Πιο δυνατός απ' τον διάβολο, του John Huston

Η New Star παρουσιάζει το αριστούργημα του John Huston, Πιο δυνατός απ’ τον διάβολο, από τις 2 Ιουλίου 2015 στους κινηματογράφους.

Ένα ζευγάρι τυχοδιωκτών (Bogart – Lolobrigida) συνοδευόμενο από μια συμμορία αποτεώνων (την γνωστή τετράδα Morley, Lorre,Barnard, Tulli), που από κάπου κρατάει το ζευγάρι δέσμιο των επιθυμιών της, περιφέρονται μάλλον ασκόπως σε μία παραθαλάσσια ιταλική πόλη έως ότου επισκευαστεί το πλοίο που θα τους μεταφέρει στην βρετανική Αφρική όπου ελπίζουν να υφαρπάξουν γη πλούσια σε ουράνιο. Κατά την διάρκεια της αναμονής τους συναντούν ένα ακόμη ζευγάρι (Jones- Underdown) εντελώς αταίριαστο και αρκετά περίεργο. Τα δύο ζευγάρια ερωτεύονται χιαστί και μέχρι το τέλος της ταινίας ειλικρινά δεν ξέρουμε ποιος δουλεύει ποιόν.

Λίγα λόγια για την ταινία


Η ταινία στην πραγματικότητα είναι μία παρωδία. Παρωδία των ταινιών που έκαναν γνωστό τον Bogart αλλά και γιατί όχι, και του συνόλου της παράδοσης του φιλμ νουάρ. Αρχικώς ο θεατής θεωρεί ότι θα δει ένα νουάρ. Η εισαγωγική σκηνή όπου εμφανίζονται ο Petersen και η συμμορία του με φάτσες που δεν αφήνουν και πολλά στην φαντασία όσον αφορά στο ποιόν τους, η Jones στην αμέσως επόμενη σκηνή, ξανθιά, μοιραία με το bitchy σχόλιο έτοιμο (Harry, we must beware of these men. They are desperate characters… Not one of them looked at my legs!), ο Bogart, η Lolobrigida που περιφέρεται σ` όλο το φιλμ με έξωμα προκλητικά φορέματα, ναι, ο θεατής θεωρεί ότι θα δει μία ταινία βασισμένη στην γνωστή πετυχημένη συνταγή. Καθώς οι σκηνές διαδέχονται η μία την άλλη αμφιβολίες γεννιούνται, η ταινία είναι πολύ φωτεινή, οι άντρες είναι σχεδόν καρικατούρες, οι γυναίκες διαθέτουν ένα τέτοιο ισχυρό ένστικτο αυτοσυντήρησης και μία τόσο τετράγωνη λογική – στοιχεία που τις απομακρύνουν από το πρότυπο του μοιραίου (αυτό)καταστροφικού θηλυκού που έχουμε συνηθίσει-, οι ήρωες κυνηγούν χίμαιρες, ανεπίτρεπτα gags προκαλούν έως και γέλιο. Κάτι δεν πάει καλά. Μπα….. όλα μία χαρά πάνε. Απλώς έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα από τα αγαπημένα μας κινηματογραφικά είδη να αυτοσαρκάζει και μάλιστα με σημαία έναν πρωταγωνιστή ολκής.

Πρόσθετες Πληροφορίες

Το φιλμ βασίστηκε στο βιβλίο του Claud Cockburn (James Helvick ψευδώνυμο) ενός βρετανού αριστερού δημοσιογράφου. Διόρθωση: το φιλμ εκεί υποτίθεται ότι έπρεπε να βασίζεται. Ο Huston όμως την πρώτη κιόλας μέρα των γυρισμάτων στην Ιταλία αποφάσισε ότι καθόλου δεν τον ικανοποιούσε το σενάριο που είχε στα χέρια του και έτσι το έσκισε και κάλεσε τον Truman Capote να το ξαναγράψουν από την αρχή. Αυτό σημαίνει ότι το σενάριο γραφόταν ταυτόχρονα με τα γυρίσματα και το μεγαλύτερο μέρος των διαλόγων ολοκληρωνόταν λίγο πριν αναλάβει ρόλο η κάμερα. Η παραγωγή εξελισσόταν όχι πάντα σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και γι` αυτό, ό,τι μπορούσε έκανε και ο Capote με τις παραξενιές του (διέκοψε, ας πούμε, τα γυρίσματα προκειμένου να επιστρέψει στην Ρώμη για να δει τι έχει το αγαπημένο του κοράκι και δεν του μιλάει πλέον στο τηλέφωνο).

“Beat the devil (1953)”
Από New York Times

«…Στους ηθοποιούς της ταινίας ξεχωρίζει ο Χάμφρει Μπόγκαρτ συνοδευόμενος από δύο γλυκύτατες και ταλαντούχες κοπέλες την Τζένιφερ Τζοουνς και την Τζίνα Λολομπριτζίντα καθώς και από άξιους ηθοποιούς όπως ο Ρόμπερτ Μόρλευ και ο Πίτερ Λορ. Πάνω από όλα όμως, ξεχωρίζει το διακεκριμένο σκηνοθετικό αποτύπωμα του σκηνοθέτη Τζον Χιούστον, ο οποίος μαζί με τον Τρούμαν Καπότε προσάρμοσαν το σενάριο βασιζόμενοι σε ένα μυθιστόρημα του Τζέιμς Χέλβικ.»

13 Μαρτίου 1954, The New York Times

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: John Huston
Σενάριο: John Huston, Truman Capote
Μουσική: Franco Mannino
Φωτογραφία: Oswald Morris
Μοντάζ: Ralph Kemplen
Κοστούμια: Betty Lee
Σχεδιασμός Παραγωγής: Bill Kirby
Πρωταγωνιστούν: Humphrey Bogart, Jennifer Jones, Gina Lollobrigida, Robert Morley, Peter Lorre, Edward Underdown, Ivor Barnard, Marco Tulli, Bernard Lee, Mario Perrone, Giulio Donnini, Saro Urzì, Juan de Landa, Aldo Silvani