Αναλυτικά το πρόγραμμα:
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ, ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ
(ΨΗΦΙΑΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, ΜΕ CD. ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ΚΩΣΤΗΣ ΔΑΝΟΠΟΥΛΟΣ)
Το Ημερολόγιο της Αλοννήσου είναι ένα ελάχιστα γνωστό έργο του Θανάση Βαλτινού. Πρόκειται για μυθιστόρημα αποτυπωμένο σε ψηφιακό δίσκο, που κυκλοφόρησε εκτός εμπορίου σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων στο τέλος του 2009, σύμφωνα με τεκμήρια που απόκεινται στο Αρχείο του πεζογράφου. Η ύπαρξή του ανακοινώνεται σε μία συνέντευξη του Βαλτινού στην Αμάντα Μιχαλοπούλου το 1994, όπου δηλώνει ότι από το 1991 επεξεργαζόταν ένα αρκετά φιλόδοξο βιβλίο, ένα ηχογραφημένο μυθιστόρημα, «φτιαγμένο αποκλειστικά με ήχους και συζητήσεις που άλλοτε σκηνοθετήθηκαν και άλλοτε καταγράφηκαν κρυφά ή τυχαία».
Η πρώτη έκδοση του ψηφιακού μυθιστορήματος Ημερολόγιο της Αλοννήσου περιλάμβανε συσκευασμένα σε πλαστική θήκη έναν ψηφιακό δίσκο μαζί με συνοδευτικό φυλλάδιο το οποίο περιείχε τρία μέρη:
Α. Το δοκίμιο «Ουροβόρος όφις», όπου ο συγγραφέας προτείνει την επαναφορά της λογοτεχνίας στις αρχέγονες προφορικές καταβολές της.
Β. Το διήγημα «Κάσια Φράγκου. Μικρό ιστορικό», όπου παρουσιάζεται, εν είδει “βιογραφικού σημειώματος”, ο σύντομος βίος μιας παράξενης και μοναχικής κοπέλας, η οποία θα πρωταγωνιστήσει στη συνέχεια.
Γ. Το απομαγνητοφωνημένο κείμενο του ψηφιακού δίσκου, όπου κυρίως επιχειρείται μία ανασύσταση σκηνών του καθημερινού βίου της Κάσσιας, με την ηχογραφημένη θεατροποίηση της ερωτικής ερημίας που βιώνει (το όνομά της με δύο «σ» πλέον, από το Κασσιανή, όπως πληροφορούμαστε στο τέλος του προηγούμενου διηγήματος). Εδώ προστέθηκαν μία σειρά από κρυφές ή τυχαίες μαγνητοφωνήσεις (διάλογοι), στις οποίες ακούγεται η φωνή του ίδιου του Θ. Βαλτινού, όπως και άλλα τεκμήρια και ντοκουμέντα μιας εποχής (ποικίλες εκπομπές της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, φωνή εφημεριδοπώλη που ανακοινώνει τις δίκες των πρωταιτίων της Χούντας των Συνταγματαρχών).
Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε το 1932 στο Καστρί Κυνουρίας. Έχει γράψει διηγήματα, μυθιστορήματα, όπως και σενάρια για τον κινηματογράφο. Έχει μεταφράσει αρχαίους Τραγικούς: Τρωάδες, Ορέστεια, Μήδεια. Το 1984 τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου του Φεστιβάλ των Καννών· το 1990 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος· το 2002 με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Πέτρος Χάρης. Τα βιβλία του κυκλοφορούν όλα από τις εκδόσεις της Εστίας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
ΑΘΗΝΑ ΚΑΚΟΥΡΗ, ΞΙΦΙΡ ΦΑΛΕΡ
(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, ΝΕΑ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Ποτέ δεν φανταζόταν η χαριτωμένη Κάτε, όταν κατέβαινε στον Πειραιά να παραλάβει από το πλοίο τον εξάδελφό της –και πιθανώς μνηστήρα της–, τον Νίκυ, ότι τα ξανθά του μαλλιά και το μουστάκι του θα είχαν τέτοιου είδους επιπτώσεις στην ανέμελη ζωή της. Ούτε όμως και ο Κυριάκος Κανιστράκης, ιδιοκτήτης και διευθυντής της μεγάλης εφημερίδας Προχωρείτε! ήταν δυνατόν να διανοηθεί ότι η επωφελέστατη μνηστεία του με την πολύφερνη Τζίτζη Ζερμπίνη απειλείτο από το γεγονός ότι στάθηκε λίγα λεπτά παραπάνω στο παράθυρό του, χαζεύοντας την κίνηση στη Σταδίου. Όλα όμως ήταν να τα περιμένει κανείς σε μια μικρή χώρα που πάσχιζε να κρατηθεί ουδέτερη στα 1916, ενώ γύρω της μαινόταν ο Α´ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι κατάσκοποι ενεργούσαν πλέον στα φανερά και οι εφημερίδες είχαν όλες εξαγοραστεί.
