Με ποιόν τρόπο μπορούμε να αφηγηθούμε τον κόσμο; Γιατί, σίγουρα χρειαζόμαστε νέες αφηγήσεις, νέους τρόπους να πούμε την πραγματικότητα. Αυτή η σκέψη οδηγεί τις πρόβες μας για τον Λεόντιο και την Λένα, την παράσταση που θα ανέβει στο ΚΕΤ, σε λίγες μέρες. Η υπόθεση είναι απλή. Μία φαινομενικά απλή ερωτική ιστορία: Όταν ανακοινώνεται ο επιβεβλημένος από τον βασιλιά πατέρα του γάμος του, ο πρίγκιπας Λεόντιος αποφασίζει να εγκαταλείψει την χώρα και φεύγει για μια περιπλάνηση χωρίς σκοπό. Ταυτόχρονα σε μία κοντινή χώρα η νεαρή πριγκίπισσα Λένα δραπετεύει κι εκείνη προκειμένου να αποφύγει τον επίσης επιβεβλημένο γάμο. Σε μία άγνωστη χώρα όπου βρίσκονται, συναντιούνται τυχαία και ερωτεύονται αυθόρμητα, χωρίς να γνωρίζουν ο ένας ποιός είναι ο άλλος. Μια τόσο απλή ερωτική ιστορία και ιστορία ενηλικίωσης, φανερώνει όλη την περιπλοκή της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Μερικές φορές, στην διαδικασία των προβών μου πέρασε απ’ το μυαλό μήπως παραείναι δύσκολο για πρώτη σκηνοθεσία αυτό το έργο, αλλά η αλήθεια είναι ‘ότι μέσα σ’ αυτό βλέπαμε συνέχεια ζητήματα που μας αφορούσαν, που τα βλέπουμε και τα εντοπίζουμε στην κοινωνία, στη ζωή μας.
Σίγουρα όμως ο Μπύχνερ και ακόμα περισσότερο το ”Λεόντιος και Λένα” είναι αρκετά βαθιά νερά για πρώτη σκηνοθεσία. Ψάχνουμε, όμως, να βρούμε τον τρόπο να πούμε αυτό που θέλουμε μέσα από αυτό το έργο, μέσα από αυτή την παράσταση και αυτό είναι που πραγματικά έχει νόημα για εμένα. Πώς μπορούμε να δώσουμε ένα σχήμα στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Ως βοηθός σκηνοθέτη κρατούσα σχεδόν καθημερινά σημειώσεις, με τί συμφωνώ με τί διαφωνώ, πώς θα το έκανα εγώ αν σκηνοθετούσα. Δεν ξέρω πόσο πιστός είμαι σε αυτές τις σημειώσεις μου. Υποψιάζομαι ότι, όταν ανέβει η παράσταση και γυρίσω να τις κοιτάξω, θα είμαι σίγουρα πολύ ασυνεπής με μένα. Αλλά, φαντάζομαι, ότι κάπως έτσι προσπαθεί κανείς συνεχώς να βρει τον τρόπο να μιλήσει για όσα εντοπίζει στην κοινωνική και ιστορική στιγμή στην οποία ζει. Και βλέπω ότι σε αυτή την προσπάθεια με έχει βοηθήσει πολύ η εμπειρία μου ως βοηθός σκηνοθέτη. Είτε με τον Θωμά Μοσχόπουλο – που ήταν και η πιο πολυετής – είτε με τον Ανέστη Αζά που ήταν πιο σύντομη. Από τον Θωμά, η οξυδέρκεια με την οποία προσεγγίζει τόσο τα κείμενα, όσο και τους ανθρώπους, αλλά και η ικανότητά του να κατευθύνει ένα σύνολο με αριστοτεχνικό τρόπο. Από τον Ανέστη, η τριβή με το κείμενο, η προσπάθεια να διαμορφώσεις μια προσωπική γραφή, και να φανερώσεις, να κάνεις σαφή τα θέματα με βάση τα οποία σχετίζεσαι με το κείμενο. Πιθανόν, χωρίς αυτές τις εμπειρίες, να μην είχα την δυνατότητα να μπω σε αυτή την διαδικασία, για το ”Λεοντιος και Λενα”.
Info:
Ο Παντελής Φλατσούσης αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή “Αρχή” της Νέλλης Καρρά το 2011. Από το 2011, εργάστηκε ως ηθοποιός, ενώ από το 2015 συνεργάζεται με το Θέατρο Πόρτα και τον Θωμά Μοσχόπουλο ως βοηθός σκηνοθέτη (Η Δίκη του Κ., Καντίντ, Σκοτεινές Γλώσσες, Ένας Δράκος…μα ποιος Δράκος, Μικρό-μικρό, μεγάλο-μεγάλο). Επίσης, ως βοηθός σκηνοθέτη συνεργάστηκε με την Πειραματική Σκηνή -1 του Εθνικού Θεάτρου και τον Ανέστη Αζά, στην παράσταση ”Το Φιντανάκι” του Παντελή Χορν (2017).
Κεντρική φωτογραφία θέματος: ©Ειρήνη Ντόλκα
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Διαβάστε επίσης:
Λεόντιος και Λένα του Γκέοργκ Μπύχνερ στο ΚΕΤ | Από 8 Μαρτίου | Πληροφορίες: polychorosket.gr
