Ο Μπόρχες τον συγκρίνει με τον Τζόις· ο Βάλτερ Μπένγιαμιν με τον Μποντλέρ· ο Μάρτιν Χάιντεγκερ έχει βασίσει μια ολόκληρη μελέτη σε ένα μόνο ποίημά του· ολόκληρη η Ευρώπη κατατάσσει τον Γκεόρκε πλάι στον Ρίλκε και τον Χόφμανσταλ, τους βασικότερους εκπροσώπους της σημαντικότερης γενιάς της γερμανικής ποίησης μετά από αυτή του Γκαίτε.
Ποιητής-μύθος ο Γκεόργκε (1868-1933) μαθήτευσε κοντά στον Μαλαρμέ, εισήγαγε στη Γερμανία τον συμβολισμό, και όπως τονίζει ο μεταφραστής του Γιώργος Βαρθαλίτης «εισηγήθηκε μια έκφραση ιερατική, αυστηρή, νεοδωρική· έφτιαξε την πιο εκκεντρική λυρική γλώσσα που έχει γραφτεί ποτέ στα νεότερα ευρωπαϊκά γράμματα».
Οι χιλιάδες θαυμαστές και μαθητές του σχημάτισαν γύρω του τον περίφημο «Κύκλο Γκεόργκε» που επηρέασε όσο κανένας άλλος τη γενιά του Μεσοπολέμου, καθώς επαφές μαζί του είχε ολόκληρη η διανόηση της εποχής.
Η φήμη του έκανε τους Ναζί να δανειστούν αρκετές δικές του έννοιες (όπως αυτή του Φίρερ) και πολλοί τον θεωρούν πρόδρομο του εθνικοσοσιαλισμού, παρόλο που ο ίδιος δεν είχε σχέσεις με το ναζιστικό κόμμα – αρνήθηκε την πρόταση του Γκέμπελς να αναλάβει πρόεδρος μιας νέας γερμανικής Ακαδημίας, μετανάστευσε στην Ελβετία, μαθητής του ήταν ο επίδοξος τυραννοκτόνος φον Στάουφενμπεργκ (Επιχείρηση Βαλκυρία). Μετά τον πόλεμο προβλήθηκε η ανθρωπιστική διάσταση του έργου του και το πώς, όπως γράφει ο Γ. Βαρθαλίτης «από αισθητική άποψη, με τη λατρεία του για την ελληνική αρχαιότητα, συνέχισε τη δημιουργική παράδοση του ανθρωπισμού ενός Βίνκελμαν κι ενός Χέλντερλιν».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Εκατοντάδες σελίδες έχουν γραφτεί για τον Γκεόργκε και τη συμβολή του στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία· ελάχιστες, όμως ήταν μέχρι σήμερα οι μεταφράσεις έργων του. Το σημαντικό αυτό κενό καλύπτει η παρούσα έκδοση.
Περιλαμβάνει: Ποιήματα από τις επτά γνωστότερες συλλογές του, ολόκληρο το πεζό Γράμματα του Βασιλιά Αλέξιου στον ποιητή Αρκάδιο, πλήθος πληροφορίες για την προσωπικότητα και το έργο του, ανάλυση της σχέσης του Γκεόργκε με την ελληνική αρχαιότητα, κείμενα για τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε και τον Ούγκο φον Χόφμανσταλ μαζί με ποιήματά τους, ώστε να μπορεί να σχηματίσει κανείς μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το πνευματικό περιβάλλον του ποιητή. Τέλος, αναλυτικά σχόλια και δέκα ποιήματα του Γκεόργκε στην παλαιότερη ελληνική μετάφραση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Έγραψαν:
«Ο Γκεόργκε είναι ο τελευταίος μεγάλος ποιητής ενός πνευματικού κινήματος που ξεκίνησε με τον Μποντλέρ.»
Walter Benjamin
«Μετά τον Κιτς, τον Μαλαρμέ, τον Φλομπέρ, ήρθε η σειρά του Γκεόργκε. Oι δικοί του στίχοι μοιάζουν σαν περίτεχνα κρύσταλλα· αυτόν θαυμάζουν οι πολλοί […] Οι στίχοι του φωτίζουν τη ζωή με τέτοιο τρόπο, ώστε μόνο το παιχνίδι των φωτοσκιάσεων να μας αιχμαλωτίζει.»
Georg Lukács
«Διαβάζοντας Γκεόργκε ωθούμαστε να σκεφτούμε για την ουσία της γλώσσας.»
Martin Heidegger
«Το γλωσσικό επίτευγμα του Γκεόργκε είναι ανάλογο με αυτό του Τζόις.»
Jorge Luis Borges
«Aπό τα πιο αινιγματικά φαινόμενα της ευρωπαϊκής πνευματικής ιστορίας.»
Gottfried Benn
«Από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους ποιητές.»
The New York Times
«Κατατάσσεται πλάι στον Ρίλκε και τον Χόφμανσταλ.»
The Guardian
«Δεν υπάρχει λάτρης της λογοτεχνίας που να μην μπορεί να νιώσει τον μεθυστικό τόνο των στίχων του.»
Die Zeit
«Ο ποιητής που βρέθηκε στο κέντρο μιας ολόκληρης εποχής.»
El País