Μια παλιά ιστορία με πολύ επίκαιρους απόηχους.
H Aθηνά Κακούρη γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα και μεγάλωσε εκεί, σε μια οικογένεια με τις ιδιοτυπίες της κεφαλλονίτικης καταγωγής, την κλίση προς τη δράση, τη γνώση και το ωραίο. Πέρασε τον πόλεμο και την Κατοχή στην Αθήνα. Αργότερα έζησε στη Βιέννη, όπου και μελέτησε νεότερη ιστορία. Από το 1976 και για 15 χρόνια μοίραζε το χρόνο της ανάμεσα στην Αμερική, την Ελλάδα και τη Γερμανία Σήμερα ζει στην Αθήνα.
Εργάστηκε σε ναυτικό πρακτορείο, σε γραφείο ταξιδίων, στον Τουρισμό. Υπήρξε συντάκτρια του περιοδικού Ταχυδρόμος για πολλά χρόνια. Έχει γράψει μία ραδιοφωνική σειρά, καθώς και χρονογραφήματα και διηγήματα για εφημερίδες και περιοδικά. Έχει μεταφράσει ξένη λογοτεχνία και ιστορία. Έχουν εκδοθεί πέντε συλλογές διηγημάτων της και άλλα εννιά μυθιστορήματα. Το μυθιστόρημά της Πριμαρόλια, 1998, βραβεύτηκε με το Βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου και το μυθιστόρημα Θέκλη με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005.
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ, Ο ΑΙΛΟΥΡΟΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)
Ο Φοίβος Μαυρίδης, διάσημος ζωγράφος, μετά από δισταγμούς και πολλή σκέψη, δέχεται να μιλήσει για τον πολυκύμαντο βίο του. Με ευθύτητα και αφοπλιστική ειλικρίνεια, ξετυλίγει το νήμα της ζωής του, ξεκινώντας από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Ανακαλεί στη μνήμη του την εποχή της φλογερής του νιότης, τότε που, με μοναδικό όπλο το ταλέντο του και την ακτινοβόλα προσωπικότητά του, αγωνίστηκε ενάντια σε αντίξοες συνθήκες να κερδίσει μια θέση στον εικαστικό χώρο, για να καταλήξει στην περίοδο της λαμπρής επιτυχίας του. Παράλληλα έξι φίλοι, άτομα του πολύ στενού του περιβάλλοντος, μιλούν για τον ιδιότυπο χαρακτήρα και την μυθιστορηματική ζωή του ζωγράφου, που ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό της Κρήτης και κατόρθωσε να λάμψει στο παγκόσμιο εικαστικό στερέωμα, φτάνοντας να γίνει ένας ζωντανός θρύλος.
Η Ειρήνη Κουρουπάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1959. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Επαγγελματικά ασχολήθηκε με την δικηγορία, την δημοσιογραφία και τα εικαστικά.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Η ΤΡΙΣΕΓΓΟΝΗ ΤΗΣ ΑΡΑΠΙΝΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
(ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ)
Εικοσιμία ιστορίες, κάποιες περισσότερο μυθοπλαστικές, κάποιες με ψήγματα αυτοβιογραφίας, κάποιες από τα παλιά ή και τα παλιότερα, κάποιες προχθεσινές ή χθεσινές, κάποιες σκληρές και κάποιες τρυφερές, κάποιες ερωτικές και κάποιες φυλακισμένες σε μνήμες αστικές, όλες όμως βγαλμένες σε ίσες δόσεις από την σχολαστική παρατηρητικότητα και την –υποχρεωτικά πεπερασμένη- αχαλίνωτη φαντασία. Ελλειπτική εξιστόρηση με ρόλο για τον αναγνώστη, που πρέπει να ανατρέξει στη γεύση του ουρανίσκου του για να τις βιώσει.
