Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το βιβλίο,  Πλουραλισμός, Πολυπολιτισμικότητα, Ενσωμάτωση, Αφομοίωση. Σημειώσεις για τη σύγχρονη ανοιχτή κοινωνία της Σώτης Τριανταφύλλου.


Σήμερα οι δυτικές χώρες είναι εγκλωβισμένες σ’ ένα αδιέξοδο παρακμής, αυτο-απέχθειας και υπερσυναισθηματισμού. Εκτός από τις οικονομικές και θεσμικές αναταράξεις, αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της μεταναστευτικής τους πολιτικής και των πολυπολιτισμικών πρακτικών διαχείρισης των μεταναστών που εφάρμοσαν από τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Αυτές οι συνέπειες επιβαρύνονται από τη διεθνή συγκυρία, την αναβίωση του ισλαμοφασισμού και της σύγκρουσης μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης. Στο εσωτερικό των δυτικών δημοκρατιών, οι πολυπολιτισμικές πρακτικές -καθώς και οι αντίστοιχες θεωρητικές αντιλήψεις- έχουν οδηγήσει στη δημιουργία περίκλειστων μειονοτήτων που απομονώνονται από τον κύριο κοινωνικό και πολιτισμικό κορμό με αποτέλεσμα τον κατατεμαχισμό και τη δυσπιστία μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, την εχθρότητα και τις βίαιες αντιπαραθέσεις. Ενώ αναπτύσσεται, με ποικίλες μορφές, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός και ενώ η θρησκοληψία και ο σκοταδισμός μεταφέρονται και καλλιεργούνται στη Δύση, οι κυβερνήσεις των δυτικών χωρών επιμένουν σ’ ένα πολυπολιτισμικό πρόγραμμα που βασίζεται στον κοινωνικό εφησυχασμό και στην εθελοτυφλία. Αυτόν τον εφησυχασμό διαταράσσει η διαφαινόμενη τάση να περάσει η εξουσία από τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στα ακροδεξιά, ή σε εκείνα που χαρακτηρίζονται ακροδεξιά, επειδή επιδεικνύουν σκεπτικισμό έναντι όχι μόνο της μεταναστευτικής πολιτικής, αλλά και της πολιτικής έναντι του ισλαμοφασισμού. Πράγματι, τα σκεπτικιστικά κόμματα -συχνά σκεπτικιστικά και ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκοσμιοποίηση- κερδίζουν έδαφος, μολονότι έχουν άδικο σχεδόν σε όλα. Έχουν όμως δίκιο στο ότι η Δύση απειλείται από το πολεμικό Ισλάμ ενώ συγχρόνως αυτοκαταστρέφεται προδίδοντας τις αξίες της. Αυτό το δοκίμιο σχολιάζει τις ρεπουμπλικανικές αξίες πάνω στις οποίες θεμελιώνεται το κράτος δικαίου, επιχειρηματολογεί υπέρ της ελεγχόμενης μετανάστευσης που δε θα υπονομεύει την κοινωνική συνοχή και επικρίνει την πολυπολιτισμικότητα ως πρακτική κατακερματισμού και εξασθένισης των δημοκρατικών θεσμών. Τέλος, προτείνει έναν τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων στη βάση της αναγνώρισης της συνεισφοράς των μεταναστών στην οικονομία, αλλά και της επιθυμίας τους να ενσωματωθούν στην κοινωνία αποδεχόμενοι τους δυτικούς νόμους και τις δυτικές αξίες.


Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει τρεις συλλογές διηγημάτων (“Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι”, “Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ”, “Άλφαμπετ Σίτυ”), δύο βιβλία για τον κινηματογράφο (“Κινηματογραφημένες πόλεις”, “Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992”), δέκα μυθιστορήματα (“Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης”, “Αύριο, μια άλλη χώρα”, “Ο υπόγειος ουρανός”, “Το εργοστάσιο των μολυβιών”, “Φτωχή Μάργκο”, “Άλμπατρος”, “Κινέζικα κουτιά”, “Λίγο από το αίμα σου”, “Για την αγάπη της γεωμετρίας”, “Σπάνιες γαίες”), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: “Γράμμα από την Αλάσκα”, “Θάνατος το ξημέρωμα”, “Η φυγή”, “Συγχώρεση”, “Πιτσιμπούργκο”, τα βιβλία για παιδιά: “Η Μάριον στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση”, “Γράμμα από ένα δράκο”, “Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι”, και για εφήβους και νέους: “Αφρικανικό ημερολόγιο”, “Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής”. Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: “Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος” και “Για τη σημαία και το έθνος”. Τα άρθρα της στην εφημερίδα “Athens Voice” συγκεντρώθηκαν στον τόμο, “Η φοβερή τροπή των πραγμάτων”.