Όπυ Ζούνη: Τελευταίες πινελιές, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης διοργανώνει έκθεση-αφιέρωμα στη ζωγράφο Όπυ Ζούνη, τιμώντας το έργο της.

Το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, τιμώντας το έργο της Όπυς Ζούνη φιλοξενεί μία Έκθεση – Αφιέρωμα στην ελληνική φωνή της γεωμετρικής τέχνης, παρουσιάζοντας τις “τελευταίες πινελιές” της. Η Έκθεση εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 1 Απριλίου, στις 20:00,  περιλαμβάνει 24 έργα, από τις τελευταίες δημιουργίες της, το 2008,  πλαισιωμένα από τέσσερα προγενέστερων ετών, και θα διαρκέσει έως την Τρίτη 30 Απριλίου 2013.

Η Όπυ Ζούνη, καταξιωμένη στην Ελλάδα και το εξωτερικό, δημιούργησε το δικό της ιδίωμα γεωμετρικής αφαίρεσης στη ζωγραφική, τη γλυπτική και τις κατασκευές, φέροντας πάντα στις δημιουργίες της ένα άλλοτε αδιόρατο και άλλοτε έντονο άρωμα και φως Ελλάδας σε διαρκή διάλογο με το διεθνές γίγνεσθαι. Έφυγε από κοντά μας το Δεκέμβριο του 2008, μετά από μακρόχρονη μάχη με τον καρκίνο, σχεδόν όρθια, σχεδόν ζωγραφίζοντας, για να αφήσει πίσω της, στα τελευταία της έργα, ένα φως και μία αρμονία αλλιώτικη από ότι μας είχε συνηθίσει στη ξεχωριστή της πορεία στη ζωγραφική.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τα έργα του τελευταίου έτους της ζωής της τα φιλοτέχνησε μέσα στο 1ο εξάμηνο του 2008, όσο δηλαδή κατόρθωνε η ισχυρή θέλησή της να επιβάλλεται στις μειωμένες  αντοχές της.  Σε αντιδιαστολή με τα συναισθήματα, που της δημιουργούσε η βαρύτατη επιδείνωση της υγείας της, στα δημιουργήματά της αυτά επικρατεί ο μαχητικός της χαρακτήρας και τα τελευταία έργα της Ζούνη χαρακτηρίζονται από αισιοδοξία. Επικρατεί δημιουργικό φως, εκρηκτικά χρώματα και η χάραξη μίας νέας εκκίνησης.

Από τα 28 έργα που θα παρουσιαστούν στην Αθήνα, στο ΙΜΚ, των οποίων τα  μεγέθη ποικίλουν (από το μεγαλύτερο 181Χ157εκ. ή ένα κίονα ύψους 210εκ., ενώ τα περισσότερα, που είναι και οι δημιουργίες του 2008, αρχίζουν από 130Χ130)) τα 21 παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών τον Ιούλιο του 2012.

Η ίδια η Όπυ Ζούνη σημείωνε σε κείμενα και συνεντεύξεις της: “Η τεχνολογία σήμερα μας προτείνει αδιάκοπα καινούργιες οπτικές και είναι αδύνατον να τις αγνοήσουμε. Έχουμε μοναδικές οπτικές εμπειρίες που δεν έζησαν οι προηγούμενες γενιές. Ο καλλιτέχνης είναι δημιουργός εικόνας και η εποχή μας είναι κατ΄ εξοχήν εποχή της εικόνας. Ο καλλιτέχνης μπορεί να έχει απαλλαγεί από την απεικόνιση αλλά όχι από την εικόνα. Εκείνο που δημιουργεί είναι η δική του εικόνα, γιατί αποτυπώνει τη φαντασία, τη σκέψη και τη ζωή του σε σχέση με το παρόν, ίσως και το μέλλον. Κάθε δημιουργός, κάθε σκεπτόμενος, πρέπει να συνειδητοποιεί πως ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει είναι η σκέψη του που τον ακολουθεί και στις χαρές και στις λύπες και πως μπορεί να αναπτύξει με άπειρους τρόπους το δώρο της έκφρασης, αν ενεργοποιήσει την εσωτερική του φλόγα….”

Η Κατερίνα Κοσκινά, Ιστορικός Τέχνης και Μουσειολόγος γράφει προλογίζοντας την έκθεση: “Η Όπυ Ζούνη είναι μια γυναίκα καλλιτέχνις. Τα έργα της αντανακλούν όχι μόνο τη σκέψη της, αλλά και το συναίσθημά της. Η ίδια αγαπούσε τον κόσμο, τη φύση. Η αυστηρή λογική της φόρμας προέκυπτε γι’ αυτήν φυσικά από τον πραγματικό, τον εξωτερικό κόσμο. Τη «συμπλήρωσε» με τη ζεστασιά και τη φωτεινότητα του χρώματος, που πηγάζουν από τον εσωτερικό, ψυχικό κόσμο της δημιουργού και που παραπέμπουν, ακαθόριστα, σε κάτι  που θυμίζει την ελεύθερη ιμπρεσιονιστική χρωματική πανδαισία ή την εξπρεσιονιστική χειρονομιακή αποτύπωση ενός  έντονου συναισθήματος. Στην έκθεση αυτή, που παρουσιάζεται μια πλειάδα από τα τελευταία έργα της δημιουργού, προβάλλεται και πραγματώνεται εικαστικά η ισορροπία που διέπει φαινομενικά αντιθετικές φόρμες και τάσεις, μετατρέποντάς τις σε νοητικές ασκήσεις και αισθητικές απολαύσεις.”

Η Όπυ Ζούνη γεννήθηκε στο Κάιρο στις 4 Φεβρουαρίου του 1941 και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, το 1963.  Ξεκίνησε τις σπουδές της στη ζωγραφική, την κεραμική και τη φωτογραφία στο Αμερικανικό Κολέγιο του Καΐρου και τις συνέχισε στην Ελλάδα στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών εμπλουτίζοντας τις με τη σκηνογραφία και τη διακόσμηση. Μεταξύ των καθηγητών της συγκαταλέγονται ο Γιάννης Μόραλης ο Γιώργος Μαυροΐδης και ο Βασίλης Βασιλειάδης. Πραγματοποίησε τις πρώτες της εκθέσεις στο Κάιρο, το 1962, και στη Γαλλία, το 1970, για να ακολουθήσουν πάνω από 70 ατομικές εκθέσεις και 450 συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις, όπως και σε διεθνείς Μπιενάλε και Τριενάλε. Στο τέλος του 2006 και αρχές του 2007 πραγματοποίησε μία μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Η έκθεση αυτή είχε τίτλο: «Το παρόν και η πρόσφατη εικοσαετία».

Ήταν εκπρόσωπος της γεωμετρικής τέχνης στην Ελλάδα. Οι δημιουργίες της ήταν επηρεασμένες από τον αραβικό πολιτισμό αλλά ενσωμάτωναν και ελληνικά στοιχεία. Ήταν παντρεμένη από το 1965 με τον Αλέκο Ζούνη, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους, και κατοικούσαν στην Πεντέλη Αττικής. Πέθανε από τον καρκίνο, τον οποίο αντιμετώπιζε για δώδεκα χρόνια, στις 5 Δεκεμβρίου του 2008. Έργα της βρίσκονται σε Μουσεία, Πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα,  Ελβετία, Βέλγιο, Γαλλία, ΗΠΑ κ.α.

“Η τέχνη είναι τόλμη, ένας διαρκής αγώνας για να ξεπερνάς τα όρια του εαυτού σου.”

Όπυ Ζούνη