασμό και βαθιά εσωτερική διάθεση.
Παύλος Σάμιος:
Το γυναικείο γυμνό σώμα αναδεικνύεται ως το πλέον διαχρονικό σύμβολο από την Κυκλαδική εποχή ως τις μέρες μας. Μια ατέρμονη αναζήτηση του έρωτα, της αρμονίας και της δημιουργίας, σε μια εικαστική συνομιλία με τις βαθύτερες επιθυμίες μας.
Φωτογραφία θέματος: Γιάννης Αδαμάκης, Ένα τοπίο, 2013-2014, 100Χ150 εκ., ακρυλικά σε μουσαμά (μικρό)