Παράσιτα: Είδαμε την παράσταση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Η Νικολέττα Μαρκοπούλου παρακολούθησε το έργο της Βίβιεν Φράντσμαν, Παράσιτα, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, με την Κόρα Καρβούνη και την Ιωάννα Κολλιοπούλου, που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, μίλησε με τους συντελεστές και μας μεταφέρει το κλίμα εντός και εκτός σκηνής.

Άνθρωποι-παράσιτα, μπερδεμένοι στο λαβύρινθο της μοναξιάς, της απελπισίας, της δυστυχίας και του θανάτου, περιφέρονται άσκοπα, με ανέκφραστα πρόσωπα και άδειο βλέμμα. Άνθρωποι-σκουπίδια βυθίζονται στο αδιέξοδο των ουσιών, μαρτυρώντας την παρακμή και την εξαθλίωση της κοινωνίας, που δυσκολεύεται να κατανοήσει την αλήθεια των «παρασιτικών».

Το θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζει το έργο «Παράσιτα» της Βίβιαν Φράντσμαν, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Πρόκειται για ένα έργο βίαιο, σκληρό αλλά και τόσο ανθρώπινο. Το κείμενο επικεντρώνεται στη σχέση των δύο αδελφών, της Πινκ και της Ρόλυ (25 και 21 χρονών αντίστοιχα). Οι ηρωίδες, έχοντας βιώσει κάθε μορφή βίας, περιπλανιούνται στα μονοπάτια των ναρκωτικών, της πορνείας, της φυλακής και της εγκατάλειψης. Ζουν στην εξαθλίωση, ενώ η εξάρτησή τους είναι ένας τυραννικός καταναγκασμός που μετατρέπει τη ζωή τους σε κόλαση.

Η σκηνή, γεμάτη από αφρολέξ, σκουπίδια και νάιλον σακούλες, αποτυπώνει, με ρεαλισμό, το χώρο που ζουν οι ηρωίδες, εγκαταλελειμμένες και αποξενωμένες από το υπόλοιπο κόσμο, ενώ ταυτόχρονα μας υπενθυμίζει τη θέση τους στον κόσμο.

Η Κόρα Καρβούνη, που ερμηνεύει το ρόλο της Πινκ, μας λέει «Το έργο είναι σύγχρονο, επώδυνο και με καταπληκτικό χιούμορ. Αγγίζει πολλά θέματα, πέραν των ναρκωτικών, μιλάει για τις εμμονές και τους εθισμούς, που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, όπως για παράδειγμα την εμμονή με το παρελθόν ή στην εποχή μας με τα λεφτά.».

Η Πινκ έχει έναν ευάλωτο ψυχικό κόσμο, θρυμματισμένο από βίαια γεγονότα: απόρριψη, κακοποίηση, εξευτελισμός, ιδρύματα. «Νομίζω ότι η Πινκ» υποστηρίζει η Κόρα Καρβούνη «είναι ένα πλάσμα πολύ πονεμένο -αν δεν ήταν χρήστρια, θα ήταν πανέξυπνη. Είναι εκρηκτική και σαρωτική.»Ενώ η Ρόλυ παρουσιάζεται σαν το αθώο, ανεύθυνο και καλό παιδί που προσπαθεί να ξεφύγει από το ζοφερό παρόν της, χωρίς όμως να τα καταφέρνει. Η Ιωάννα Κολλιοπούλου, που υποδύεται τη Ρόλυ, υποστηρίζει:« Για μένα όλο το έργο περικλείεται στη φράση της Ρόλυ -Το φαντάζεσαι να μη χρειάζεται να πάρεις τίποτα; Αυτό δεν ισχύει μόνο για τα ναρκωτικά, αλλά περιλαμβάνει τα πάντα. Πώς, άραγε, θα ήταν ο κόσμος αν ο άνθρωπος ήταν απόλυτα ελεύθερος;».

Το έργο, πάνω από όλα, είναι κοινωνικό, καθώς εκθέτει τη ζωή των φυλακισμένων γυναικών, αποκαλύπτοντας της επιπτώσεις ενός ελλειμματικού συστήματος στις ζωές των ανθρώπων, με απώτερο σκοπό να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει το ευρύ κοινό σε ζητήματα κοινωνικά. Η Κόρα Καρβούνη, δηλώνει :«Το θέμα είναι βαρύ. Σε σχέση με την αλήθεια των ανθρώπων που είναι τοξικομανείς για μένα είμαστε πολύ συντηρητικές στο παίξιμό μας. Αυτά που βλέπω εγώ, που μένω 3η Σεπτεμβρίου, είναι πιο εξωφρενικά από αυτά που είδατε στην παράσταση. Η ζωή μας ξεπερνά. Αν τα κάναμε στο θέατρο θα μας λέγανε υπερβολικές.».

Η ιστορία των δύο εξαρτημένων κοριτσιών επιβεβαιώνει ότι ο κοινωνικός στιγματισμός που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες χρήστες ναρκωτικών είναι μεγαλύτερος σε σχέση με τους άντρες. Η Ιωάννα Κολλιοπούλου τονίζει «Συνήθως οι περισσότερες γυναίκες που βρίσκονται σε πρέζα είναι λόγω ανδρών τα έφταιξε με κάποιον ή αυτός ο κάποιος της παράτησε.».

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η  Βίβιαν Φράντσμαν έγραψε το έργο κατόπιν παραγγελίας από τη θεατρική εταιρία Clean Break, που με τις δράσεις της απευθύνεται σε γυναίκες που βρίσκονται ή κινδυνεύουν να βρεθούν στη φυλακή. Η Ιωάννα Κολλιοπούλου λέει:«ο κόσμος των ναρκωτικών είναι μια πραγματικότητα που δύσκολα θα τη καταλάβεις αν δεν μπεις μέσα. Ο ρόλος της Ρόλυ που έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψω αυτούς τους ανθρώπους. Είχαν δίκαιο οι γυναίκες (φυλακισμένες), οι οποίες παραγγείλανε στη συγγραφέα αυτό το έργο, καθώς το καλύτερο μέσο για να μάθουν οι άνθρωποι αυτό που ζουν οι τοξικομανείς είναι το θέατρο.».

Κοντολογίς, ως αδιαφιλονίκητη, αναντίρρητη και αδιάσειστη αλήθεια, που οφείλουμε όλοι να σεβόμαστε, προβάλλεται η φράση της Πινκ: Είμαι μέρος αυτού του κόσμου. Είμαι ένα κομμάτι του!

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Αγγελική Κοκκώνη
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Επιμέλεια κίνησης: Έλενα Αντωνίου
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Video: Παντελής Μάκκας
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Βάσια Χρήστου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κόρα Καρβούνη, Ιωάννα Κολλιοπούλου

Η παράσταση Παράσιτα παρουσιάζεται από 3 Ιανουαρίου 2015 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Περισσότερες πληροφορίες.