Πολιορκία στην Οδό Λιπέρτη: Η ταινία που πρωταγωνιστεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σε online πρεμιέρα

Γίνεται έτσι η πρώτη ελληνική ταινία που βγαίνει σε διανομή διαδικτυακά, και μάλιστα σε παγκόσμια πρεμιέρα, με δεδομένες τις συνθήκες που επέβαλε η πανδημία.  Πρόκειται για μια συμπαραγωγή Ελλάδας – Κύπρου – Αγγλίας.

Μπορείτε να απολαύστε την ταινία από την άνεση του σπιτιού σας στις 19/02, 20/02, 21/02 και 22/02.
Η ταινία θα είναι διαθέσιμη σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία και Ευρώπη (πλην των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης).

Η ταινία θα προβάλλεται σε συγκεκριμένες ώρες:  08:00, 11:00, 18:00, 21:00, 00:00, 03:00 και 06:00 (η τελευταία προβολή θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 22/2 στις 06:00), ωστόσο ο θεατής θα έχει περιθώριο να την δει για άλλες 4 ώρες μετά την έναρξη.

Η ΤΑΙΝΙΑ

Τί κάνει ένας άνθρωπος όταν πολιορκείται από παντού; Όταν αυτός και η οικογένειά του προσπαθούν να ζήσουν ακριβώς πάνω σε μια συνοριακή γραμμή, μια νεκρή ζώνη, που δεν χωρίζει μόνο τα δυο κράτη στην Κύπρο, αλλά και τους δύο κόσμους, των προνομιούχων και μη; Τι κάνει ένας άνθρωπος που τον έχει σημαδέψει η Ιστορία και η Τύχη, όταν όχι μόνο είναι αποφασισμένος για όλα, παρά έχει κι ένα τυφέκιο G3, καθώς και την ψυχή να το χρησιμοποιήσει; Ό, τι και οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι στο Μεσολόγγι: πραγματοποιεί μια Έξοδο, ηρωική όμως μόνο για την οικογένειά του -για κανέναν άλλο.

ΣΥΝΟΨΗ

Η οικονομική κρίση τους στέρησε τα πάντα εκτός από το σπίτι τους. Σήμερα κινδυνεύει και αυτό. Αυτήν τη φορά όμως είναι διατεθειμένοι να παλέψουν. Άλλωστε δεν έχουν τίποτα πια να χάσουν…

Eν μέσω οικονομικής κρίσης, ο Π, σύζυγος, πατέρας δύο παιδιών, και 4 χρόνια άνεργος, κρύβει τις προειδοποιητικές επιστολές εκποίησης που λαμβάνει, στο γκαράζ μαζί με το G3 του στρατού. Η κυρία Π από την άλλη, πλένει και σιδερώνει ρούχα προκειμένου να εξασφαλίσει λίγα χρήματα για τις βασικές τους ανάγκες. Μόλις που καλύπτει το ρεύμα και νερό. Το μόνο πράγμα που κρατά την οικογένεια δεμένη είναι το σπίτι στο οποίο ζουν, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Πράσινη Γραμμή της Λευκωσίας. Όταν όμως έρχεται η ώρα να τους το πάρουν, οι εξελίξεις είναι απροσδόκητες. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο λόγω της αναπάντεχης εμφάνισης μιας πελάτισσας της κυρίας Π, και ενός άτυχου ταξιτζή, ο οποίος διάλεξε κακή μέρα για να κόψει το κάπνισμα…

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

«Αρχικά, η “Πολιορκία Στην Οδό Λιπέρτη”, ήταν αποτέλεσμα μιας πυρετώδους, μεταμεσονύχτιας έκρηξης θυμού και αγανάκτησης μπροστά στο “τσουνάμι” που προκάλεσε η ξαφνική και μη αναστρέψιμη οικονομική ομηρία της Κύπρου από την Τρόικα.

Συνεπώς, σε πρώτη ανάγνωση, το σενάριο θέτει το εξής θεμελιώδες ερώτημα: Τι θα μπορούσε να συμβεί αν η απόγνωση που προκαλούν η άνευ προηγουμένου ανεργία, η οικονομική δυσπραγία, η αυξανόμενη ανισότητα και οι εκποιήσεις κατοικιών μετατρεπόταν σε θυμό, σε μια χώρα όπου ο κάθε ενήλικας άντρας πέραν των 20 διαθέτει στρατιωτικό πολυβόλο, το οποίο έχει εκπαιδευτεί να χρησιμοποιεί;

Η απάντηση στο ερώτημα γεννά την συναρπαστική πλοκή της ταινίας, γεμάτη από σταδιακά αυξανόμενη ένταση και αναπόφευκτες σκηνές φυσικής αλλά και συναισθηματικής βίας.

