Ο Παύλος Διονυσόπουλος (Pavlos), ήταν ένας από τους πιο αξιόλογους καλλιτέχνες με έναν ξεχωριστό δικό του τρόπο απεικόνισης αντικειμένων της καθημερινής ζωής, της διαφήμισης και του εντυπωσιακού χώρου του θεάματος. Ήταν ένας από τους εκφραστές του Nouveau Realistes και Affichistes, εργάστηκε στο Παρίσι τη δεκαετία του 1960 όπου ήρθε σε επαφή με σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής όπως ο Raymond Haynes, o Cesar, o Giacometti, o Calder και o Dubuffet. Ξεπερνώντας τα όρια με τη μοναδική και χαρακτηριστική τεχνική του, μετέτρεψε τις τεμαχισμένες λωρίδες χαρτιού από αφίσες σε μοναδικά τρισδιάστατα έργα τέχνης.
Γεννήθηκε το 1930 στα Φιλιατρά, στη Νότια Πελοπόννησο. Το 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και, από το 1949 ως το 1953, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1954, με υποτροφία του γαλλικού κράτους, πήγε για πρώτη φορά στο Παρίσι, όπου έμεινε ένα χρόνο παρακολουθώντας μαθήματα στην Ακαδημία Grande Chaumiere. Την ίδια περίοδο ταξίδεψε στην Ισπανία, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1955 εργάστηκε στη διαφήμιση και το θέατρο, φιλοτεχνώντας πολλά σκηνικά. Το 1958, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., πήγε και πάλι στο Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα και άνοιξε εργαστήριο.
Το 1964 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί J στο Παρίσι, την οποία ακολούθησαν πολυάριθμες ατομικές σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, στην Ελλάδα και στην Αμερική. Το 1972 οργανώθηκε αναδρομική παρουσίαση του έργου του στο Kunstverein, στο Ανόβερο και το 1997 στη Σχολή Καλών Τεχνών (Εργοστάσιο) στην Αθήνα. Εξίσου πολυάριθμες είναι και οι συμμετοχές του σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται παρισινά σαλόνια, οι Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1958, του Παρισιού το 1965 και το 1978 και της Βενετίας το 1980 και τα Ευρωπάλια το 1982. Ζούσε και εργαζόταν στη Γαλλία, ωστόσο επισκεπτόταν συχνά την Ελλάδα.
