Μετά τη θριαμβευτική υποδοχή της παράστασης Água, που προηγήθηκε, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το κοινό αδημονεί για τη δεύτερη …
παράσταση με τίτλο Nefés που θα παρουσιαστεί από το Χοροθέατρο του Βούπερταλ στις 13, 14 και 15 Ιουλίου στον ίδιο χώρο, στην αίθουσα Τριάντη του Μεγάρου.
Το Φεστιβάλ Αθηνών τιμά τη μνήμη της Πίνας Μπάους (1940-2009), της ακαταπόνητης εξερευνήτριας της κίνησης και της συγκίνησης, που από το 1973 και μετά, ως ιδρύτρια και επικεφαλής του Χοροθεάτρου του Βούππερταλ, έφερε αληθινή επανάσταση στην ιστορία των παραστατικών τεχνών με την επινόηση μιας νέας μορφής θεάματος – ένα μείγμα θεάτρου και χορού γνωστό έκτοτε ως χοροθέατρο.
Παρότι έδρα και ορμητήριο της δράσης της παρέμεινε η μικρή γερμανική πόλη Βούππερταλ, η Πίνα Μπάους από το 1989 και μετά κινήθηκε εκτός των τειχών (να ήταν τυχαία η χρονική σύμπτωση με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου;) και επιδόθηκε σε χορογραφίες-πορτρέτα πόλεων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πρόκειται για σειρά έργων που υπήρξαν καρπός της παραμονής της σε μεγάλες μητροπόλεις, από τη Μαδρίτη, τη Λισσαβόνα, τη Ρώμη και τη Βουδαπέστη ως την Κωνσταντινούπολη, το Χονγκ Κονγκ, το Λος Άντζελες και το Μπουένος Άιρες, μεταξύ άλλων. Ένα ημερολόγιο ταξιδιών, όπου το ταξίδι προσφέρεται ως μια ακόμα αφορμή για ενδοσκόπηση υπερβαίνοντας τα τουριστικά στερεότυπα.
Η διάσημη και πολυταξιδεμένη ομάδα της επισκέπτεται το Φεστιβάλ Αθηνών με δυο έργα (Το «Água» παρουσιάστηκε ήδη και το Nefés που ακολουθεί) που ανήκουν σε αυτήν ακριβώς τη δημιουργική περίοδο του κοσμοπολιτισμού και της περιπλάνησης της Μπάους.
Κι αν με το Água μεταφερθήκαμε στη Βραζιλία του Ρίο, του Σάο Πάολο και της Μπαΐα, στο Nefés μεταφερόμαστε στη Κωνσταντινούπολη. Το έργο, το εμπνεύστηκε η Πίνα Μπάους την εποχή του πολέμου με το Ιράκ.
Ο τίτλος του έργου σημαίνει «ανάσα» στα τουρκικά και αποτελεί ένα σκίτσο της Πόλης σκοτεινό, που δεν παύει ωστόσο να τραγουδά τη ζωή. Οι αντιθέσεις τιθασεύονται όπως πάντα μοναδικά από την Μπάους, όταν τη στοχαστική θλίψη διαδέχεται το χιούμορ και ο αισθησιασμός, ενώ στο μουσικό χαλί συμπλέκονται τουρκική παραδοσιακή μουσική με ήχους ροκ και Τομ Γουέιτς.
Συμπαραγωγή: Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Κωνσταντινούπολης & Istanbul Foundation of Culture and Arts
Χοροθέατρο του Βούππερταλ – Πίνα Μπάους
Nefés
Σκηνοθεσία – Χορογραφία Pina Bausch
Σκηνικά – Βίντεο Peter Pabst
Κοστούμια Marion Cito
Μουσική επιμέλεια Matthias Burkert, Andreas Eisenschneider
Βοηθοί σκηνοθέτη Marion Cito, Helena Pikon, Robert Sturm
Ερμηνεύουν
Regina Advento, Pablo Aran Gimeno, Rainer Behr, Andrey Berezin, Damiano Ottavio Bigi, Silvia Farias Heredia, Ditta Miranda Jasjfi, Nayoung Kim, Daphnis Kokkinos, Thusnelda Mercy, Pascal Merighi, Nazareth Panadero, Jorge Puerta Armenta, Azusa Seyama, Shantala Shivalingappa, Julie Anne Stanzak, Michael Strecker, Fernando Suels Mendoza, Kenji Takagi, Anna Wehsarg
Μουσική
Mercan Dede, Birol Topaloglu, Burhan Öçal, Replicas, Bülent Ersoy, Candan Erçetin, Sagye, Suren Asaduryan mit Yansimalar; Amon Tobin, Arild Andersen, Bugge Wesseltoft, Chris McGregor´s Brotherhood of Breath, Dr. Rockit, Plastikman, Elektrotwist, Inner Zone Orchestra, Souad Massi, Astor Piazzolla, Tom Waits, Uhuhboo Project