Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι,
Και αν οι Μπωντλαίρ εζήσανε νεκροί,
Η Αθανασία τους είναι χαρισμένη.
Κ.Γ. Καρυωτάκης, Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων
Τα Γυμνά Καλώδια επιστρέφουν δισκογραφικά σε ένα εντελώς καινούριο και ιδιαίτερο project: «Ποιήματα: Πόε, Λαπαθιώτης, Καρυωτάκης». Ο δίσκος περιέχει τη μελοποίηση των «Το Κοράκι» του Έντγκαρ Α. Πόε, «Εαρινό» του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, «Σε παλιό συμφοιτητή» και «Όλα τα πράγματά μου» του Κώστα Γ. Καρυωτάκη.
Στην παρούσα δισκογραφική δουλειά δεν λείπει το δυναμικό, ροκ ύφος των Γυμνών Καλωδίων και η χαρακτηριστική φωνή του Χρήστου Καλογράνη, που σε συνδυασμό με τα στιβαρά ντραμς του Θανάση Μπουρίκα και την καταλυτική μπασογραμμή του Κώστα Γεροδήμου, ντύνουν τους στίχους των αγαπημένων ποιημάτων δίνοντας μια νέα, φρέσκια και σύγχρονη πνοή στα έργα των ποιητών. Ένας δίσκος που αποτελεί προϊόν συστηματικής δουλειάς και έρευνας πάνω στα συγκεκριμένα έργα για μεγάλο χρονικό διάστημα και που ολοκληρώθηκε τους τελευταίους μήνες, μέσα στο ευρύτερο κλίμα εγκλεισμού και απαγορεύσεων, σαν αντιστάθμισμα και βαθιά ανάγκη αναγέννησης μέσω της μουσικής.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ένας άμεσος, δημιουργικός και σπουδαίος τρόπος να έρθουμε εκ νέου κοντά με δύο σημαντικούς ποιητές των ελληνικών γραμμάτων, τον Κ.Γ. Καρυωτάκη και τον Ν. Λαπαθιώτη, και να «αναγνώσουμε» το έργο τους με μια νέα, μουσική προσέγγιση από τα Γυμνά Καλώδια.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η μελοποίηση ολόκληρου του ποιήματος του Ε.Α. Πόε «Το Κοράκι»/The Raven, μια πολύ ξεχωριστή και σημαντική στιγμή του συγκροτήματος σε ένα εμβληματικό έργο, το οποίο έχει αφήσει το αποτύπωμά του σε όποιον έχει έρθει σε επαφή με αυτό.
Μια δουλειά που όπως υπογραμμίζει ο Χρήστος Καλογράνης:
Σε εποχές που οι εσωτερικές μας αναζητήσεις ψάχνουν δρόμους και εξόδους φυγής, έρχονται πάντα τα ποιήματα και οι ποιητές που αγαπούμε να μας δείξουν το μονοπάτι. Η ποίηση, μέσα από διαδρομές σκοτεινές, πάντα μας οδηγεί στο φως.
Η εργασία για να αποκτήσει Το Κοράκι την δική του μουσική, έρχεται πολλά χρόνια πίσω. Ξεκίνησα να γράφω μουσική για το έργο αυτό, με το ποίημα στην Αγγλική. Όμως ήρθε σαν από μηχανής θεός η μετάφραση του Γιάννη Β. Ιωαννίδη όπου πραγματικά μου έδειξε τον δρόμο. Την μετάφραση την βρήκα τυχαία, στο διαδίκτυο, και άρχισα να δουλεύω πάνω στο Αγγλικό αλλά και την μετάφραση ταυτόχρονα. Αφιέρωσα πολλά χρόνια προκειμένου να προσπαθήσω να τοποθετήσω τον εαυτό μου στο δωμάτιο αυτό – το δωμάτιο που ηχεί ακόμα το όνομα Lenore.
Και ένα πράγμα ξέρω μόνο: ότι Το Κοράκι θα είναι πάντα για την μπάντα και για εμένα ένα project που δεν τελειώνει ποτέ. Ακούγοντάς το σκέφτομαι: «ίσως εδώ ήταν καλύτερα η μουσική να κάνει κάτι άλλο..» ή «είναι το κλίμα αυτό που πρέπει να είναι;». Όμως, αν είναι να ζυγιάζεις την αγάπη σου και να μην την ελευθερώνεις, τότε τι αγάπη είναι αυτή; Και έτσι, βγήκε. Από αγάπη. Γνωρίζοντας ότι το ποίημα αυτό υπάρχει για να μας κάνει μέσα από το «Ποτέ πια» του, να ζυγιάζουμε το «Πάντα» μας.
Ο Καρυωτάκης και ο Λαπαθιώτης με την σκοτεινιά τους μας έδωσαν φως για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε. Και οι δύο τερμάτισαν την ζωή τους με μια σφαίρα. Και ο ήχος της σφαίρας αυτής αντηχεί σε κάθε τους στίχο, σε κάθε τους λέξη χρόνια μετά. Το μεγαλείο των στίχων τους, κάθε φορά που εμείς οι διαβάτες στεκόμαστε να αναρωτηθούμε για αυτήν μας την ζωή, είναι σαν μια μικρή εκπνοή αέρα – σαν μια ψυχή που πετά – και μας φέρνει μυρωδιές από ευκάλυπτο και ανθισμένες λεμονιές.
Καμιά φορά φοβάμαι, ότι θα έρθουν οι Ποιητές στον ύπνο μου και θα με κοιτάξουν με βλέμμα αυστηρό. Και θα μου πουν «γιατί πειράζεις τα ποιήματα;». Αλλά έχω μόνο ένα πράγμα έχω να πιστέψω και ένα πράγμα μόνο να πω:
Συγχωρέστε μας. Εμείς, από αγάπη το κάνουμε.
Τα Γυμνά Καλώδια είναι:
Χρήστος Καλογράνης: φωνή, κιθάρα
Θανάσης Μπουρίκας: τύμπανα
Κωνσταντίνος Γεροδήμος: μπάσο, φωνητικά
Εξώφυλλο δίσκου: Ναταλία Αλέρτα
Φωτογραφία μπάντας: Ηλίας Μωραΐτης