Ο Παντελής Μάκκας παρουσιάζει την performance και έκθεση με τίτλο “Το ημερολόγιο της ψευδούς λογικής”, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε δυο φάσεις.
Η Performance, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 20 Μαΐου 2013, στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου Νέου Κόσμου, ενώ η έκθεση θα διεξαχθεί στις 1-2 Ιουνίου 2013, στο Μουσείο Μπενάκη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η performance αποτελεί την παρουσίαση της καλλιτεχνικής έρευνας του Παντελἠ Μἀκκα που ορίζεται σαν συνδυασμός ορισμένων από τις διαδικασίες της επιστημονικής έρευνας και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η καλλιτεχνική έρευνα μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή ενός έργου τέχνης που βασίζεται σε μια βαθύτερη ανάλυση απ’ ότι συνήθως, και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή θεωρίας, προς όφελος των άλλων καλλιτεχνών. Σε κάθε περίπτωση, η έρευνα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το πρακτικό σχεδιασμό και την κατασκευή ενός νέου έργου τέχνης.
Η performance επικεντρώνει το βλέμμα της στην ανθρώπινη ύπαρξη, στην άνοια και στις τραυματικές εμπειρίες που πολύ από εμάς έχουμε. Χρησιμοποιεί τις επιστήμες και τις ψευδοεπιστήμες, με σκοπό να μεταβάλλει την οπτική της κοινής λογικής, και να υπογραμμίσει ότι η αλήθεια είναι μια εννοία υποκειμενική.
Πολλοί οι συνεργοί του σε αυτή την παρουσίαση. Πέντε performers/ηθοποιοί, ο Μάκης Παπαδημητρίου, η Εβελίνα Αραπίδη, ο Νέστωρ Κοψιδάς, η Ιζαμπέλλα Κυριαζή και η Ρωξάνη Ζογανά. Την μουσική υπογράφει ο Hior Chronic και την χορογραφία η Αναστασία Μπρουζιώτη. Το κείμενο που χρησιμοποιείται στην performance, είναι απόσπασμα από το βιβλίο ‘Λήθη’ του Δημήτρη Δημητριάδη.
Το performance θα ολοκληρωθεί με την έκθεση του Παντελή Μάκκα ‘Left Over, The Pseudological Diary’ στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, όπου παρουσιάζεται το αποτύπωμα της performance σε ακουαρέλλα 6×6 μέτρων.
‘Μέσα από τη μελέτη της μνήμης και τις δυσλειτουργίες της, ο Μάκκας θέτει σχεδόν εξ αρχής την οντολογία του σύγχρονου ανθρώπου επί τάπητος. Με τα ερωτηματικά που θέτει συγκεκριμένα σε άτομα με πραγματικά προβλήματα αναλογίζεται παράλληλα και χωρίς μεγαλοστομία, πάνω στο πλαίσιο της ύπαρξής μας, της συνείδησης και της άνοιας, του εαυτού μας και του κόσμου’.
‘Ψυχική και σωματική μνήμη δομούν, αποδομούν κι αναδομούν αυτό που είμαστε κι αυτό που δεν είμαστε, αυτό που θα μπορούσαμε κι αυτό που δε μπορούμε να είμαστε. Μέσα από μια συνεχή μέριμνα και παρατήρηση του άλλου, ο Μάκκας μας θυμίζει με άμεσο τρόπο, πως κάθε καλλιτέχνης που φτάνει να ολοκληρώσει έργο ουσιαστικό μπορεί να νομίζουμε πως ασχολείται με τον εαυτό του, κυρίως όμως απασχολείται έντονα και συστηματικά με τη μετάθεση αυτού που εννοούμε και καταλαβαίνουμε ως εαυτό σε κάτι άλλο… Δεν ασχολείται αναγκαστικά με το πενιχρό κι εγωιστικό μας “εγώ”, αλλά περιεργάζεται κι εξερευνά απροσπέλαστες περιοχές της ετερότητας κι αντικαθιστά το “κοινότυπο εγώ” με έναν “ιδιότυπο άλλο” που δίνει το λόγο στο έργο του και στην έννοια του ανθρώπου τον οποία μας προτείνει και συνδιαλέγεται πνευματικά και προσωπικά μαζί της.
Χωρίς να θέλω να βγάλω βιαστικά συμπεράσματα ,το έργο του κι η καριέρα του Μάκκα αν είναι σήμερα τόσο σημαντικά είναι γιατί μέσα από τη στάση του προέχει μια ερευνητική δύναμη και δυναμική που διατρέχουν με ιδιαίτερα χαμηλούς τόνους τον αχανή χώρο της γνώσης και τα ερωτηματικά που τον ακολουθούν, εστιάζουν στην αγωνία του άλλου και αγκαλιάζουν ένα είδος ανθρώπου που αν και όλοι μας εξορκίζουμε, μοιάζει τελικά να είναι ο πλέον κοντινός και οικείος σε σχέση με αυτό που τείνουμε να είμαστε στο σύγχρονο κόσμο. ΄Ετσι, εδώ, όχι χωρίς μια τρυφερή τραγικότητα, ο Μάκκας παρουσιάζει μαζί με τη δύσκολη θέση του “άλλου” την προοπτική που απειλεί οργανικά τη θέση του εαυτού μας σήμερα : τον άνθρωπο χωρίς μνήμη’.
Ντένης Ζαχαρόπουλος, Ιστορικός Τέχνης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης
Ο καλλιτέχνης:
Ο Παντελής Μάκκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε σε Αθήνα, Πράγα και Άμστερνταμ φωτογραφία και καλές τέχνες. Το 2005 κέρδισε την υποτροφία από τα Ateliers στο Άμστερνταμ και από το 2009 συνεργάζεται με το πανεπιστήμιο του Leiden και το PHDarts για την καλλιτεχνική του έρευνα. Έχει παρουσιάσει την δουλειά και έρευνά του σε πολύ γνωστούς χώρους τόσο στην Ελλάδα όσο και εκτός. Μερικοί από αυτούς είναι το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, η De Appel, το Stedelijk Museum, το PSWR, κα. Έχει συνεργαστεί με τον Νίκο Κεσσανλή σαν βοηθός του και επιμελήθηκε την εγκατάσταση του έργου του Tail στο σταθμό του Μετρό στην Ομόνοια. Έχει διδάξει Experimentalphotography, Performance, και Video, και υπήρξε μέλος της Κριτικής Επιτροπής στο F.I.D. στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με την SchoolofArtsinTheHague στην Ολλανδία σαν επιμελητής και συντονιστής για τον ARC (artisticresearchcatalogue).