Πρακτική Εγκυκλοπαίδεια – Αποκλίσεις, από τη Λενιώ Κακλέα στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Η Λενιώ Κακλέα προσεγγίζει μια «διευρυμένη» έννοια της χορογραφίας μέσα από τις δουλειές της. Είτε επιλέγει την τετ-α-τετ απεύθυνση στους θεατές μέσα σε ασυνήθιστα εικαστικά περιβάλλοντα, είτε την καθιερωμένη σκηνική σύμβαση, η χορογράφος επεξεργάζεται συνεχώς τα μεταβλητά όρια της καλλιτεχνικής πρακτικής της, φέρνοντας έτσι σε διάλογο την τέχνη και την τεχνική του χορού με άλλα πεδία.

Στη νέα της δουλειά σε διεθνή συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, «Πρακτική Εγκυκλοπαίδεια, Αποκλίσεις», που θα παρουσιαστεί στη Μικρή Σκηνή της Στέγης από 10 έως 12 Ιανουαρίου, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της, επικεντρώνεται σε σωματικές, καθημερινές δραστηριότητες, κατασκευάζοντας ένα σύγχρονο πορτρέτο της Ευρώπης.

Η αφετηρία της έρευνας αυτής τοποθετείται το 2016, όταν η χορογράφος, πλαισιωμένη από συγγραφείς και αναλυτές/αναλύτριες, πραγματοποίησε 600 συνεντεύξεις, συλλέγοντας αφηγήσεις γύρω από τις συνήθειες, τις τελετουργίες και τα συναλλακτικά ήθη των συνεντευξιαζόμενων.

Για την παρουσίαση του εγχειρήματος στην Αθήνα, στη σκηνή αλλά και σε μορφή ηχητικής εγκατάστασης-αναγνωστηρίου, η Κακλέα μαζί με τρεις ακόμη γυναίκες περφόρμερ ανιχνεύει το σύγχρονο τοπίο της Ευρώπης μέσα από τη διασπορά και διάδοση των χειρονομιών-σωματικών τεχνικών που υιοθετούνται από τους/τις πολίτες/κατοίκους της.

Στο πλαίσιο της performance, η Λενιώ Κακλέα δημιουργεί μια έκθεση που περιλαμβάνει την έντυπη έκδοση του βιβλίου  «Πρακτική Εγκυκλοπαίδεια, Αποκλίσεις» (Practical enyclopeadia, Détours), αλλά και έναν χώρο όπου θα προβάλλεται μια ταινία 15 λεπτών, που θέτει βαθιά ερωτήματα για το σώμα σαν πολιτισμική κατασκευή. Παράλληλα, στον χώρο της έκθεσης θα παίζει το soundtrack, διάρκειας 150 λεπτών, που προτείνεται να ακούσεις διαβάζοντας το βιβλίο.

Η νέα έκδοση του βιβλίου «Πρακτική Εγκυκλοπαίδεια, Αποκλίσεις» (Practical enyclopeadia, Détours) είναι μια συλλογή κειμένων που περιγράφουν τις τελετουργίες, συνήθεις, ασκήσεις και επαγγέλματα των ανθρώπων που γνώρισε η Λενιώ Κακλέα στην Αθήνα, το Πουατιέ, τη Νιόν, το Ομπερβιλιέ και το Έσσεν.

*Η έκθεση θα λειτουργεί 1 ώρα πριν και 1 ώρα μετά την παράσταση στο +5 The Workspace /+5 Χώρος Δημιουργίας, με ελεύθερη είσοδο με σειρά προτεραιότητας.
**Η παράσταση διαρκεί 1 ώρα.

Συντελεστές

Σύλληψη & Χορογραφία: Λενιώ Κακλέα
Ερμηνεύουν: Jessica Batut, Nanyadji Ka-Gara, Λενιώ Κακλέα και Elisa Yvelin
Δραματουργία: Lou Forster
Ήχος & Τεχνική Διεύθυνση: Éric Yvelin
Σκηνικά & Σχεδιασμός Φωτισμών: Florian Leduc
Κοστούμια & Σκηνικά αντικείμενα: Alexia Caunille
Παραγωγή & Διανομή: Teresa Acevedo
Διαχείριση: Agnès Henry – extrapole
Παραγωγή: abd

Συμπαραγωγή: Biennale de Poitiers Traversées σε συνεργασία με το TAP Scène Nationale de Poitiers, CCN d’Orléans, Centre Pompidou/Spectacle Vivant σε συνεργασία με το φεστιβαλ Faits d’Hiver, Centre national de la danse, Le Quartz/Scène Nationale de Brest σε συνεργασία με το Passerelle Centre d’art contemporain, Art Danse CDCN Dijon (Γαλλία), Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, PACT Zollverein/Essen (Γερμανία), Far˚ festival des arts vivants de Nyon (Ελβετία)

Με την υποστήριξη: Les Laboratoires d’Aubervilliers (Γαλλία) και Tanzhaus/Zurich (Ελβετία)

