Αποσπάσματα, αποκόμματα και θραύσματα είναι όλα αυτά που συνθέτουν το σύνολο του έργου του Πόλυ Πεσλίκα. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο Πεσλίκας συλλέγει εικόνες, αποκόμματα από περιοδικά δημοφιλής κουλτούρας, σελίδες από βιβλία τέχνης και αναλογικές και ψηφιακές φωτογραφίες που έχει τραβήξει ο ίδιος. Μέχρι σήμερα, αυτού του είδους η πρακτική συνεχίζεται και εξελίσσεται, παράλληλα με τον χρόνο και την τεχνολογία. Ωστόσο, εικόνες με διαφορά είκοσι ετών έχουν κοινή αισθητική και μορφή προβολής. Σελίδες των αρχείων από τη δεκαετία του ’90 έχουν εξαιρετική ομοιότητα με τις φωτογραφίες των κινητών iPhone και τις αναρτήσεις στο Instagram μια άλλη μορφή ημερολογίου. Τα αρχεία του καλλιτέχνη είναι σχολαστικά οργανωμένα και με ομοιογένεια – λευκό φόντο με μια εικόνα στο κέντρο. Αυτή η βιβλιοθήκη εικόνων με αποσπάσματα που συνεχώς ανανεώνεται αποκαλύπτει το πώς επεξεργάζεται ο ίδιος τον κόσμο γύρω του. Συλλέγει αναφορές από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένης της κλασικής μυθολογίας, της λαϊκής και ιερής εικονογραφίας, της ιστορίας της τέχνης, καθώς και στοιχεία ποπ κουλτούρας που αντλούνται από τη μνήμη.
Με την πάροδο του χρόνου θα παρατηρήσει κανείς μοτίβα που επαναλαμβάνονται καθ’ όλη τη διάρκεια. Στοιχεία τα οποία έχουν περάσει διακριτικά στη ζωγραφική του και παρόλο που μπορεί να είναι αφηρημένα, μεγεθυμένα και καλυμμένα από συγγενείς αποχρώσεις του ροζ, του μωβ και του πορφυρού, εμφανίζονται προφανώς εκεί, κατ’ εξακολούθηση. Η ίδια εικόνα που αναπαράγεται, επανεξετάζεται και αναπαρίσταται είναι μια ιδέα που είναι κεντρική στο έργο του Πεσλίκα. Όπως και η ιδέα ότι κάθε εκδοχή αυτής της εικόνας προσφέρεται για μια διαφορετική οπτική προσέγγιση. Αυτή η τάση μεγέθυνσης είναι χαρακτηριστική του έργου του καλλιτέχνη και οι πίνακες έχουν παρόμοιες ιδιότητες με τα θολά αποκόμματα χαμηλής ανάλυσης και τις σελίδες από βιβλία τέχνης. Το φως φαίνεται επίσης να διαπερνά το έργο παρά την επιλογή μιας κυρίως μονόχρωμης παλέτας και αποχρώσεων του ίδιου χρώματος που καλύπτουν το σύνολο σαν ένα οπτικό φίλτρο χρώματος. Τα αφηρημένα και παραστατικά στοιχεία των πινάκων του αμφιταλαντεύονται μεταξύ των θεμάτων που απεικονίζονται και των τεχνικών που χρησιμοποιούνται για την αναπαράστασή τους.
Μακριά μαλλιά, λουλούδια, πουκάμισα, μια ξαπλωμένη πλάτη, είναι μερικά από τα μοτίβα που ντύνουν αυτούς τους πολύτιμους καμβάδες, όπου κρύβονται και αποκαλύπτονται, διπλώνονται και ξεδιπλώνονται μπροστά μας. Παρόλο που μερικές φορές τα θέματα τα οποία επιλέγει διαφέρουν μεταξύ τους, όλα έχουν ως κοινό παρονομαστή το ενδιαφέρον του για τη δημιουργία αφηγήσεων που σχετίζονται με την εικόνα και την επιθυμία καθώς και τις έννοιες του φυσικού κάλλους στην ιστορία της δυτικής τέχνης. Οι συνθέσεις του παρουσιάζουν μορφές που επαναφέρουν στη μνήμη κλασικά θέματα όπως το “μοντέλο” και το “στούντιο” με τρόπο που τονίζει, αμφισβητεί και επανανοηματοδοτεί έννοιες ετεροκανονικότητας σε σχέση με την αρρενωπότητα.
Πόλυς Πεσλίκας
Ο Πόλυς Πεσλίκας (γεν. 1973 Κύπρος) ζει και εργάζεται στο Λονδίνο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: Reenactments (Bacchus), ICA Milan (IT) σε επιμέλεια του Alberto Salvadori (https:// www.icamilano.it/en/exhibitions/polys-peslikas-reenactments-bacchus), Mountain, Societa della Api Kastellorizo σε επιμέλεια του Christiano Raimondi, Studies on the Verticality of Mars, Mackintosh Lane (UK) σε επιμέλεια του David Noonan (https://www.mackintoshlane.com/polys-peslikas), Studies on variations ‘malerei, Künstlerhaus Bethanien, Βερολίνο (DE), The misunderstanding. The misinterpretation, Vistamare Gallery, (ΙΤ) (https://vistamare.com/artisti- polys-peslikas/), Miart – Generations: Polys Peslikas and César Domela, σε επιμέλεια των Anthony Reynolds και Chris Sharp, Κυπριακό Περίπτερο στη Μπιενάλε Βενετίας του 2017 σε επιμέλεια του Jan Verwoerd (https://www. cyprusinvenice.org/exhibitions/the-future-of-colour/), Impatient Youths of the Sun, Carré St Anne, Montpellier σε επιμέλεια του Dominique Thevenot.
Επιλεγμένες ομαδικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: How to Build a Garden, (CY) σε επιμέλεια της Elena Parpa, Displays, Point Center, Λευκωσία, σε επιμέλεια του Andre Zlvanari, Nuit Blanche, Villa Medici Rome (IT) σε επιμέλεια του Pier Paolo Pancotto, Stasi Frenetica, GAM – Galleria d’Arte Moderna e Contemporanea Torino (IT) σε επιμέλεια της Ilaria Bonacossa, Terra Mediterranea: In Action, NI.Μ.Α.C & Halle 14, Λειψία (DE) σε επιμέλεια Γιάννη Τουμαζή, Where Do We Go From Here?, (Συλλογή Ν. Παττίχη), ΝΙ.Μ.Α.Ε. Λευκωσία (CY), The Biennial of Young Artists from Europe and the Mediterranean, Γαλλικό Περίπτερο, Ρώμη (IT), Second Prague Painting Biennale προσκεκλημένος από την επιμελητική ομάδα του Flash Art.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Αριστερά: Half as nice, 2022-23, Oil on canvas mounted on wood, 19,5 x 14,5 x 1 cm | 40,5 x 30,5 x 4 cm || Δεξιά: Nice, 2022-23, Oil on canvas mounted on wood, 19,5 x 14,5 x 1 cm | 40,5 x 30,5 x 4 cm || Photo credit: Πάρις Ταβιτιάν