Ο Γιώργος Κυριακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και το Λονδίνο. Εργάστηκε όμως αποκλειστικά σε επιχειρήσεις, έχοντας παράλληλα κρατήσει έναν αυστηρά ιδιωτικό του κόσμο, όπου συνυπάρχουν η έρευνα γιά την νεώτερη ελληνική κεραμική, η φωτογραφία, το γράψιμο, το φαγητό και το κρασί, οι φίλοι, η πολιτική, η αρχιτεκτονική, η ιστορία, η αρχαιολογία και η Αθήνα. Η Τρισεγγονή της Αραπίνας και άλλες ιστορίες είναι το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο.
ΑΓΗΣ ΠΕΤΑΛΑΣ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΛΠΙΔΑ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)
Στην Ελλάδα του 1917, ο Αλέξανδρος Α΄ των Ελλήνων, βασιλιάς παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και δύτης των μηχανουργείων, συναντά έναν ιταλοτραφή επίδοξο επαναστάτη και φουτουριστή ποιητή, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η παράδοξη φιλία των δύο αταίριαστων φίλων, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α´ Παγκοσμίου Πολέμου, της οκτωβριανής επανάστασης και της ουκρανικής εκστρατείας, εκβάλλει σε σκαμπρόζικες περιπέτειες των ίδιων και των συντρόφων τους (πολλοί από τους οποίους είναι ιστορικές φυσιογνωμίες και άλλοι ολότελα φανταστικά πρόσωπα), αλλά και σε ένα συζητητικό παιχνίδι συγκλίσεων και αποκλίσεων, όπου γίνεται λόγος για τα αυτοκίνητα, τις πατέντες, το θαλάσσιο σκι, την πορνογραφία, την ερωτική γκρίνια, την αισθητική του πολέμου και της πολιτικής στράτευσης, τις χειρουργικές επεμβάσεις για την υποβοήθηση της ερωτικής απόλαυσης και ένα σωρό άλλα θαυμαστά και παράδοξα φαινόμενα, χαρακτηριστικά του μοντέρνου κόσμου που αχνοφαίνεται στην χαραυγή του ελπιδοφόρου μα και δυσοίωνου 20ου αιώνα. Βυθισμένοι στις αντιφάσεις τους, αναζητούν μανιωδώς τη «Νέα Ζωή», προσπαθώντας να ψηλαφήσουν έναν στόχο προσωπικής και συλλογικής ελευθερίας που βρίσκει καταφύγιο στην ουτοπία.
Ο Άγης Πετάλας γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και εργάζεται ως δικηγόρος. Πρώτο του βιβλίο η συλλογή διηγημάτων Η Δύναμη του κυρίου Δ* (εκδ. Αντίποδες, 2015). Διηγήματα και άλλα κείμενά του έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί στα περιοδικά Νέα Εστία, Λεύγα, Unfollow, Kaboom.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΑΜΠΟΥΣΗΣ, ΠΟΥΡΑ ΓΕΜΙΣΤΑ
(ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ)
Στη νέα συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα το χιούμορ και η συγκίνηση, η χαρμολύπη και η ειρωνεία, το απροσδόκητο και το τυχαίο εναλλάσσονται και αλληλοϋπονομεύονται.
Ένας πατέρας χτίζει υπόστεγο πάνω από το μνήμα του γιου του και προσπαθεί να το νομιμοποιήσει με τον νόμο περί αυθαιρέτων κατασκευών∙ τρία «νεραϊδέλια» έχουν ταράξει τον αντρικό πληθυσμό ενός χωριού και γίνονται αιτία να ανεγερθεί στο «τραφί» ένα ναΐδριο∙ τρεις φοιτητές –ένας άθεος Γάλλος, ένας κνίτης κι ένας συντηρητικός χριστιανός– επισκέπτονται το Άγιον Όρος και γίνονται μάρτυρες θαυμαστών συμβάντων∙ ένας δεκαπεντάχρονος φέρνει λουλούδια σε μια τραγουδίστρια μπουζουξίδικου κι εκείνη του ζητά να της ξεκουμπώσει το φόρεμα∙ μια ομάδα ακροδεξιών περιφρουρεί τη λιτανεία του Δεκαπενταύγουστου για να εμποδίσει τους μετανάστες να την ακολουθήσουν∙ ένας σιδηροδρομικός «στα Ιμαλάια» περνά τις ώρες του παίζοντας κίνο∙ ένας γέρος που κόντυνε απ’ τα χρόνια απαιτεί από την αστυνομικό να του γράψει στη νέα του ταυτότητα το παλιό του ύψος∙ ένα δεκάχρονο αγόρι τα βάζει με μια αρκούδα που καταστρέφει τις κυψέλες και τρώει το μέλι…
Τον τίτλο στη συλλογή έδωσε η ιστορία του Ουίνστον Τσόρτσιλ, που επηρεασμένος και από την αγάπη του για τα πούρα θυσίασε –σύμφωνα με μαρτυρία της Βρετανής συγγραφέως Σαμάνθας Κάρεϊ, εγγονής του αρχιθαλαμηπόλου του– μεγάλα συμφέροντα της Αυτοκρατορίας στη Βόρεια Ευρώπη για να κρατήσει την Ελλάδα στο Δυτικό στρατόπεδο.
