Στο θέατρο Αλίκη, παρουσιάζεται η γαλλική φάρσα «Πουλιά στον αέρα», του Georges Feydeau, σε μετάφραση της Μαριαλένας Κωτσάκη και διασκευή / σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη.
«Le dindon», η πονηρή φάρσα του Γάλλου συγγραφέα, γράφτηκε το 1896 και μεταφέρεται με μαεστρία στη σύγχρονη εποχή από τον σκηνοθέτη που έχει και τη μουσική επιμέλεια.
Παρακολουθούμε ένα ικανοποιητικά επαρκή θίασο, με επιδέξιους ηθοποιούς, φοβερές χορογραφίες του Φωκά Ευαγγελινού, «ευκίνητα» και κομψά σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη. Τα καλόγουστα κοστούμια υπογράφει η Κατερίνα Παπανικολάου και τους λειτουργικούς φωτισμούς η Στέλλα Κάλτσου.
Ρυθμός, πάθος μυστικά, ένταση, ψέμματα, έντονο παρασκήνιο και άρτιες ερμηνείες ενισχύουν το δραματικό βάθος του έργου. Αυτή η θεατρική πρόταση διανθίζεται από αυτοσαρκασμό, πνευματώδες χιούμορ και σκηνικές «υπερβολές» που σκορπούν άπλετο γέλιο και προκαλούν κλίμα ευθυμίας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στήνεται, λοιπόν, μία συμπαγής κατασκευή, ικανή να «τρέξει» τη ροή και να υποστηρίξει την υποκριτική ικμάδα των ηρώων.
Ο Νίκος Μαστοράκης δούλεψε με ζήλο πάνω στον καμβά αυτής της φαρσοκωμωδίας και ανέδειξε την εκφραστικότητα, την κίνηση, τους έξυπνους διαλόγους και την εσωτερική δράση των προσώπων.
Κρυφοί πόθοι, όνειρα, φαντασιώσεις, προσδοκίες, απογοητεύσεις και αλλεπάλληλες ανατροπές χαρακτηρίζουν τη θεατρική πράξη στο σύνολό της.
Η ομάδα των ηθοποιών δεμένη σφιχτά υποστηρίζει με δόκιμο τρόπο την δραματική ένταση που υποβόσκει ανάμεσα σε μπερδέματα και ευφυολογήματα. Και οι δώδεκα πολύ καλοί, ιχνογραφούν με περισσότερες ή λιγότερες ευκαιρίες ερμηνείας τους ρόλους τους.
Βίκυ Σταυροπούλου ως Λουσιέν και Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, ως Βατλέν, χειμαρρώδεις, ξεχωρίζουν για την υποκριτική τους ελκυστικότητα, δεινότητα και φινέτσα. Εστιασμένοι στο ερμηνευτικό τους κέντρο εξελίσσουν την πλοκή με υφολογική «ελαφράδα» που προσδίδει τσαχπινιά στη δραματική πράξη.
Ρόλος πρόκληση για τη Θεοδώρα Τζήμου που υποδύεται με παιγνιώδη και νόστιμο τρόπο τη Ρωσίδα Σβετλάνα.
Ο Ιωάννης Παπαζήσης ως Ρεντιγιόν, εύστοχος, κυκλοθυμικός, ευάλωτος και σκηνικά πληθωρικός.
Η Χριστίνα Τσάφου, ενσαρκώνει τη νταντά, ατόφια, καθηλωτική, με υποκριτική χάρη, εκρηκτική, απλώς απολαυστική.
Γιώργος Χρανιώτης, Νίκος Αρβανίτης, Μαίρη Κωνσταντάκη, πειστικότατοι, άνετοι, ώριμοι.
Με δεξιοτεχνία, σεβασμό, μπρίο και χάρη, ερμηνεύουν τους ρόλους τους, οι Κωνσταντία Χρηστοφορίδου, Μαριλού Κατσαφάδου, Δημήτρης Λιόλιος και Γιάννης Ρούσσος.
Η μόνη ένσταση η διάρκεια της σκηνικής δράσης που θα μπορούσε εάν ήταν συντομότερη να μετατρέψει σε περισσότερο ευέλικτη τη θεατρική δημιουργία.
«Πουλιά στον αέρα», μία ευχάριστη, ευρηματική, ευφυής κωμωδία, με καλοδουλεμένη σκηνοθετική γεωγραφία, εμπνευσμένα χορευτικά λικνίσματα, ρεαλισμό και άξιους συντελεστές. Μία «φιλήδονη» παράσταση που περιγράφει με φωτεινά χρώματα και σφριγηλούς ήχους, ένα γαϊτανάκι κρυφών επιθυμιών, ερωτικών ανησυχιών, στεναγμών και φαντασιώσεων.
Διαβάστε επίσης:
Πουλιά στον αέρα, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη στο Θέατρο Αλίκη