Ένα ευχάριστο διάλειμμα στην καθημερινότητα.
Ως κάτοικος του κέντρου, η Πλατεία Συντάγματος ήταν σχεδόν πάντα στο καθημερινό δρομολόγιο μου για τις συναντήσεις με φίλους, για τη δουλειά, για τις στιγμές που μου άρεσε να χάνομαι στην πόλη και να υποδύομαι τον τουρίστα.
Πάντα λοιπόν περνούσα έξω από το επιβλητικό κτίριο της γωνίας, το Μέγαρο Πάλλη, με το εύστοχο όνομα Public, μα πάντα μετέφερα για μια άλλη στιγμή την ιδέα να το επισκεφτώ και εσωτερικά. Ίσως γιατί με φόβιζε το μέγεθος του, ίσως γιατί ήμουν επηρεασμένος από τις γνώμες φίλων που αυστηρά προτιμούσαν τα μαγαζάκια της γειτονιάς, ίσως γιατί μπορεί να νόμιζα πως δεν υπάρχει τίποτα που να με ενδιαφέρει εκεί.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σήμερα, λίγο πριν το ραντεβού μου με τον ηθοποιό, ραδιοφωνικό παραγωγό και κυρίως συγγραφέα, Κώστα Κρομμύδα, κάθισα και σκέφτηκα τι άλλαξε στο μυαλό μου και έχω γίνει πιστός επισκέπτης των Public κάθε φορά που βρίσκομαι στην Πλατεία Συντάγματος ή κάθε φορά που έχω ανάγκη να χαλαρώσω από την πίεση της καθημερινότητας.
Και συνειδητοποίησα, ότι είναι αυτή η αίσθηση ελευθερίας που νιώθω, αυτή η χαρά μικρού παιδιού, καθώς ανενόχλητος μπορώ να ανεβοκατεβαίνω στους ορόφους, και όπως πάντα, να καταλήγω στον αγαπημένο μου όροφο. Αυτόν με τα βιβλία.
Και εκεί ακριβώς, ανάμεσα στα ράφια, με υποδέχτηκε ο υπεύθυνος του βιβλιοπωλείου, Μανώλης Βροντάκης, και μέχρι να φτάσει στο χώρο ο Κώστας Κρομμύδας, μου έδωσε σημαντικές πληροφορίες που έσβησαν κάθε αμφιβολία που υπήρχε στο μυαλό μου σχετικά με το ρόλο του Public στη ζωή μας, και κυρίως στη ζωή των μικρών μας φίλων.
Με πάνω από τρία εκατομμύρια πωλήσεις βιβλίων το χρόνο, με το ένα από αυτά να είναι παιδικά, μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει ότι οι Έλληνες και διαβάζουν και αγοράζουν βιβλία. Και ευτυχώς, στο Public, το αισιόδοξο μήνυμα είναι πως, γονείς με παιδάκια που έφτασαν στο χώρο για να αγοράσουν κάτι άλλο, καταλήγουν πάντα να κάνουν μια στάση στον όροφο με τα βιβλία, βοηθώντας με αυτόν το τρόπο τα παιδιά να καταλάβουν πως στη ζωή μας μπορούν να χωρέσουν όλα. Και η τεχνολογία, και το παιχνίδι, και το βιβλίο. Και όπως με ενημερώνει ο οικοδεσπότης μας, εκτός από τα παιδικά, στην κορυφή των προτιμήσεων βρίσκονται το αστυνομικό μυθιστόρημα, το μεταφρασμένο μυθιστόρημα και, προς έκπληξη μου, τα Κόμικ…
Όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο ίδιος «μπορεί η σύγχρονη εποχή να έχει επιβάλει εξαντλητικούς ρυθμούς, ωστόσο παρατηρούμε ότι το κοινό συνεχίζει να διαβάζει. Στα καταστήματά μας έχουμε δει αναγνώστες να μυρίζουν ακόμα τις σελίδες των βιβλίων, να ψηλαφίζουν τα εξώφυλλα, να τα προσφέρουν δώρο σε αγαπημένους τους… Το βιβλίο είναι ο προσιτός τρόπος διαφυγής από την καθημερινότητα και θα βρίσκει πάντα τρόπο να υπάρχει στη ζωή μας…».
