Το Μουσείο Μπενάκη φιλοξενεί τους ΙΧΩΡ σε μια μουσική βραδιά με παλαιά ρεμπέτικα τραγούδια χρωματισμένα από τις …

μελωδίες και τους ήχους του σιτάρ που ξαναζωντανεύουν χωρίς να χάνουν την αυθεντικότητά τους. Μία διαφορετική εμπειρία που αποκαλύπτει τη συγγένεια δύο μακρινών μουσικών πολιτισμών.

Ο πλούσιος ήχος του σιτάρ από την Ινδία δύσκολα μπορεί να ταιριάξει με κάτι διαφορετικό εκτός από τους ήχους της ινδικής παράδοσης. Η ρεμπέτικη μουσική ωστόσο με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της και τη σχέση της με τις μελωδίες της βυζαντινής μουσική επιτρέπει αυτό το ξεχωριστό ταίριασμα. Το πρόγραμμα εμπλουτίζεται από συνθέσεις και τραγούδια σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Ρουμελιώτη και μελοποιημένη ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου με επιρροές από την ινδική μουσική.

Συντελεστές:

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Δημήτρης Ρουμελιώτης, σιτάρ και τραγούδι
Γιώργος Μυλωνάς, βιολί και τζουρά
Νίκος Σουλιώτης, κρουστά

Το μουσείο θα είναι επισκέψιμο μια ώρα πριν την έναρξη της εκδήλωσης και κατά τη διάρκεια του διαλείμματος.

Βιογραφικά

Ο Δημήτρης Ρουμελιώτης ασχολείται με την τέχνη του σιτάρ από το 1989, όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα από τον Ross Daly. Από το 1993 μαθητεύει κοντά στον μεγάλο δάσκαλο του σιτάρ Rabindra Goswami και με τα χρόνια έχει αποκτήσει βαθύτερη γνώση πάνω στα Ragas (τα κομμάτια της ινδικής κλασσικής μουσικής). Από το 1996, εμφανίζεται σε πολλές μουσικές σκηνές της Ελλάδας και έχει δώσει κονσέρτο για σιτάρ, τάμπλα και ταμπούρα στο Benares της Ινδίας το 2001. Έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες μουσικούς, όπως τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, Δημήτρης Ζαφειρέλη, Βασίλη Ρακόπουλο. Επίσης έχει πάρει μέρος στο μουσικό έργο Ampela με την Lakshmi Shankar (νύφη του θρυλικού Ravi Shankar) και τους Nor Dar. Από το 1999 έχει ιδρύσει τους “ΙΧΩΡ”, όπου παίζει ινδική κλασσική μουσική και εφαρμόζει τους ήχους του σιτάρ στη ρεμπέτικη μουσική. Επίσης έχει μελοποιήσει ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου και παρουσιάζει κομμάτια με δική του μουσική και στίχους.

Ο εικαστικός και μουσικός Γιώργος Μυλωνάς, με Πολίτικη και Ζακυνθινή καταγωγή, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Πραγματοποίησε κλασσικές σπουδές στο βιολί με δάσκαλο του Γεράσιμο Τσιντιλάκη και είναι αυτοδίδακτος σε όλα τα παραδοσιακά νυκτά έγχορδα. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας με δάσκαλο τον Χρόνη Μπότσογλου. Ως μουσικός έχει συμπράξει με καταξιωμένους μουσικούς ερμηνευτές και συνθέτες (Θ. Πολυκανδριώτη, Σ. Λεονάρδου, Β. Καζούλλη, Β. Γισδάκη, Γ. Παγιάτη και Δ. Ρουμελιώτη). Τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι αναπόσπαστο μέλος του μουσικού σχήματος “ΙΧΩΡ”. Από το 2004, είναι μέλος της παιδαγωγικής ομάδας της Σοφίας Γιαλουράκη με σημαντικό καλλιτεχνικό και παιδαγωγικό έργο.

Ο Νίκος Σουλιώτης είναι μουσικός και δάσκαλος ρυθμολογίας και κρουστών από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η μουσικοπαιδαγωγική μέθοδος που ακολουθεί στη διδασκαλία του στηρίζεται στην πολύχρονη εμπειρία του και αντλεί στοιχεία από την παιδαγωγική Waldorf του R. Steiner. Κατά την περίοδο 1999-2005 παρακολούθησε πολλά σεμινάρια για κρουστά από διάφορες περιοχές του κόσμου. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 λαμβάνει μέρος σε μουσικές παρουσιάσεις πολιτισμικών φορέων (Όμιλος Ελληνικών Τεχνών, Ίδρυμα Ζήση, Ε.Ρ.Κ.Ε.Τ.), μουσικοθεατρικών παραστάσεων (Μορφές Έκφρασης, Θέατρο Σκιών Ιάσονα Μελισσηνού, Ομάδα Δρυς, Ομάδα παιδικού θεάτρου Φλόγα, Ομάδα Όνειρο), καθώς και κουκλοθέατρου με συνοδεία παραμυθιού (Πηνελόπη Μητσακάκη, Paul Kichilov). Είναι υπεύθυνος για τη ρυθμολογική κατάρτιση των μελών του Ερευνητικού Κέντρου Ελληνικού Τραγουδήματος (Ε.Ρ.Κ.Ε.Τ). Η δισκογραφική του παρουσία ως μουσικός κρουστών-ντραμς είναι με τους Vice Versa, «Λαμπρόγιορτα», παραγωγή του Ομίλου Ελληνικών Τεχνών και «Τραγουδώντας για το Πελίτι», παραγωγή της Εναλλακτικής Κοινότητας Πελίτι