Η έκθεση «Η εποχή της μεταμόρφωσης», σε επιμέλεια του Χριστόφορου Μαρίνου, περιλαμβάνει έργα σε χαρτί που δημιούργησε ο καλλιτέχνης την τελευταία τετραετία.
Για τον Παναγιώτη Κουλουρά, η ζωγραφική είναι μια ζωντανή και ποιητική διαδικασία που εξελίσσεται μέσα στον χρόνο. Ο Κουλουράς ζωγραφίζει σε χαρτί φυτά και λουλούδια, όπως αγριόχορτα, τριανταφυλλιές και αμυγδαλιές, με έναν τρόπο διαλογιστικό. Η ζωγραφική του ορίζεται –και κατανοείται– μέσα από συγκεκριμένες λέξεις-έννοιες: οικονομία, χρόνος, ρυθμός, βλέμμα και όραση. Η ζωγραφική του είναι μια άσκηση του βλέμματος. Ζωγραφισμένα κατά περιόδους, κάθε άνοιξη από το 2020 μέχρι σήμερα, τα έργα της έκθεσης έχουν προκύψει οργανικά, σε απόλυτη συμφωνία με τις εποχές και τον κύκλο της φύσης. Παράγονται και «συλλέγονται» σαν ώριμος καρπός. Όπως ο καλλιεργητής, έτσι και ο ζωγράφος πρέπει να περιμένει… για να ζωγραφίσει μία συγκεκριμένη τριανταφυλλιά που ανθίζει κάθε χρόνο τον Μάιο. Ο χρόνος αναμονής και η μεταμόρφωση γίνονται μέρος της ζωγραφικής διαδικασίας.
Το θέμα της ζωγραφικής του Κουλουρά είναι η ίδια η όραση. Τα έργα του αποκρίνονται στο ερώτημα «τι βλέπω;». Το ερώτημα αυτό επανέρχεται συνεχώς στη σκέψη του καλλιτέχνη, είναι η κινητήρια δύναμη που γεννά τις εικόνες του και του δίνει θάρρος να συνεχίσει να ζωγραφίζει και μάλιστα το ίδιο θέμα. Θέτοντας στον εαυτό του το ερώτημα αυτό, ο Κουλουράς δοκιμάζει τις δυνατότητες και τις αντοχές του βλέμματος, όταν αυτό πέφτει σε ένα αντικείμενο, σε ένα θραύσμα μαρμάρου, σε ένα ανθισμένο ρόδο· σε ένα τύπωμα από μια αυτοσχέδια camera obscura φτιαγμένη με χαρτόκουτο και φακό. Στα έργα που γίνονται σε μεγάλα χαρτιά χρησιμοποιεί αυγοτέμπερα και στα μικρά ακουαρέλα. Δεν ζωγραφίζει εκ του φυσικού αλλά στην ηρεμία του εργαστηρίου, συντροφιά με τον Ελύτη και τον Νίτσε, οι σκέψεις των οποίων του δίνουν κουράγιο.
Το έργο, που βγαίνει αβίαστα, δεν ολοκληρώνεται αμέσως. Ο χρόνος θα αποφασίσει αν και πότε θα είναι έτοιμο. Το ξανακοίταγμα, ακόμα και μετά από μήνες, είναι απαραίτητο. Ο τίτλος της έκθεσης δεν επιλέχθηκε λοιπόν τυχαία. Η κινεζική σκέψη μας διδάσκει ότι η μεταμόρφωση –σε αντίθεση με την πράξη που είναι στιγμιαία– δεν φαίνεται και εξελίσσεται σε βάθος χρόνου. Και εδώ έγκειται η διαφορά της τέχνης και της προσέγγισης του Κουλουρά από την ασυγκράτητη, αν και κατά βάθος ελεγχόμενη, εξπρεσιονιστική ορμή του Θάνου Τσίγκου ή τη σχεδόν ψυχαναγκαστική ανάγκη για λεπτομερή απόδοση του Ferdinand Bauer, ο οποίος εικονογράφησε τη Flora Graeca: τα λουλούδια του Κουλουρά (πρέπει να) γίνονται με το τίποτα και αδιαφορούν για την ηρωική πράξη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παναγιώτης Κουλουράς – Bio:
Ο Παναγιώτης Κουλουράς (Καλαμάτα, 1973) είναι ζωγράφος. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από το 2002 έως το 2007. Έχει εργαστεί ως σκηνογράφος και βοηθός σκηνοθέτη στο θέατρο. Υπήρξε βοηθός του Βλάση Κανιάρη από το 2004 έως το 2011, τον οποίο και εκπροσώπησε σε εκθέσεις στο εξωτερικό. Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις, όπως: «Σημειώσεις για την Κόρη» (2019), Eleftheria Tseliou Gallery· «1900 – 2011» (2013), Κέντρο Τέχνης Καλαμάτας· «Εφήμερα μνημεία» (2010), Siakos – Els Hanappe Gallery. Έχει λάβει μέρος σε 17 ομαδικές εκθέσεις. Ενδεικτικά: «Βίοι Παράλληλοι» (2023), Μέγαρο Χορού Καλαμάτας (επιμ. Άρτεμις Ποταμιάνου)· «Collectanea» (2020), The American College of Greece (επιμ. Χριστόφορος Μαρίνος)· «Vanishing Point» (2012), Action Field Kodra, Θεσσαλονίκη (επιμ. Κατερίνα Νίκου και Εβίτα Τσοκάντα)· «Ο χρόνος. Οι άνθρωποι. Οι ιστορίες τους» (2010), Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (επιμ. Μάνος Στεφανίδης). Εκπροσωπείται από την Eleftheria Tseliou Gallery.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Χωρίς τίτλο, 2020-2023, Αυγοτέμπερα σε χαρτί. Ευγενική παραχώρηση: Eleftheria Tseliou Gallery