Παραμύθια για της καρδιάς μας την αλήθεια – Ζωή Νικητάκη: Παρουσίαση στο βιβλιοπωλείο Επί Λέξει

Οι Εκδόσεις Κονιδάρη και η εικαστικός, συγγραφέας και αφηγήτρια παραμυθιών, Ζωή Νικητάκη, σας καλούν στην παρουσίαση του νέου τους βιβλίου με τίτλο Παραμύθια για της καρδιάς μας την αλήθεια, την Παρασκευή 8 Μαΐου 2015 στο βιβλιοπωλείο «Επί Λέξει»

Οι Εκδόσεις  Κονιδάρη και η εικαστικός, συγγραφέας και αφηγήτρια παραμυθιών, Ζωή Νικητάκη, σας καλούν στην παρουσίαση του νέου τους βιβλίου με τίτλο Παραμύθια για της καρδιάς μας την αλήθεια, την Παρασκευή 8 Μαΐου 2015 στο βιβλιοπωλείο «Επί Λέξει»

 Θα μιλήσουν: 

Μαργαρίτα Ζωγράφου, (δρ. Ψυχολογίας, ψυχοθεραπεύτρια)

Τέτυ Σόλου, (εικαστικός και συγγραφέας)

Δημήτρης Τσιγγάνης, (Peace educator, Core Group of International Σχολεία Ειρήνης)

Επίσης, η Ζωή Νικητάκη, θα ζωντανέψει, μέσα από την τέχνη της αφήγησης, κάποια εκ των παραμυθιών του βιβλίου, με την δημιουργία ηχητικών τοπίων. Οι μουσικοί Κατερίνα Κωνσταντίνου και Μίκκο Παπαδόπουλος Λάιτινεν, θα ομορφύνουν την βραδιά, παρουσιάζοντας νέες μουσικές τους συνθέσεις.

Για το βιβλίο:

…”Υπήρχε λένε κάποτε, στην αρχή του όλου, ή πριν απ΄όλα, μιαν εποχή, που όλοι οι άνθρωποι ούτε λίγο μα ούτε πολύ ήσανε όλοι τους Θεοί. Έβλεπαν την καταιγίδα κι εκείνη ερχόταν και ξέσπαγε πάνω στον ωκεανό. Άκουγαν τον σεισμό και έπειτα η γης κουνιότανε συθέμελα.

Έβλεπαν το Δέντρο και ο σπόρος μεγάλωνε και μεγάλωνε και έβγαζε άνθη και καρπούς και έκανε κλαριά και δυνατό κορμό και από κάτω του ξεκουράζονταν τα όνειρα και πότε πότε και οι καημοί. Σκέφτονταν έναν πλανήτη και ο πλανήτης σχηματιζόταν, ονειρεύονταν έναν κόσμο και ο κόσμος υφαινόταν. Ανάσαιναν και κάθε στιγμή που έπαιρναν μιαν ανάσα, απλωνόταν μεταξύ γης και ουρανού μια σκάλα μαγική και υφαίνονταν τα όνειρα και ξετυλίγονταν οι ευχές κι οι προσευχές. Τίποτα αδύνατο δεν φάνταζε, αφού όλες οι πιθανότητες και οι ευκαιρίες για το θαύμα μέσα τους κυοφορούνταν και αναπαύονταν. Μια μικρή στάλα θέλησης έφτανε η πιθανότητα να ενεργοποιηθεί, το θαύμα να συμβεί, και σ΄όλο το μεγαλείο της απλότητάς του, να ξεδιπλωθεί και γέφυρα να φτιάξει, το φως για να περάσει.”

Το παραμύθι είναι ένας τρόπος να σκύψει κανείς στα βάθη της ψυχής του και να την αφουγκραστεί, να επικοινωνήσει με τη σιωπή, τους φόβους του, τα εγώ του. Είναι ένας τρόπος για να ονειρευτούμε, να ξαναθυμηθούμε, να επανενωθούμε με την ψυχή και να υφάνουμε την πραγματικότητά μας. Μα κι ένας δρόμος μαγικός την πλάνη του φόβου να υπερβούμε, μα και την άκρη της κλωστής να πιάσουμε, τη γέφυρα από την αρχή να φτιάξουμε. Άλλωστε τα παραμύθια όλων των λαών κουβαλούν υφάδια τούτου του ονείρου από την αυγή του χρόνου, μιλούν με τρόπο συμβολικό και παραβολικό για το μεγάλο ταξίδι της ψυχής στην Πηγή να επιστρέψει, για το μυητικό ταξίδι αυτογνωσίας στο πέρασμα της ζωής και τη διαδικασία της συνειδητότητας.

