Η έκθεση Κωμωδία/Comoedia αποτελεί οργανική συνέχεια της in situ εγκατάστασης την οποία παρουσίασε ο Πάνος Προφήτης στο αίθριο της γκαλερί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Τόσο ο τίτλος όσο και η δομή της έκθεσης αντλεί έμπνευση από το σύμπαν του θεάτρου και της αφηγηματικής ποίησης, τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, το Αριστοφανικό έργο, αλλά και από τα χαρακτικά του Gustave Dore, τη θρησκευτική τέχνη, την ουτοπική φιλοσοφία (Tomas More, Lewis Mumford, Adorno) και τους κωμικούς υπαινιγμούς του Μπρέχτ.
Με αφετηρία το υπόγειο της γκαλερί, η έκθεση αναπτύσσεται σε τρία νοητά και εννοιολογικά επίπεδα αξιοποιώντας την αρχιτεκτονική του κτιρίου ως μια παραβολή για την μεταφυσική θέαση με σκηνογραφικό τρόπο. Η εικαστική αφήγηση ξεκινά με μια εγκατάσταση που παραπέμπει στο χθόνιο στοιχείο, τον Κάτω Κόσμο για να εξερευνήσει έπειτα τα επίγεια σε παρόντα χρόνο, επίπεδο που στην προσέγγιση του Δάντη αποτελεί επίσης το καθαρτήριο. Στο τρίτο επίπεδο της δράσης, πρωταγωνιστούν έργα που γειτονεύουν με το υπερφυσικό στοιχείο. Αυτά τα πλάσματα ανήκουν σε μια ουτοπική σφαίρα η οποία έχει ραγίσει και τα θραύσματα της παρεισφρέουν στον αστικό ιστό που αγκαλιάζει την γκαλερί, ένα αντιφατικό περιβάλλον που έρχεται σε ρήξη και με τα ίδια τα έργα. Στην έκθεση και τα τρία επίπεδα συγχωνεύονται μεταξύ τους, επιτρέποντας σε κάθε μεμονωμένο έργο να μετέχει όλων των καταστάσεων ταυτόχρονα και σε κάθε θεατή να δημιουργήσει το προσωπικό του ταξίδι προς τη θέωση.
Τα έργα του Προφήτη, μεταξύ άλλων, πραγματεύονται ζητήματα γύρω από τον ρόλο του δημιουργού, της εσωτερικής διαμάχης, της υποκριτικής στάσης (θεσμικής ή ατομικής) που μπορεί να ξεπερνάει τα όρια της μυητικής τέχνης και να υπεισέρχεται στο φάσμα του λόγου, του τραγελαφικού, του σαρκασμού και της λυτρωτικής φύσης του. Αν ο ρους της ιστορίας και η ίδια η ζωή είναι ένα νόμισμα, τότε οι δύο όψεις του φέρουν αντίστοιχα την τραγωδία και την κωμωδία. Αυτή η διττότητα στο παιχνίδι των όψεων χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο σώμα δουλειάς, όπου αγγελικές μορφές διαθέτουν αιχμηρά μέλη κοφτερά σαν λεπίδες και επιθετικά σαν όπλα, ενώ η υλικότητα των γλυπτών υπογραμμίζεται από την ψυχρότητα και την μνημειακή/αντιμνημειακή ιδιότητα του αλουμινίου.
Έτσι οι μπροστινές ανάγλυφες όψεις των γλυπτών είναι επιμελώς δουλεμένες ενώ οι πίσω είναι πιο τραχιές, φανερώνοντας τον τρόπο που έχει δουλευτεί το γύψινο πρόπλασμα πριν χυτευτεί και αποκαλύπτοντας κινήσεις των χεριών και υφές των υλικών. Και οι δύο πλευρές, εμφανείς στον θεατή, εξερευνούν τα δίπολα της σκηνής και του παρασκηνίου, του προσώπου και του προσωπείου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Που θα μπορούσαν να κατοικούν αυτές οι δαιμονικές/αγγελικές μορφές; Μήπως περιφέρονται στους δρόμους των μητροπόλεων; Πως ακούγεται το φτερούγισμα ή το σατυρικό γέλιο τους; Πάντως, η σύγχρονη πόλη αποτελεί ένα αφιλόξενο οικοσύστημα, γιατί τέτοιες μορφές θα μπορούσαν να ανατρέψουν την φαινομενική ισορροπία της και την ίδια την δομή της- ένα καπιταλιστικό κατασκεύασμα που φιλοξενεί στα σπλάχνα του ψυχές παγιδευμένες, αποστασιοποιημένες, όπου εργάζονται σαν γρανάζια, προς όφελος μιας πλασματικής «προόδου».
Το έργο Κωμωδία/ Comoedia εξετάζει το αστικό τοπίο που απλώνεται μπροστά μας με ένα ερώτημα: θα καταφέρει ο ποιητής να σώσει την πόλιν, όπως στους Βατράχους, ή μόνο μας παρατηρεί αμέτοχα πάνω από τον ουράνιο θόλο, όπως ο Δάντης όταν μετέβη στον Παράδεισο;
Πάνος Προφήτης – Βιογραφικά στοιχεία:
Ο Πάνος Προφήτης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει ολοκληρώσει σπουδές Master of Visuals Arts (2016) στην Royal Academy of Arts της Αμβέρσας με ειδίκευση στις in situ εγκαταστάσεις και στην ΑΣΚΤ (2013). Για το Μεταπτυχιακό του έχει λάβει υποτροφία από το NEON (2015-2016) και η διπλωματική του εργασία βραβεύτηκε το 2016 με το Hugo Roelandt Price από την Royal Academy of Arts, το Hugo Roelandt Estate και το Objectif Antwerp. Επιλεγμένες εκθέσεις: Unboxing Maria Callas, ΚΠΙΣΝ (2023), The Agprognostic Temple, Βρυξέλλες (2023), Cycladic Cafe Art Project, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (2022), A Midsummer Night’s Dream, Alkinois (2022), Epistemologies of the Sun, Rebecca Camhi Gallery (2022), Mythologies/ New Terrains, ΚΠΙΣΝ (2022), Prizing Eccentric Talents, Pet Projects Athens (2021), Hydra School Project (2020), Turtle Soup Ex Dogana, Ρώμη (2018). Ο Προφήτης είναι υπότροφος των Artworks (2018), του Πρoγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το 2018 συμμετείχε στο residency Initiator AiR Program στην Ελευσίνα (Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2023). Το 2013 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Biennale Νέων Καλλιτεχνών της Ανκόνα, Ιταλία. Κατά τη διάρκεια της documenta 14 ο Προφήτης εργάστηκε ως καλλιτεχνικός συνεργάτης της Νιγηριανή visual artist Otobong Enkanga. To 2017 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική του έκθεση στην Annie Gentils Gallery στην Αμβέρσα, Βέλγιο.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Πάνος Προφήτης, Herald, 2023, αλουμίνιο, 73 x 30 x 86 εκ. (λεπτομέρεια έργου)