Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση μας προσκαλεί στη συζήτηση με τίτλο Ουτοπία 500, στο πλαίσιο του κύκλου Λέξεις και Σκέψεις, την οποία θα ακολουθήσει συναυλία, με τους Τάνια Σικελιανού και Θωμά Πουλιάση, οι οποίοι θα παρουσιάσουν το La lontananza nostalgica utopica futura του Luigi Nono.
Όταν κάθε όραμα για το μέλλον μοιάζει απατηλό, τι μπορεί να σημαίνει η λέξη ουτοπία;
Πεντακόσια χρόνια μετά την πρώτη έκδοση της Ουτοπίας του Thomas More (1516), η θεματική της ουτοπίας παραμένει στο προσκήνιο κάθε σκέψης και δράσης που στοχεύει στην κριτική και οραματική πραγμάτευση του ανθρώπινου βίου και των αντινομιών που τον διασχίζουν: απελπισία και ελπίδα, αδικία και δικαιοσύνη, έλλειψη και περίσσεια, ανελευθερία και ελευθερία, παρόν και μέλλον, αταξία και τάξη, περατότητα και άπειρο, κ.λπ. Ωστόσο, το σήμερα διχάζεται από την παράλληλη συνειδητοποίηση τόσο των δυστοπικών χαρακτηριστικών του κυρίαρχου οικονομικού και κοινωνικού status quo –ιδίως σε συνθήκες πολλαπλής και πολυεπίπεδης κρίσης– όσο και από τα όρια του παραδοσιακού ουτοπικού φαντασιακού να αρθρώσει αξιόπιστες, βιώσιμες και θελκτικές εναλλακτικές.
Είναι δυνατόν, σε αυτό το μάλλον δυσοίωνο πλαίσιο, να μορφοποιηθεί μια εναλλακτική, αναστοχαστική δόμηση της επιθυμίας; Να οικοδομηθούν κοινωνικές πρακτικές και πολιτικοί θεσμοί που θα ενσαρκώνουν μια κριτική στάση πέρα από κάθε άκριτη αποδοχή αλλά και κάθε άκριτη απόρριψη της ουτοπίας;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Θέτοντας στο επίκεντρο τέτοιου είδους ερωτήματα, η δράση «Ουτοπία 500» θα ξεκινήσει ως ένα διήμερο εργαστήριο που θα προσκαλέσει συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα πεδία της πολιτικής θεωρίας, της πολιτικής οικονομίας, της ψυχανάλυσης, των καλλιτεχνικών πρακτικών κ.λπ. Το εργαστήριο θα λάβει χώρα στους Δελφούς τοΝ Μάιο του 2016. Στόχος του είναι να λειτουργήσει ως ένα εντατικό πεδίο συζήτησης που θα προσεγγίσει τη θεματική της ουτοπίας από διαφορετικές πλευρές, για να διερευνήσει και να αναδείξει τη σημασία της σήμερα.
Ως αποτέλεσμα του εργαστηρίου, θα πραγματοποιηθεί συμπόσιο ανοιχτό στη συμμετοχή του καθενός, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, την Τρίτη 17 Μαΐου 2016. Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί εικαστική εγκατάσταση σχετική με το εργαστήριο και τα αποτελέσματά του στο φουαγιέ του 5ου ορόφου από τις 17 έως τις 22 Μαΐου.
Η εκδήλωση, στο δεύτερο μέρος της, θα περιλαμβάνει την πρώτη ελληνική εκτέλεση του έργου La lontananza nostalgica utopica futura του σπουδαίου Ιταλού συνθέτη Luigi Nono, με τους Τάνια Σικελιανού (βιολί) και Θωμά Πουλιάση (ηλεκτρονικά).