Ωστόσο, όσο το σενάριο αναπτυσσόταν, ο θυμός εκείνος, ο πολύ συγκεκριμένος και περιοριστικός, εξελισσόταν σε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον: στην εξερεύνηση του τι σημαίνει να είσαι Άντρας στα ταραχώδη και άγνωστα νερά των αρχών του 21ου αιώνα, όπου οι προσδοκίες και φιλοδοξίες που αναπτύξαμε, μεγαλώνοντας, αντιμάχονται τις πραγματικότητες της Εποχής της Λιτότητας.

Σε μια χώρα όπου η αρρενωπότητα θεωρείται η υπέρτατη αρετή, και σε μια περίοδο που πολλοί άντρες αδυνατούν να συντηρήσουν τις οικογένειές τους, η βία αποτελεί μια δυσάρεστη, αλλά ίσως αναπόφευκτη διέξοδο.

Η «Πολιορκία στην Οδό Λιπέρτη» είναι ακριβώς το μέσο που διαθέτω για να εξερευνήσω το ταξίδι αυτό, της επανάκτησης ενός χαμένου αυτοσεβασμού μέσω της βίας.

Επιπλέον, ως σκηνοθέτης, θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσα την χρήση της ίδιας της Λευκωσίας, της τελευταίας μοιρασμένης πρωτεύουσας της Ευρώπης, τόσο ως σκηνικό, αλλά και ως αφηγηματικό εργαλείο.

Με την Νεκρή Ζώνη, τα φυλάκια, τα χαρακώματα και τα ναρκοπέδια, τα βομβαρδισμένα και εγκαταλελειμμένα κτίρια, αποτελεί μια ζωντανή απεικόνιση της φθοράς και των άλυτων προβλημάτων που υποβόσκουν.

Σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, το σπίτι του Π, που βρίσκεται δίπλα ακριβώς από την Πράσινη Γραμμή, είναι σαν πυριτιδαποθήκη, έτοιμη να εκραγεί…» – Σταύρος Παμπαλλής

ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Δάφνη Αλεξάντερ, Νιόβη Χαραλάμπους, Ακύλλας Καραζήσης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία – Σενάριο Σταύρος Παμπαλλής
Παραγωγοί Πάνος Παπαχατζής, Σίμος Μαγγανής
Executive Producer Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας Δημήτρης Κυριάκου
Μοντέρ Γιώργος Μαυροψαρίδης
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος Λίζα Τσουλούπα
Πρωτότυπη Μουσική Patrick Jonsson
Ηχοληψία Ντίνος Κίττου
Σχεδιασμός Ήχου Περσεφόνη Μήλιου
Μιξάζ Κώστας Βαρυμποπιώτης
Μακιγιάζ Γιώργος Βαβανός
VFX Supervisor YAFKA – Αντώνης Κοτζιάς
Παραγωγή Αργοναύτες ΑΕ, Green Olive Films
Συμπαραγωγοί Faliro House ΑΕ, ΕΡΤ ΑΕ, Iron Box Films Ltd, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΣΕΚιν), Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου

ΒΡΑΒΕΙΑ
60ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
*Βραβείο Fipresci (Διεθνής Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου) Ελληνικής Ταινίας
*Βραβείο ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών ΚΙνηματογράφου)
*Βραβείο Κοινού Fischer Ελληνικής Ταινίας-Μιχάλης Κακογιάννης
ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΡΤ
*Πρώτο βραβείο (3000 ευρώ) ως νικήτρια του Βραβείου Κοινού
*Δεύτερο βραβείο (2000 ευρώ) ως νικήτρια του Βραβείου Fipresci

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ
Σκηνοθέτης – Σεναριογράφος

Γεννημένος στη Λευκωσία, ο Σταύρος Παμπαλλής εργάζεται ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος από το 2009.

Έχει εργαστεί ως σεναριογράφος σε τέσσερις ταινίες μεγάλου μήκους, συμπεριλαμβανομένου του πολυβραβευμένου Shirley Adams, σε σκηνοθεσία Oliver Hermanus, (Φεστιβάλ Λοκάρνο, Τορόντο, Λονδίνου, Ντουμπάι, κ/α).

Η Πολιορκία Στην Οδό Λιπέρτη, η πρώτη του ταινία ως σκηνοθέτης, έκανε εθνική πρεμιέρα στο 60ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 2019, όπου απέσπασε τα βραβεία Κοινού, Ένωσης Ελλήνων Κριτικών (ΠΕΚΚ), της Διεθνούς Επιτροπής (FIPRESCI) και της ΕΡΤ.