Κάθε παράδοση συγκεντρώνει πολλές παραδόσεις άυλες και μη. Αν κοιτάξουμε στο αντίστοιχο λήμμα στο λεξικό, θα δούμε την έννοια του παραδίδω κάτι σε κάποιον ή αλλιώς «τα στοιχεία του παρελθόντος ενός πολιτισμού, που διασώζονται και μεταδίδονται από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά». Η παράδοση νοείται μέσα από την αλλοίωσή της, μέσα από τις διαφορετικές έννοιες που προκύπτουν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το φολκλόρ περιλαμβάνει «το σύνολο των εκδηλώσεων του λαϊκού παραδοσιακού πολιτισμού». Το φολκλόρ ξεπερνά την παράδοση χωρίς να την αγνοεί αλλά ταυτόχρονα αγνοούμε τι το χαρακτηρίζει. Η έννοια του φολκλόρ αρχίζει στα τέλη του 19ου αιώνα και τοποθετείται ως μια αντίδραση απέναντι στην κλασική τέχνη και εισάγει μια μοντέρνα ματιά στις παραδόσεις, στην επιστροφή των πηγών. Έτσι όπως προσπαθήσαμε να ορίσουμε το φολκλόρ μας προδιαθέτει για μια ποιητικότητα και φαντασία σε μια κοινωνία αλλοτριωμένη όπου η κατανάλωση παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Αγγίζοντας την παρωδία όταν οι παραδόσεις εισβάλλουν στα έθιμα με στόχο την αλλοίωσή τους από τον τουρισμό και τα υπόλοιπα μέσα επικοινωνίας, Το φολκλόρ αγγίζει το σύνολο της ανθρωπότητας χωρίς να ενδιαφέρεται για τις τοπικές ιδιαιτερότητες. Ακροβατεί ανάμεσα στην λαϊκή παράδοση και το ασυνείδητο ενός λαού ενώ συλλέγει την ετερότητα, την διαφορετικότητα. Μελετώντας τις παραδόσεις το φολκρόρ επεκτείνει την φαντασία του ανάμεσα σε ένα βαρύ παρελθόν και την σύγχρονη κοινωνία.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Ειρήνη Μπαχλιτζανάκη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Μαρία Παπαδημητρίου, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Νίκος Χαραλαμπίδης, Πάνος Χαραλάμπους, Θάλεια Χιώτη.
Μέσα από τα διαφορετικά τους έργα ανατρέχουν στις παραδόσεις αλλά ταυτόχρονα αντανακλούν την πολιτισμική παράδοση έτσι όπως δημιουργήθηκε από γενιά σε γενιά και δημιουργούν ένα μεγάλο και αφηρημένο ρεπερτόριο του φολκλόρ οικειοποιώντας το παρελθόν στο σήμερα.
Eπιμέλεια έκθεσης: Xριστίνα Πετρηνού
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Μαρία Παπαδημητρίου firma Gypsy Globales
