Θέμα της έκθεσης είναι το Design ως υλικός φορέας συλλογικής/ατομικής μνήμης και ουτοπικού οραματισμού, πέρα από τη συνηθισμένη ωραιοποίηση του παρελθόντος και τις “ρετρό” αναβιώσεις, με επίκεντρο την περίοδο 1950-1970 και τη σύγχρονη εποχή.
Η έκθεση “post-nostalgia: Το Design συναντά την ουτοπία” αποτελεί το τελικό στάδιο του ομώνυμου ερευνητικού προγράμματος, το οποίο σχεδίασε και υλοποίησε η Σχολή Βακαλό Art & Design, διήρκεσε δύο χρόνια, και αποτελεί την πρώτη μεγάλης κλίμακας συστηματική έρευνα που διοργανώνεται στην Ελλάδα, γύρω από την ιστορία και τη θεωρία των εφαρμοσμένων τεχνών.
Οι συμμετέχοντες, που προέρχονται από τους χώρους της αρχιτεκτονικής, της οπτικής επικοινωνίας, της σκηνογραφίας, των εικαστικών τεχνών, του sound design και της θεωρίας-ιστορίας, είναι οι Ερμίνα Αποστολάκη, Ισιδώρα Αρβανίτη, Άννα Βόκαλη, Κωνσταντίνα Γιαννακοπούλου και Γιώργος Στρούζας, Joshua Yang, Ματίνα Θρουμουλοπούλου, Δάφνη Καλά, Λευτέρης Καλονάρης, Μαριαλίζα Κάμπη, Μαρία Κουτούζη, Αγγέλα Μανδηλάρη, Μανώλης Μπαμπούνης, Βάσσω Παναγιωτοπούλου, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Γιώργος Ραμαντάνης, Καρίνα Σαμπάνοβα και Δανάη Τζώτζου.
Μία μετα-νοσταλγική έκθεση,
όπου το Design συναντά την ουτοπία…
στη φωτο-σουρεαλιστική ανασύνθεση εισόδων αθηναϊκών πολυκατοικιών
σ’ ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με ουτοπικές πόλεις
σ’ ένα ηχητικό συμβάν από παλιό επαρχιακό πανηγύρι
στον τυπογραφικό διάλογο του Σολάρις με τη Χιροσίμα του Ρενέ
σε μια ταπισερί “Tetris” που αναπολεί την εποχή των παλιών βιντεοπαιχνιδιών
στους στίχους του Άκη Πάνου με greeklish φουτουριστικές γραμματοσειρές
στη μικρογραφική ανάπλαση παλιών λαϊκών αυλών
σ’ ένα animated παιχνίδι με τις έννοιες της μνήμης και της λήθης
στην υπερλεξιστική ποίηση που γράφει μια μηχανή
σε τέσσερις ρέπλικες του Ulm Stool
στις φευγαλέες απόψεις από το απραγματοποίητο “Πνευματικό Κέντρο Αθηνών”
στις ειρωνικές αυτοπροσωπογραφίες ενός λαϊκιστή ηγέτη
σε μια οπτικο-αποδομητική αφήγηση γύρω από το θρυλικό Undergound
κ.λπ.