Διαβάστε περισσότερα

Η Λενιώ Κακλέα ξεκίνησε από την έννοια της πρακτικής, για να επικεντρωθεί στην ανθρώπινη πράξη έξω από τη διχοτομία «εργασία / ελεύθερος χρόνος». Δημιούργησε έτσι ένα χορογραφικό έργο που καταγράφει τους κοινωνικούς μετασχηματισμούς της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με πρώτο σταθμό το προάστιο του Παρισιού, Aubervilliers, το φτωχότερο της Γαλλίας. Μέσα από τις συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν για το συγκεκριμένο πρότζεκτ, πιστοποιείται πώς «οι πρακτικές μας είναι ένα πεδίο μέσα στο οποίο ανακαλύπτουμε και καλλιεργούμε την ταυτότητά μας, αναπτύσσουμε τη σχέση με το σώμα μας, εξασκούμε ή αποτυγχάνουμε να βρούμε την ελευθερία μας».

Η Κακλέα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Στέγη το 2014, στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων, με το έργο “Deux·L”, ένα σόλο πάνω «στο γυναικείο σώμα ιδωμένο ως γλώσσα και πάνω στη γλώσσα ιδωμένη ως το σώμα μιας θηλυκής σκέψης». Η νέα της δουλειά –μια συμπαραγωγή της Στέγης με άλλα ιδρύματα– τοποθετείται στη διατομή της κοινωνικής ανθρωπολογίας και της σύγχρονης καλλιτεχνικής πρακτικής. Με εργαλείο την επιτόπια έρευνα και με τη συνδρομή των συνεργατριών της, διαμορφώνει την παρουσίαση σύμφωνα με τα δεδομένα που συλλέγει από την εκάστοτε κοινωνική συνθήκη.

Οι «τεχνικές του σώματος», στις οποίες μας παραπέμπει το έργο της Λενιώς Κακλέα, βασίζονται στη σκέψη ενός από τους θεμελιωτές της κοινωνικής ανθρωπολογίας, του Marcel Mauss, ο οποίος κατέδειξε πώς οι πολιτισμικά καθορισμένες τεχνικές διαπλάθουν το ίδιο το ανθρώπινο σώμα, ερμηνεύοντας έτσι πτυχές του πολιτισμού μέσα στον οποίο αυτό «κατασκευάζεται».

Ο όρος «διευρυμένη» χορογραφία αναφέρεται στη μετατόπιση, θεωρητική και πρακτική, από την καθαρή ενασχόληση με την κίνηση (pure dance), στη λογική μιας πιο ευρείας αντίληψης της κίνησης και του σώματος, σύμφωνα με την οποία ο χορός είναι ένα είδος γνώσης που αναφέρεται τόσο στις πληροφορίες οι οποίες εγγράφονται στα σώματά μας, όσο και στους τρόπους με τους οποίους οι πληροφορίες αυτές αναπαράγονται και κυκλοφορούν στο ευρύτερο κοινωνικό σώμα.

Λενιώ Κακλέα

Η Λενιώ Κακλέα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης στην Αθήνα (ΚΣΟΤ), τιμήθηκε με υποτροφία του Ιδρύματος Πράτσικα και συνέχισε τις σπουδές της στο CNDC – Angers (FAC) στη Γαλλία.

Το 2011 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα SPEAP για τον πειραματισμό στον τομέα των τεχνών και της πολιτικής που διευθύνει ο Bruno Latour στο Sciences Po στο Παρίσι. Ως περφόρμερ έχει συνεργαστεί με την Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή, τους Gerard & Kelly, την Claudia Triozzi, τους François Chaignaud & Cecilia Bengolea, την Emmanuelle Huynh και τον Boris Charmatz, μεταξύ άλλων.

Το 2013 ερμήνευσε το «Deux • L», ένα χορευτικό σόλο σε συνεργασία με την Lucinda Childs και τον Ryoji Ikeda. Από το 2009 αναπτύσσει χορογραφικά έργα όπως το «Matter of Act» (2009), το «Fluctuat nec Mergitur» (2010), το «Arranged by Date» (2012), το «Margin Release» (2015), το «Turn Hand» (2017), το «Analphabet» και το «Encyclopedie pratique» (2018).

Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε ιδρύματα και φεστιβάλ όπως τα Centre Pompidou, ImPulsTanz, Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, Le Quartz – Scène nationale de Brest, Latitudes Contemporaines, La Ménagerie de verre, Πρόγραμμα Δημόσιων Δράσεων της documenta 14, NEXT Festival και PACT Zollverein.

Το 2016, ως προσκεκλημένη επιμελήτρια του DañsFabrik, Festival de Brest, παρουσίασε το «Iris, Alexandra, Mariela, Katerina et moi», ένα πρόγραμμα με εστίαση στη σύγχρονη γυναικεία χορογραφική παραγωγή στην Αθήνα.

Το 2017 συνεργάστηκε ως χορογράφος με τον Joris Lacoste. Την ίδια χρονιά προσκλήθηκε να συμμετάσχει στην έκθεση «Phenomenon 2», την μπιενάλε του νησιού της Ανάφης, που διοργάνωσαν ο Ιορδάνης Κερενίδης και ο Piergiorgio Pepe.

Το 2019 έλαβε το βραβείο Hermès για την Τριενάλε του Μιλάνου.