Επιμέλεια: Γιάννης Σταυρακάκης, Χρήστος Καρράς
Οργάνωση: Πάσκουα Βοργιά
Συμμετέχοντες: Άγγελος Βαρβαρούσης, Dominiek Hoens, Rosie Hudson, Βίκυ Ιακώβου, Γιώργος Καλλής, Akram Khan, Γιάννης Κονταράτος, Zora Kovacic, Βαγγέλης Λιότζης, Dany Nobus, Lieven De Cauter, Ζάφος Ξαγοράρης, Βάλια Παπαστάμου, Πάνος Πετρίδης, François Schneider, Δημήτρης Φούφουλας, Πυθαγόρας Χατζηανδρέου, Phillip Wegner
Περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία
Luigi Nono – La lontananza nostalgica utopica futura για βιολί και ηλεκτρονικά
“Caminante no hay caminos, hay que caminar”
O ιταλός Luigi Nono (1924-1990), υπήρξε ένας από τους σημαντικούς πρωτοπόρους συνθέτες του 20ου αιώνα. Το La lontananza nostalgica utopica futura (1988-89) συγκαταλέγεται στα τελευταία έργα του, και υποδηλώνει την αναζήτηση πολιτικής ανανέωσης και κοινωνικής δικαιοσύνης, ζητήματα που πάντα απασχολούσαν έντονα τον συνθέτη. Έμπνευση του υπήρξε μια επιγραφή που συνάντησε στο Τολέδο, που ανέγραφε: “Ταξιδιώτη, δεν υπάρχουν δρόμοι, υπάρχει μόνο το ταξίδι.” Η δραματουργία του έργου, βασίζεται ουσιαστικά στην έννοια της ελεύθερης περιήγησης και εξελίσσεται διαφορετικά σε κάθε εκτέλεση, ανάλογα με τις επιλογές των ερμηνευτών. Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, καθιστώντας επίκαιρη τη θεματική του, μέσα σε ένα περιβάλλον πολιτικής αστάθειας και κοινωνικών συγκρούσεων.
Βιογραφικά
Η Τάνια Σικελιανού έχει σπουδάσει βιολί και σύνθεση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει πραγματοποιήσει συναυλίες και ρεσιτάλ σε φεστιβάλ της Ελλάδας (Κρήτη, Instituto Cervantes, Αθήνα,κ.τ.λ.) και της Κύπρου, καθώς και στο εξωτερικό: στις Η.Π.Α, Ολλανδία (International Gaudeamus Music Week, Ιταλικό Ινστιτούτο), Γερμανία (Schumann Haus, Βερολίνο), Βέλγιο (φεστιβάλ Champ D’Action στο “deSingel” της Αμβέρσας, Orpheus Instituut στην Γάνδη, αίθουσα Flagey των Βρυξελλών) κ.τ.λ. Έχει παρουσιάσει παγκόσμιες πρεμιέρες για σόλο βιολί, γραμμένα για την ίδια από Νέους Συνθέτες και όχι μόνο. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα, Ολλανδία (Muziekgebouw aan ‘t IJ’, Paradiso), Βέλγιο, Γερμανία, Εκουαντόρ και προσφάτως στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Έχει κερδίσει βραβεία για την ερμηνεία της πάνω στην σύγχρονη μουσική ως βιολονίστα κ ως συνθέτρια.(Queen Elizabeth Competition 2010/2012)
Ο Θωμάς Πουλιάσης σπούδασε αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, κλασσικό πιάνο και ανώτερα θεωρητικά μουσικής. Απο το 2008 συνεργάστηκε με ομάδες χοροθεάτρου ως σχεδιαστής ήχου και μουσικής, κυρίως με την ομάδα Eekuipoiz (Rouen VivaCite Festival, Paris Festival des arts vivants, Recollets, La Villete, κ.α.) Παράλληλα συνέχισε τις επιμορφωτικές του δραστηριότητες στην Ολλανδία, όπου παρακολούθησε εργαστήρια στο Steim και το Institute of Sonology. Συμμετείχε σε ποικίλα φεστιβάλ και συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ως δημιουργός αλλά και ως τεχνικός. Η ερευνητική του απασχόληση περιλαμβάνει τις αλληλεπιδράσεις αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και ηχητικής τέχνης – ηχοτοπίου, και την ηλεκτροακουστική μουσική σύνθεση.