Και πως το υλικό τούτο να μην είναι ανθεκτικό, αφού στη μοίρα του ανθρώπου είναι να ονειρεύεται, να οραματίζεται και να δίνει πνοή στα όνειρά του μέσω του δώρου του θαυμαστού που του ΄χει δοθεί, εκείνου της δημιουργίας;

Στο βιβλίο αυτό, θα συναντήσετε δώδεκα παραμύθια εμπνευσμένα από ιστορίες σοφίας παλιές της ανατολής, μα και νέα, που όλα τους δημιουργήθηκαν από την αρχή και όλα τους θαρρώ μιλούν για αλήθειες της καρδιάς παλιές μα πάντα νέες και διαχρονικές… Απευθύνονται σε μεγάλους που ακόμα ονειρεύονται, μα και σε όσους θέλουν να επανασυνδεθούν με τον πυρήνα της ύπαρξής τους και να ξαναθυμηθούν αλήθειες της καρδιάς που έχουν λησμονήσει. Εξάλλου, από την αρχή του χρόνου, τα παραμύθια ήταν ένας τρόπος, μια αφορμή για να συναντηθούν τα μέλη της κοινότητας γύρω από μια φωτιά, να συνδιαλλαγούν, να επικοινωνήσουν μέσα από την καρδιά τους, να μοιραστούν τη στεναχώρια τους, τον πόνο τους, τον καημό τους, αλλά και τη χαρά τους και τα όνειρά τους. Μέσω των παραμυθιών μπορούσαν οι άνθρωποι να μιλήσουν για μεγάλες αλήθειες, για οδυνηρές καταστάσεις, για δυσβάσταχτους πόνους με έναν τρόπο απλό και γλυκό, με μία γλώσσα ποιητική και συμβολική. Αυτός ο μαγικός κόσμος, που τα παραμύθια κουβαλούν στα φτερά τους, μας λυτρώνει από το βάρος της ζωής, μπορεί να βαστάξει τα αβάσταχτα…

Όσο για τις εικόνες που συνοδεύουν τα παραμύθια, είναι ακουαρέλλες σε χαρτί, προερχόμενες οι πιο πολλές από τη σειρά “Μπλε Ώρες”. Άλλες φτιάχτηκαν κοντά στη θάλασσα και άλλες ονειρευόμενη τη θάλασσα ή κάτω από το κύμα του ονείρου…

Ελάτε το λοιπόν να συνταξιδέψουμε εκεί που το Ανείπωτο και το Απίστευτο μπορεί να συναντηθεί μαζί με μια κόκκινη κλωστή που περιμένει να ξετυλιχθεί…

Η Ζωή Νικητάκη σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, μαθήτευσε κοντά στη ζωγράφο – χαράκτρια, Μάχη Δημοπούλου και στο εργαστήρι του Τάσου Ρήγα κάνοντας σπουδή στο ελεύθερο σχέδιο και στο σχέδιο του γυμνού μοντέλου. Παρακολούθησε κατά καιρούς σεμινάρια σχετικά με παιδαγωγικά αλλά και καλλιτεχνικά θέματα, όπως με την ενδυματολογία, την κατασκευή κούκλας, κλπ.

Εργάστηκε επί σειρά ετών με μεράκι και αγάπη πολλή ως φιλόλογος στο χώρο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης. Από το 2006 ως το 2014 εργάστηκε στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης ως μουσειοπαιδαγωγός και εικονογράφος σχεδιάζοντας και υλοποιώντας καθημερινά εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά.

Ως εικονογράφος έχει συνεργαστεί με το Υπουργείο Παιδείας, την Actionaid Ελλάς, τους Ερευνητές της εφημερίδος Καθημερινής, τον Πανελλήνιο Σύλλογο Οικογενειών για τη Ψυχική Υγεία, το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, κλπ. Για την Actionaid Ελλάς μεταξύ άλλων έχει εικονογραφήσει το διαπολιτισμικό πρόγραμμα “Παιδιά του κόσμου – Πολίτες του κόσμου” σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο διανεμήθηκε στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας και στα σχολεία των ομογενών του εξωτερικού. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, εικονογράφησε και επιμελήθηκε το βιβλίο “Τα παραμύθια ταξιδεύουν”.

To 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τρίμορφο το βιβλίο “Λαϊκά παραμύθια της Ζακύνθου” που ανθολόγησε, διασκεύασε και εικονογράφησε.

Έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και στην Ινδία. Η πρώτη της ατομική έκθεση υλοποιήθηκε στο Μουσείο του Λουτρού των Αέρηδων με τα έργα της εικονογράφησης του βιβλίου της “Λαϊκά παραμύθια της Ζακύνθου”.

Αγαπά τα παραμύθια γιατί είναι σαν τα πουλιά.

Τ΄ακούνε μόνον τα παιδιά και όσοι έχουν καθαρή καρδιά. Τον παραμυθοαέρα τον εμφύσησε στην καρδιά και στο νου της η γιαγιά της. Aφηγείται παραμύθια από τη γραπτή και την προφορική παράδοση του τόπου μας, καθώς κι άλλων λαών και τόπων του κόσμου. Σε μουσεία, σχολεία, γκαλερί, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, στο ογκολογικό νοσοκομείο Άγιος Σάββας, στο Αθηναϊκό Ωδείο, στο Σχολείο Παιχνιδιού, σε Φεστιβάλ για παιδιά, στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου δρόμου, στο θέατρο Φούρνος, στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, στη Στοά Βιβλίου, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, σε συνεργασία με διάφορους δήμους και πολιτιστικούς φορείς της χώρας, κλπ.

Εστιάζει στη θεραπευτική δράση και λειτουργία των παραμυθιών και θεωρεί ότι η αφήγηση είναι μια πράξη για μετάδοση δύναμης, μια διαδικασία μύησης για το ταξίδι της ψυχής και την ανέλιξη της συνειδητότητας. Αφηγείται παραμύθια σε παιδιά και σε μεγάλους που ακόμα ονειρεύονται…

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