Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζει δύο βραδιές με ποιητικές μελωδίες της Πηγής Λυκούδη την Παρασκευή 4 και το Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011.
Τη μουσική αυτή επικοινωνία της συνθέτριας με τους Έλληνες ποιητές θα γνωρίσουν στο κοινό μία από τις αυθεντικότερες γυναικείες φωνές, συνδεδεμένης ερμηνευτικά με την ποίηση, η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο ταλαντούχος Νίκος Καρακαλπάκης.
Με την συνθέτρια στο πιάνο θα παρουσιαστεί η ενότητα αυτή των τραγουδιών της στο καταξιωμένο στη συνείδηση του κοινού Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Θα συμπράξουν οι σολίστες μουσικοί της «Ορχήστρας των στιγμών» Χρήστος Χουβαρδάς (έγχορδα), Δημήτρης Κουζής (βιολί), Νίκος Χατζόπουλος (μπάσο) και Γιάννης Νοταράς (κρουστά).
Όπως δηλώνει η ίδια: «Οι μουσικές αυτές παραστάσεις είναι η προσπάθειά μας να σταθούμε αντίθετα στο ρεύμα που δημιουργεί η πολιτική μιζέρια και η κοινωνική κατήφεια, σε μία περίοδο που θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη της αφύπνισης, επιτακτική την ανάγκη να ξαναβρούμε τις χαμένες ευαισθησίες μας και τα οράματά μας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στο δίωρο περίπου πρόγραμμα, η Πηγή Λυκούδη, που τη χαρακτηρίζει η ιδιαίτερη αγάπη της για την ποίηση, θα μας οδηγήσει σε δρόμους μουσικούς. Θα συναντήσουμε μελοποιημένα ποιήματα των ποιητών Κωστή ΠΑΛΑΜΑ, Γεωργίου ΔΡΟΣΙΝΗ, Ζαχαρία ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Λάμπρου ΠΟΡΦΥΡΑ, ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑΣ, Ναπολέοντα ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ, Γιάννη ΡΙΤΣΟΥ, Νικηφόρου ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ, και των σύγχρονων Λευτέρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Φίλιππου ΓΡΑΨΑ, Μιχάλη ΓΚΑΝΑ και Γιάννη Π. ΙΩΑΝΝΙΔΗ.
Το πρόγραμμα μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει επιλογή τραγουδιών της από την ενότητα «Οίνος Άκρατος» που αναφέρεται σε ποιήματα για το κρασί.
Η ενότητα «Μουσική στην ποίηση με τα μάτια μιας γυναίκας» θα μπορούσε να θεωρηθεί μία δημιουργική συνέχεια στην μεγάλη παράδοση σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού και στην πορεία των κλασσικών συνθετών και τραγουδοποιών του 60 κα του 70 που μελοποίησαν σπουδαίους ποιητές και στιχουργούς.
Η μουσική της Πηγής Λυκούδη χαρακτηρίζεται από ήθος και από ύφος. Χαρακτηριστικό στοιχείο της επίσης είναι η αρμονική συνύπαρξη των δυτικών και ανατολικών μουσικών στοιχείων.
Ο στίχος προσδιορίζει τον μουσικό δρόμο που αποζητά και η μουσική έχοντας την ευελιξία αλλά και την ευαισθησία που χρειάζεται για να τον υποστηρίξει τον ντύνει σεβόμενη τα χαρακτηριστικά του.
Οι μελωδίες των τραγουδιών ξεκάθαρες και λιτές, με ενορχηστρώσεις που σέβονται τη μελωδική γραμμή αφήνουν την αίσθηση ότι τα γνωρίζεις και δημιουργούν την ανάγκη να σιγοτραγουδήσεις.
Ο μουσικολόγος – μουσικοκριτικός Κ. Π. Καράμπελας-Σγούρδας μεταξύ άλλων τόνισε:
«…Ακούγοντας τη δουλειά της δεν μπορεί κανείς να μην εκτιμήσει το γεγονός ότι έχει σκεφθεί σε βάθος κάθε μουσικό μέτρο των κομματιών που δημιουργεί, ιδιαίτερα τη μυστική σχέση της μουσικής με τον λόγο, της μουσικής με τις συναισθηματικές αποχρώσεις των λέξεων και των φράσεων των ποιημάτων που επιλέγει να επενδύσει με μελωδία και αρμονία».
Η σκηνοθέτις Μέμη Σπυράτου μετέφερε χαρακτηριστικά τις εντυπώσεις της από τα μουσικά ακούσματα της Πηγής Λυκούδη λέγοντας: “Μεσόγεια και Βαλκάνια ακούσματα αναμιγνύονται με ψήγματα παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής για να σε ταξιδέψουν όχι μόνο ακουστικά.”
Η μουσική της Πηγής Λυκούδη έχει ένα σπάνιο χάρισμα: Απευθύνεται και στις πέντε αισθήσεις αναζητώντας να εγγραφεί, σχεδόν σωματικά πάνω μας.