Το “Προς Ελευσίνα”, έργο της ώριμης περιόδου του Παύλου Μάτεσι, ξεδιπλώνει το μυητικό ταξίδι μιας οικογένειας, που αναλαμβάνει να επιστρέψει την νεκρή Μητέρα στην Πατρίδα της. Γραφή εικονοπλαστική, αντλεί τα σύμβολά της από την τελετουργία των Ελευσίνιων Μυστηρίων, από τον κόσμο της παγκόσμιας μυθολογίας, από τα παραδοσιακά ήθη κι έθιμα και ζωγραφίζει έναν κόσμο όπου ποίηση και όνειρο μπλέκονται μέσα στην πραγματικότητα. Στο έργο του Μάτεσι, η κάθοδος στον Άδη είναι η ανάληψη στο φως και στη γνώση. Οι ήρωες του έργου «πορεύονται με αντοχή κι ανάγκη προς Ελευσίνα», αφήνονται στα μυστήρια του θανάτου, ώσπου κερδίζουν αυτό το θαύμα που λέγεται Ζωή.
Η πρώτη παρουσίαση του “Προς Ελευσίνα” έγινε το 1995 στο BITEF (Διεθνές Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Θεάτρου, Βελιγράδι) και στο Θέατρο Ατελιέ-212, Βελιγράδι, σε σκηνοθεσία Μπρανισλάβ Λέτσιτς. Στην Ελλάδα, ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1995, ωστόσο λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα του, αποκηρύχθηκε από τον συγγραφέα. Τελευταία φορά, παρουσιάστηκε το 1997 στο Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Είκοσι χρόνια μετά, η σκηνή του Θεάτρου Τέχνης ετοιμάζεται να φιλοξενήσει αυτό το εμβληματικό ταξίδι. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η Μαρία Καβογιάννη, που επιστρέφει 30 χρόνια μετά την αποφοίτησή της, στο θέατρο Τέχνης.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Η οικογένεια του “Προς Ελευσίνα” ταξιδεύει. Ζώντες και τεθνεώτες επιστρέφουν στο σπίτι της Μητέρας, έπειτα από χρόνια παραμονή στην πατρίδα. Στην πορεία του ταξιδιού τους θα διανυκτερεύσουν στην καρδιά της ελληνικής ιστορίας και θα κάνουν στάση στον πυρήνα του ελληνικού θεάτρου. Είναι άνθρωποι καθημερινοί και σύμβολα αρχέτυπα. Είναι ήρωες με πάθη και αγωνίες και ηθοποιοί με κλισέ και αδυναμίες. Φοβούνται το θάνατο και μυούνται στο μυστήριο της ζωής με αυτόν για μόνο συμπαραστάτη. Θα δούν και θα γεννήσουν θαύματα. Θα πεινάσουν και θα νυστάξουν.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παίζουν με ό,τι υλικά τους δόθηκαν στη μεγάλη παράσταση της ζωής για να κλέψουν, στην εκπνοή του χρόνου, το χειροκρότημα από τον μεγάλο πρωταγωνιστή: το επέκεινα. Κάπου στο βάθος, είναι όλοι ερωτευμένοι, λουσμένοι από τα φουτουριστικά φώτα της επί γης αθανασίας. Αιώνιοι αρραβωνιάσμενοι με τη ζωή, απάτριδες, που ταξιδεύουν μες στο χρόνο και βρίσκουν πάντα τη θέση που τους πρέπει. Εσύ τι λες; ρωτάνε Είμαι εγώ του κόσμου τούτου; και προτού προλάβεις να τους απαντήσεις, έχουν ήδη κρυφτεί μέσα σε έναν καινούριο ρόλο, καθ’ οδόν για το σπίτι, κουρασμένοι από την εκδρομή στην πατρίδα.
– Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Δραματουργία: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Σκηνογραφία: Όλγα Μπρούμα
Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου
Φωτισμοί: Χριστίνα Μουμούρη
Φωτογραφίες: Γιώργος Βαλσαμής
Βίντεο: Βασίλης Κεκάτος
Βοηθός Σκηνοθέτης: Ισαβέλλα Μαργάρα
Βοηθός Σκηνογράφου: Σίλια Κόη
Παραγωγή: Lead-in
Πρωταγωνιστούν:
Μαρία Καβογιάννη, Γιάννης Κοκιασμένος, Δημήτρης Δρόσσος, Μαρία Μαμούρη, Αθανάσιος Μυλωνόπουλος
Στην παράσταση συμμετέχουν σπουδαστές του Θεάτρου Τέχνης.