Από μακριά όμως παρατηρώ τον Κώστα Κρομμύδα να μας πλησιάζει. Υποψήφιος σε δύο κατηγορίες για τα Βραβεία Βιβλίου Public 2016, έναν ακόμα μοναδικό θεσμό που τα Public χάρισαν σε συγγραφείς και αναγνώστες, σήμερα, με αφορμή το απόλυτο best seller «Μη Με Λησμόνει» θα μιλήσουμε για τη ζωή και το έργο του, τη στιγμή που το κοινό περιμένει το επόμενο συγγραφικό του βήμα, το οποίο και δεν θα αργήσει καθόλου να συμβεί…
Σαν γνώριμοι από παλιά, ύστερα από τις απαραίτητες συστάσεις, καταλήγουμε στο café των Public στον τελευταίο όροφο, και από εκεί, ατενίζοντας την Αθήνα από ψηλά, καταγράφω και μεταφέρω όσα προσωπικά θα ήθελα να θυμάμαι από έναν άνθρωπο που ξέρει να πατά γερά στη γη, παράλληλα να ονειρεύεται και ταυτόχρονα να μην χάνει τίποτα από το παρόν του. Έτσι ακριβώς όπως κάνουν οι αληθινοί άνθρωποι και οι αληθινοί καλλιτέχνες…
«Έγραφα από το Δημοτικό. Συνήθως ερωτικά ποιήματα στις συμμαθήτριες μου. Θυμάμαι όμως τον πατέρα μου να κρατά ημερολόγιο, και αυτό, ήταν πάντα κάτι που με γοήτευε…
Στα 10 μου, ονειρευόμουν να γίνω πιλότος, στα 16 ένιωσα πως τελικά με κέρδιζε το θέατρο…
Τα τελευταία τρία χρόνια συνειδητοποίησα πως περιμένω τη στιγμή που θα βρεθώ μπροστά στον υπολογιστή μου για να γράψω. Γράφω καθημερινά και παρόλο που είμαι ανοιχτός στο θέατρο, νιώθω πως η συγγραφή με βοηθάει να εκφράζομαι πολύ περισσότερο…
Γράφω γιατί με ευχαριστεί. Παρατηρώ όσα συμβαίνον γύρω μου και ταυτόχρονα φέρνω στο μυαλό μου πράγματα που έχω βιώσει. Συνδυάζω τα δικά μου συναισθήματα με αυτά που βλέπω γύρω μου. Για αυτό και όλα μου τα βιβλία είναι βασισμένα σε αληθινά γεγονότα…»
Με το «Μη Με Λησμόνει» να έχει καταγράψει μια απίστευτη πορεία, να έχει αγαπηθεί όσο λίγα βιβλία της σεζόν, ο Κώστας Κρομμύδας απαντά με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις μου σχετικά με την επιτυχία αυτή, τους αναγνώστες του, τις ανησυχίες του, αυτό που το χαλαρώνει και το μέλλον έτσι όπως ιδανικά εκείνος το ονειρεύεται.
«Η επιτυχία είναι ο συνδυασμός ενός καλού βιβλίου, μιας καλής ιστορίας, με ένα κατανοητό περιεχόμενο. Με ενδιαφέρει να κάνω τον αναγνώστη να φαντάζεται, με ενδιαφέρει να είμαι κοντά του.
