Από τις εκδόσεις Περισπωμένη κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή Ποιήματα της Γιαννινά Ντεκουτίτε σε μετάφραση του Γιώργου Χαβουτσά.
Η λογοτεχνική σταδιοδρομία της ποιήτριας Γιανινά Ντεκουτίτε συμπίπτει με την επί μισό αιώνα κατοχή της Λιθουανίας από τη Σοβιετική Ένωση. Το έργο της έκανε την εμφάνισή του μέσα στο καταπιεστικό κλίμα των μέσων της δεκαετίας του ’50, υπό τους διάφορους καταναγκασμούς και περιορισμούς της λογοκρισίας. Η παρούσα συλλογή παρέχει ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της δημιουργικής της παραγωγής. Δίνοντας κυρίως έμφαση στην πιο γνωστή ποίησή της από τη δεκαετία του ’60, η εκλογή περιλαμβάνει ορισμένα πρώιμα ποιήματά της, καθώς και μερικά από αυτά που άφησε σε χειρόγραφα και είναι γραμμένα τους τελευταίους μήνες της ζωής της. Γράφοντας μέσα σ’ ένα εξαιρετικά επισφαλές πολιτικό κλίμα, η Ντεκουτίτε κατάφερε να ορίσει για τον εαυτό της μια προσωπική σφαίρα, στο περιθώριο του διεφθαρμένου δημόσιου περιβάλλοντος, και εντός αυτής να επανακτήσει έναν βαθμό κοινωνικής και αισθητικής ελευθερίας. Πίσω από τη φαινομενική απλότητα της γλώσσας της, πρότεινε μια πνευματική διάσταση των πραγμάτων, πλημμυρισμένη από τα στρώματα ενός προσωπικού και συμβολικού νοήματος. Μεταξύ των συγγραφέων της γενιάς της, η Ντεκουτίτε αντιπροσωπεύει τη λυρική ποίηση της Λιθουανίας στην πιο υψηλή της μορφή.
H Γιανινά Ντεκουτίτε (Janina Degutyte) γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1928 στο Κάουνας της Λιθουανίας. Άρχισε να γράφει ποιήματα από την ηλικία των δέκα ετών. Αντιμετώπισε προβλήματα υγείας από τα παιδικά της χρόνια, τα οποία τη συνόδευσαν ως το τέλος της ζωής της. Ο πατέρας της σκοτώθηκε το 1942 στη διάρκεια της κατοχής της Λιθουανίας από τη ναζιστική Γερμανία. Μετά τον θάνατό του, έμεινε για πολύ καιρό με την αλκοολική μητέρα της, βιώνοντας μαζί της μια εξαιρετικά προβληματική σχέση. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο VΙΙ του Κάουνας το 1948 και κατόπιν, το 1955· από το Πανεπιστήμιο του Βίλνιους, στο οποίο σπούδασε φιλολογία. Την περίοδο 1955-1958 εργάστηκε ως δασκάλα, ενώ τα έτη 1958-1961 ως συντάκτρια σε εκδοτικό οίκο που εξέδιδε μυθιστορήματα. Πολλά ποιήματά της άρχισαν να εμφανίζονται σε περιοδικά το 1957. Το 1958 έγινε δεκτή από την Ένωση Λιθουανών Λογοτεχνών. Η πρώτη της συλλογή εκδόθηκε το 1959. Εξέδωσε 9 ποιητικές συλλογές μέχρι τον θάνατό της και αρκετά έργα για παιδιά, όπως και για κουκλοθέατρο. Πέθανε από καρκίνο στις 8 Φεβρουαρίου 1990 στο Βίλνιους, όπου και ετάφη.