«Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο γρίφος της ανθρώπινης ύπαρξης

Στην avant premiere του «Περιμένοντας τον Γκοντό», στο θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», συναντήσαμε τον Σάμιουελ Μπέκετ , σε μια σύγχρονη δημιουργία με τραγικοκωμωδιακό ύφος.

Η ιστορία εστιάζει σε δύο άνδρες, στον Βλαδίμηρο και τον Εστραγκόν, σε ένα δυστοπικό περιβάλλον, η ερημιά του οποίου ταυτίζεται απόλυτα με τα αδιέξοδα της επιβίωσής τους. Ο κόσμος μοιάζει να έχει φτάσει στο τέλος του. Περιμένουν τον Γκοντό, αυτόν που θα τους απαλλάξει από τα βασανιστικά ερωτήματα και επιτέλους θα βρει λύση στα προβλήματά τους. Υπαρκτό ή μη υπαρκτό πρόσωπο, αυτοί τον περιμένουν υπομονετικά κάθε βράδυ. Παραπαίουν ανάμεσα στην αλήθεια και την ψευδαίσθηση, ελπίζοντας στο αδύνατο.

Ο θεατής μπαίνει στη συγκεκριμένη ανθρωπογεωγραφία, ανιχνεύοντας την ψυχοσύνθεση των δύο φίλων και όταν είναι μαζί, αλλά και όταν εισβάλουν στη σκηνή, άλλοι δύο αλλόκοτοι, παράξενοι τύποι. Ο αφέντης Πότζο και ο δούλος του Λάκι, δεμένος με σχοινί. Οι τελευταίοι με την περίεργη συμπεριφορά τους σπάζουν τη μονοτονία της καθημερινότητας των πρωταγωνιστών, τους οποίους διασκεδάζουν με τους βρυχηθμούς και το μονόλογό τους. Το οντολογικό ανεξερεύνητο τούς εξάπτει το ενδιαφέρον και την φαντασία. Απελπισμένοι, όπως είναι, γίνονται θύματα μιας προσδοκώμενης έλευσης του Γκοντό που ποτέ δεν πραγματώνεται.

Σκηνοθεσία

Η έμπειρη ματιά του σκηνοθέτη αγκαλιάζει όλη την αντιφατική διάσταση της ανθρώπινης φύσης. Δημιουργείται σαφώς η ατμόσφαιρα του παράλογου που υποστηρίζεται επαρκέστατα από την δέουσα παραδοξότητα στη συμπεριφορά των ηθοποιών. Εικονοποιείται ένα πλέγμα αλληλοσυγκρουόμενων αισθημάτων, αντιλήψεων και σκέψεων με τέτοια αισθητική που απογειώνει τη σκηνική αφήγηση. Το εφήμερο της ζωής, η αδυναμία της αυτάρκειας, ο φόβος του θανάτου, η πλήξη, ο γρίφος γύρω από το νόημα της ύπαρξης, η απορία τι σημαίνει ευτυχία και η σχετικότητα του χρόνου, στοιχειοθετούν την ευθύβολη σκηνοθετική τοιχογραφία. Επιμελημένα κοστούμια, μίνιμαλ σκηνικό, υποδηλωτικό του νοηματικού άξονα, εύγλωττες φωτοσκιάσεις, προσεγμένη χορογραφική συνθήκη και υπέροχη μουσική, προσφέρουν πληθωρικά στο τελικό αποτέλεσμα.

Ερμηνείες

Ένας θίασος δεμένος, με συγκροτημένες ερμηνείες, γεμάτες λυρισμό και εσωτερικότητα. Λόγος, έκφραση και κίνηση αναπαραστάθηκαν με αίσθημα ευθύνης, υπηρετώντας την τραγικότητα της πλοκής με το λυτρωτικό αβίαστο γέλιο. Η χημεία των ηρώων είναι ένα από τα ατού της δραματικής σύνθεσης του θεματικού πυρήνα, ενός σπουδαίου συγγράμματος. Ο Θανάσης Παπαγεωργίου ως Βλαδίμηρος, αληθινός, πλήρης, συνεπής και απολαυστικός. Τον Εστραγκόν, υποδύεται ο Σπύρος Παπαδόπουλος με μαεστρία, αφέλεια και ευκαμψία. Ευτυχής καλλιτεχνική συνεύρεση με τον Ντιντί του (Θανάσης Παπαγεωργίου). Πηγαίος, ευέλικτος και χυμώδης ερμηνευτικά ο Ορφέας Αυγουστίδης, είναι ο Λάκι, σε ιδιαίτερο ρόλο. Δείχνει το ταλέντο του για άλλη μια φορά. Ο Άρης Σερβετάλης, κινείται με εκφραστική ευωχία και πνευματώδη θεατρικότητα. Κτίζει την προσωπικότητα του αλλόκοτου και αυταρχικού ήρωα, φανερώνοντας καθαρότατα τον χαοτικό του ψυχισμό του Πότζο. Παρατηρήθηκαν, βέβαια, λίγα βερμπαλιστικά στιγμιότυπα, τα οποία όμως δεν αλλοιώνουν την όλη σκηνική του καρποφορία. Αξιοπρεπείς η Αγγελική Τρομπούκη και ο Άρης Κακλέας.

Μία συγχορδία λόγου και ρυθμού

«Περιμένοντας τον Γκοντό», μια θεατρική δουλειά με σφραγίδα ποιότητας, έμπνευσης και συναισθηματικής πολυφωνίας. Το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο μέχρι το τέλος, παρότι κάποιες αστοχίες ερμηνευτικές και αμφιλεγόμενα σκηνοθετικά «επιχειρήματα», δημιουργούν ενστάσεις. Ρέουσα μετάφραση, έξυπνο χιούμορ, υποβλητικές εικόνες και αυτοσαρκασμός, δημιουργούν ανατροπές απείρου κάλλους. Πρόκειται για παράσταση που δικαιώνει το ρόλο και την ουσία της θεατρικής πράξης, χωρίς υπερβολές, με διεισδυτικότητα στο ήθος των υποκριτών και με το γόητρο μιας συλλογικής καλαισθησίας.  «Περιμένοντας τον Γκοντό», μία συγχορδία λόγου και ρυθμού, αρτίστικα οργανωμένη που έχει να προβάλει τη δική της σύγχρονη διαλεκτική.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας
Σκηνικά: Σάκης Μπιρμπίλης-Γιάννης Κακλέας
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια κίνησης: ‘Αρης Σερβετάλης – Αγγελική Τρομπούκη
Βοηθός Σκηνοθέτη: ‘Αρης Κακλέας
Φωτογραφίες: Κωστής Γκιόκας
Η μετάφραση είναι της ομάδας των συντελεστών της παράστασης
Οργάνωση περιοδείας: Χρόνος-Δράσεις Πολιτισμού
Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ

Παίζουν:
Σπύρος Παπαδόπουλος
Θανάσης Παπαγεωργίου
Αρης Σερβετάλης
Ορφέας Αυγουστίδης
Αρης Κακλέας
Αγγελική Τρομπούκη


Διαβάστε επίσης:

Περιμένοντας τον Γκοντό, με τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τον Άρη Σερβετάλη σε καλοκαιρινή περιοδεία

Ορφέας Αυγουστίδης: Ο Μπέκετ σου ανοίγει έναν διάδρομο για νέες υπαρξιακές αναζητήσεις

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