Έχουν υπάρξει αναγνώστες μου άνθρωποι που δεν πίστευα ότι θα γίνουν ποτέ ή που αρχικά δεν με είχαν εμπιστευτεί…
Τελειώνοντας κάποιος ένα βιβλίο μου θέλω να έχει καταφέρει να πάρει τις εικόνες που ήθελα να του δώσω, να πάρει μαζί του την ιστορία, την όλη ατμόσφαιρα…
Αν κάτι με αγχώνει στην καθημερινότητα μας, είναι η έλλειψη σταθερότητας. Με αγχώνει αυτό που θα βρει η κόρη μου μεγαλώνοντας… Πιστεύω ότι ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου. Και σίγουρα, δεν θα ήθελα να την αφήσω πίσω μου…
Αγαπώ πολύ τα ταξίδια και τη θάλασσα. Ιδανικά, θα ήθελα να ζω δίπλα της. Και αφού με ρωτάς, τότε ναι, σε δέκα χρόνια από τώρα, θα ήθελα να έχω γράψει άλλα τέσσερα βιβλία και να είμαι ακόμα λίγο πιο κοντά σε εκείνο το σπίτι δίπλα στη θάλασσα…».
Η τελευταία αυτή πρόταση θαρρείς και έφερε εικόνες από κάποιο βιβλίο του, θαρρείς και άλλαξε το σκηνικό, και προς στιγμή, μας άγγιξε η αλμύρα του Αιγαίου.
Μετά από τέτοιον επίλογο δεν υπάρχει τίποτα άλλο να συμπληρώσει κανείς. Θες απλά να χαθείς στις σελίδες, να ανακαλύψεις τις ιστορίες του συγγραφέα και να αφεθείς στη μαγεία του. Γιατί κάθε ιστορία, όσο σκληρή και αν είναι, όσο και αν βασανιστικά σε αγγίζει, δεν παύει να έχει το δικό της μυστήριο και τη δική της γοητεία. Ακριβώς όπως και οι ιστορίες που ξετυλίγονται στο βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου, ακριβώς όπως κάθε τι που καταφέρνει να σε κρατήσει ξάγρυπνο περιμένοντας τον λυτρωτικό του επίλογο…
«Στο Παρίσι, μια γυναίκα με μυστηριώδες παρελθόν γράφει την τελευταία λέξη σε ένα γράμμα με άγνωστο παραλήπτη…
Στην άκρη των ματιών της έχει περισσέψει ένα δάκρυ για τον μοναδικό άνθρωπο που βρέθηκε να την αγαπήσει. Έναν άνθρωπο που τον «σκότωσαν» γιατί ο έρωτάς τους θεωρήθηκε έγκλημα.
Την ίδια ώρα, η Πέρσα στροβιλίζεται στη σκηνή με κλειστά τα μάτια. Το θυελλώδες χειροκρότημα του κόσμου την τραβάει από την έκσταση και την κάνει να τα ανοίξει. Ένας άγνωστος άντρας στην πρώτη σειρά την κοιτάζει μαγεμένος. Το βλέμμα του κλειδώνει στο δικό της. Ο νεαρός φωτογράφος Κωνσταντίνος αισθάνεται ότι αντικρίζει μια αρχαία θεά. Και η Πέρσα νιώθει ότι μόλις συνάντησε το πεπρωμένο που έψαχνε χρόνια.
Ένας φωτεινός δρόμος ανοίγει. Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία αρχίζει να ξετυλίγεται περνώντας από τα Γιάννενα, το Γαλαξίδι και την Πάτμο. Ένα μικρό μπλε λουλούδι σε ένα γράμμα κρύβει το μεγάλο μυστικό…».
Ευχαριστούμε πολύ τις Εκδόσεις Διόπτρα για την παραχώρηση του βιβλίου, τις δημόσιες σχέσεις των Public και τον Μανώλη Βροντάκη για την τόσο θερμή υποδοχή και φιλοξενία, και φυσικά, τον συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα, για την γνωριμία και την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον τρυφερό άνθρωπο που κρύβεται πίσω από τις πιο δυνατές ιστορίες στα ράφια των βιβλιοπωλείων.