Peeping Tom/Ενοικιάζεται και Cie mpta/Ali -Nous sommes pareils στο Φεστιβάλ Αθηνών

Δύο παραστάσεις χορευτών από το Βέλγιο, διαφορετικές, πολύ-πολιτισμικές και ιδιαίτερες είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε στην Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Από τη Μαριάννα Παπάκη

Η πρώτη, το «Ενοικιάζεται» (12, 13 και 14/06), από την αναγνωρισμένη χοροθεατρική ομάδα, Peeping Tom (Ηδονοβλεψίες), καταξιωμένη σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ενθουσίασε το κοινό που γέμισε και τις τρεις βραδιές τον χώρο Δ΄και δικαίωσε τις προσδοκίες του.

Η παράσταση έμοιαζε σαν «κομμένη» σκηνή από το αριστούργημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα». Νόμιζες πως θα ξετρυπώσει από κάπου ο τεράστιος μαύρος γάτος, θα ανέβαινε στον καναπέ και θα άρχιζε να συνομιλεί σαν άνθρωπος με τη Μαντάμ, την ηρωίδα της παράστασης. Μία υπέροχη σουρεαλιστική ιστορία σε ένα ρεαλιστικό, σχεδόν αστικό, σκηνικό του οποίου την αίσθηση του αναμενόμενου διέλυαν ανά δευτερόλεπτο  οι αναπάντεχες, ευρηματικές κινήσεις των χορευτών που έκαναν την ψευδαίσθηση να μοιάζει με πραγματικότητα, τον εφιάλτη υποφερτό, το δάπεδο με παρτίδα σκάκι και την Μαντάμ, μετά από όλα αυτά, να πρέπει να συνεχίσει όπως της πρόσταζε ο υπηρέτης της, όπως πρέπει να συνεχίσουμε κι εμείς ακόμα και μέσα σε έναν εφιάλτη που δεν είναι καν δικός μας, που είναι δανικός για τους επόμενους ή νοικιασμένος.

Τα σώματα των χορευτών, ευλύγιστα με κινήσεις που «σπάνε» σαν μιας κούκλας, ακριβή και υποκριτικά συνεπή και πειστικά. Η παράσταση της Gabriela Carrizo και του Frank Chartier κέρδισε ήδη μία θέση στις σημαντικότερες εμπειρίες του φετινού φεστιβάλ Αθηνών!

Οι αδελφοί Ταμπέτ, που αποτέλεσαν πέρυσι την έκπληξη του Φεστιβάλ, Βέλγοι επίσης αλλά με καταγωγή από την Τυνησία, αυτή τη χρονιά ήρθαν για να μας παρουσιάσουν δύο δουλειές τους, το “Ali” σε σύλληψη Mathurin Bolze, Hèdi Thabet και το “Nous Sommes Pareils…” των Ali και Hèdi Thabet.

Το πρώτο μέρος, σύντομο και περιεκτικό συγκίνησε, ξάφνιασε και ενθουσίασε το κοινό το οποίο ανταποκρίθηκε με γενναιόδωρο χειροκρότημα. Έμοιαζε κάποιες φορές, για όποιον είχε παρακολουθήσει και την «Πρώτη Ύλη», το «άγαλμα» του Δ. Παπαϊωάννου, να παίρνει πνοή και να ερμηνεύει τη χορογραφία. Οι δύο χορευτές επί σκηνής μαζί με μία καρέκλα και τους ήχους από ένα ρεμπέτικο τραγούδι δημιούργησαν μια παράσταση σύγχρονου χορού με στοιχεία από την ανατολή και ακροβατικές κινήσεις που δοκίμαζαν τα σωματικά όρια χωρίς όμως να στερούνται ευαισθησίας και ποιητικότητας.

Το δεύτερο μέρος της παράστασης των αδελφών Ταμπέτ, το “Nous Sommes Pareils…”, αν και ανταποκρινόταν με άνεση στις αυξημένες απαιτήσεις του κοινού που αγαπάει το χορό, ωστόσο δεν είχε θα λέγαμε την ευρηματικότητα και την πρωτοτυπία που είχε η περσινή τους δουλειά, το “Rayahzone”. Ίσως, γιατί το ρεμπέτικο τραγούδι δεν είναι τόσο κοντά στους αδελφούς Ταμπέτ, σε σύγκριση πάντα, με την κουλτούρα των Σούφι. Η παρουσία επί σκηνής βέβαια και Ελλήνων μουσικών καθώς και της χορεύτριας Αρτέμιδος Σταυρίδη, ενίσχυε την απόδοση του κλίματος. Μια πολύ σημαντική προσπάθεια, αυτή των αδελφών Ταμπέτ, οι οποίοι για μία ακόμη χρονιά μας απέδειξαν πως έχουν χαρακτήρα στις δουλειές τους και πως ο συνδυασμός της παράδοσης και του σύγχρονου τρόπου έκφρασης (είτε αυτός είναι μέσω του χορού, είτε μέσω του θεάτρου) δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται μελέτη, δουλειά, ταλέντο και ευφάνταστο νου.

• Ο χορός στο Φ.Α. συνεχίζεται με: Μαγκύ Μαρέν (22, 23/06), Σταυρούλα Σιάμου και Πέρσα Σταματοπούλου (26, 27/06). Ακολουθεί: Compañía Antonio Ruz (14, 15/07). Συνεχίζεται: «Πρώτη Ύλη», Δημήτρη Παπαϊωάννου (μέχρι 23/06).