Στην ποιητική συλλογή με τίτλο “Πνευματική Μετανάστευση” περιγράφεται μέσα από στίχους το φαινόμενο του brain drain. Μητέρα η ίδια η Θεοφανίδου βίωσε δύσκολα τη μετανάστευση στο εξωτερικό, για επαγγελματικούς λόγους, του γιου της κι αποφάσισε να “σωματοποιήσει” τα έντονα συναισθήματα της σε εβδομήντα ποιήματα, μετατρέποντας το brain drain σε Τέχνη.
Από το οπισθόφυλλο
Μια αιµάσσουσα πληγή, η µετανάστευση, πλήττει και πάλι την Ελλάδα. Η οικονοµική κρίση που βιώνουµε τα τελευταία χρόνια, αναγκάζει χιλιάδες νέους επιστήµονες να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να βρουν εργασία στην αλλοδαπή και να εκπληρώσουν εκεί τα όνειρά τους. Έτσι, αρχίζει η πνευµατική αφαίµαξη (brain drain) σε χώρες του εξωτερικού, που ζητούν επειγόντως επιστήµονες. Κι η Ελλάδα αρχίζει τις εξαγωγές… Ανάµεσα σ’ αυτούς τους νέους, συγκαταλέγεται και ο γιος της Ευφροσύνης, η οποία βιώνει πλέον, µαζί µε χιλιάδες άλλους γονείς, τον πόνο της ακούσιας µετανάστευσης του παιδιού της. Η ποίηση στάθηκε δίπλα της αρωγός, για να µπορέσει να αντέξει τον πόνο της ξενιτιάς και να απαλλαγεί απ’ ό,τι τη βασανίζει. Καταγράφει βιώµατα, σκέψεις, συναισθήµατα, αγωνίες, όνειρα και ό,τι άλλο την αγγίζει και την ευαισθητοποιεί πάνω στο µέλλον και στα προβλήµατα της νέας γενιάς. Έτσι, βρίσκει και αναπνέει οξυγόνο µέσα στην ασφυξία της κρίσης…
Η ποιήτρια
Η Ευφροσύνη Θεοφανίδου γεννήθηκε, µεγάλωσε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος του τµήµατος Αγγλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ως καθηγήτρια, υπηρέτησε επί τριάντα τέσσερα έτη στη Δηµόσια Δευτεροβάθµια Εκπαίδευση, σε Λύκεια και Γυµνάσια, από τη θέση της έδρας και της διεύθυνσης σχολείων. Με αυτή την ιδιότητα, διοργάνωσε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Με δική της πρωτοβουλία πραγµατοποιήθηκε η αδελφοποίηση Γυµνασίου της Θεσσαλονίκης µε το Γυµνάσιο Πόλης Χρυσοχούς Κύπρου. Είναι παντρεµένη και έχει δύο παιδιά και δύο εγγόνια.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η αλλαγή πλεύσης των ονείρων της, µετά την ακούσια µετανάστευση του γιου της και η λύπη της για το ανεκπλήρωτο των επιθυµιών της, την έχουν οδηγήσει στην καταγραφή στίχων, για να αποφορτιστεί απ’ όλες εκείνες τις σκέψεις και τα συναισθήµατα που την κατακλύζουν και την τυραννούν. Είναι µέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος. Ποιήµατά της δηµοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Μουσών Μέλαθρον” και συγκαταλέγονται σε ποιητικά ανθολόγια που έχει εκδώσει η Ε.Λ.Β.Ε. Το ποίηµά της «Το Φέγγος του Χρόνου», βραβεύτηκε σε διαγωνισµό του Δήµου Θεσσαλονίκης κατά την Παγκόσµια ηµέρα Ποίησης, το 2013.