Είχα την τύχη να γεννηθώ στο Wuppertal , την πόλη όπου έζησε και μεγαλούργησε η ιδρύτρια και επικεφαλής του «Χοροθεάτρου του Βούπερταλ», η Πίνα Μπάους που έφερε αληθινή επανάσταση στην ιστορία των παραστατικών τεχνών με την επινόηση μιας νέας μορφής θεάματος – ένα μείγμα θεάτρου και χορού, του γνωστού έκτοτε ως χοροθέατρο.
Η επιλογή μου να ασχοληθώ με τον χορό ήρθε πολύ νωρίς.
Ερχόμενος στην ξένη τότε για μένα Αθήνα προσπάθησα να υιοθετήσω το «stop thinking start dreaming» και μ’ αυτό το leitmotiv καταφέρνω να υπάρχω σε ένα χώρο τόσο ακατάστατο και πολλές φορές άδικο.
Φυσικά εάν κάνεις πέντε βήματα κανέναν δεν ενδιαφέρει το πώς έγιναν, ευτυχώς όμως μετρά το αποτέλεσμα και όλοι κρινόμαστε μέσα από τη δουλειά μας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ανάγκη της δημιουργίας του χοροθεάτρου Migma ήταν θέμα ύπαρξης. Μια ανάσα και ελπίδα μαζί.
Θυμάμαι την πρώτη πρόβα-συνάντηση πριν χρόνια με μόνο όπλο μας την αγάπη για την τέχνη που επιλέξαμε να υπηρετήσουμε και μπροστά μας …σκοτάδι.
Στην πορεία ωρίμασα. Μέσα από τις ανάγκες κάθε παράστασης, τα φώτα, τα σκηνικά, τα κοστούμια, τη φωτογραφία, την πλοκή, την κίνηση, το λόγο, την ατμόσφαιρα δημιουργείς την έννοια της ροής και το υφάδι πάνω στο οποίο πλέκεται ο μίτος της ιστορίας που αφηγείσαι.
Μπορεί να ακουστεί περίεργο αλλά η χοροθεατρική παράσταση για μένα είναι είδος συγκρίσιμο -με μικρές διαφορές- με τον βουβό κινηματογράφο, που είχε διάρκεια περίπου 35 χρόνια.
Η μουσική αποτελεί «βοηθητικό» μέσο και παρακολουθώντας ανακαλύπτεις τι κρύβεται πίσω από τα βλέμματα, τις εκφράσεις, τις κινήσεις ή τις καταστάσεις που περιγράφονται από τις τόσο εύγλωττες σιωπές.
Αυτό συμβαίνει και στο χοροθέατρο, όπου έχεις όλα τα προαναφερόμενα, αλλά στη συνθήκη της κίνησης, του λόγου της εικόνας και της πλοκής.
Αισίως με επτά παραγωγές στο ενεργητικό μας νομίζω ότι έχουμε κερδίσει την εμπιστοσύνη του κοινού που μας τιμά με την παρουσία του σε αυτό που κάνουμε.
Στην Ελλάδα έχουμε αρχίσει σιγά-σιγά και εξοικειωνόμαστε με το χοροθέατρο, το κοινό έχει παρακολουθήσει παραστάσεις και έχει μέτρο σύγκρισης και άποψη εμπεριστατωμένη.
Το «Τρελόσπιτο» είναι σίγουρα το δυσκολότερο εγχείρημα μας.
Info: Ο Παύλος Κουρτίδης σπούδασε στο Λονδίνο ‘Arts Educational Schools London’ διδάσκει χορό τα τελευταία 21 χρόνια. Από το 2007 είναι διευθυντής σπουδών στη σχολή χορού PK Dance school .Το 2006 ιδρύει το Xοροθέατρο MIGMA που δίνει την πρώτη του παράσταση το με τίτλο “The step–first–step”. Ακολουθούν και άλλες παραγωγές όπως το “ΜΟΝΟS” και το “Society Says” (2010) το εκπροσώπησε την Ελλάδα στο 11ο International Modern Dance Festival στην Αίγυπτο. Η παράσταση FRANKENSTEIN ανέβηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές και ολοκλήρωσε 75 παραστάσεις μέχρι το τέλος του 2011. Αμέσως μετά έρχεται η παράσταση Αδιέξοδο 2012/13 με ‘Το Τρελόσπιτο’ να βρίσκεται εν εξελίξει αυτή την περίοδο.
To 2010 αποτέλεσε σταθμό στη ζωή του καθώς πραγματοποίησε ένα όνειρο ζωής με την ίδρυση του Θεάτρου ΠΚ στο Νέο Κόσμο.
Η παράσταση ΤΟ ΤΡΕΛΟΣΠΙΤΟ έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο 2014 και είναι η τελευταία παραγωγή του Θεάτρου ΠΚ σε δική του σκηνοθεσία/ χορογραφία. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