Ο Βασίλης Τσιαμπούσης γεννήθηκε στη Δράμα το 1953. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Εξέδωσε πέντε συλλογές διηγημάτων και δύο μυθιστορήματα. Το βιβλίο του Να σ’ αγαπάει η ζωή (2005) τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Πέτρου Χάρη και μεταφράστηκε στα αλβανικά. Κείμενά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και δημοσιεύτηκαν σε ανθολογίες και περιοδικά. Από το 2010 είναι διευθυντής σύνταξης του περιοδικού Δίοδος 66100.
ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΣΟΡΡΑΧΗΣ, Η ΑΝΑΒΑΣΗ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)
Οι προκλήσεις διαδέχονται η μια την άλλη αλλά ο Κοσμάς καταφέρνει να προσαρμόζεται. Για πόσο θα μπορεί να ισορροπεί σε αυτό το συνεχώς μεταβαλλόμενο παιχνίδι;
Μέσα από γεωγραφικές περιπλανήσεις, ευφάνταστες κατασκευές και ερωτικές ανιχνεύσεις, ο Κοσμάς αφηγείται με περιπαικτική διάθεση την αστική του περιπέτεια ως ανερχόμενος industrial designer στην Αθήνα της εποχής μας. Με κάθε νέο πρότζεκτ, ο ήρωας ωθείται σε διανοητικές ακροβασίες και η αναζήτηση ουσίας δίνει σταδιακά τη θέση της στη διαχείριση της αλήθειας, που πάντα παραμονεύει.
Ο Δημήτρης Μεσορράχης είναι διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός του Πανεπιστημίου Πατρών και απόφοιτος της HEC Paris στη διοίκηση επιχειρήσεων. Έχει εργαστεί στη βιομηχανία χρωμάτων, στην παραγωγή υδρογόνου και στον βιομηχανικό σχεδιασμό νέων προϊόντων. Είναι κάτοχος δύο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και έχει δημοσιεύσει μελέτες χημικών διεργασιών και θεωρητικής φυσικής. Επίσης έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά.
ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΤΟΥ ’30
ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ, ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 31328
(ΕΠΙΜΕΤΡΟ-ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ: ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΕΤΕΒΕΛΗΣ)
Το Νούμερο 31328 είναι η ίδια η ταυτότητα του συγγραφέα, τότε που παιδί δεκαοκτώ χρόνων οδηγήθηκε από τους Τούρκους στα κάτεργα της Ανατολής.
Το βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό χρονικό «γραμμένο με αίμα», όπως επισήμανε ο Βενέζης, προσθέτοντας: «Λέω για καυτή ύλη, για τη σάρκα που στάζει το αίμα της και πλημμυρίζει τις σελίδες του».
Στην αρχική του μορφή γράφτηκε το 1924 και ξαναδουλεύτηκε το 1931, οπότε εκδόθηκε για πρώτη φορά. Η επιτυχία που σημείωσε έκτοτε ήταν τεράστια, ακόμα και έξω από τον ελληνικό χώρο.
Η παρούσα έκδοση συνοδεύεται από εκτενές επίμετρο, στο οποίο δίνεται το ιστορικό πλαίσιο των διωγμών κατά των Ελλήνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας την περίοδο 1908-1923, καθώς και από γλωσσάριο.
O Ηλίας Βενέζης γεννήθηκε το 1904 στο Aϊβαλί της Mικράς Aσίας και πέθανε το 1973 στην Aθήνα. Kατά τη μικρασιατική καταστροφή ο Bενέζης συλλαμβάνεται από τους Tούρκους και στέλνεται στα τάγματα εργασίας (Σεπτέμβριος 1922). H οικογένειά του καταφεύγει στη Mυτιλήνη, που εκείνη την εποχή γνώριζε τη λεγόμενη «Λεσβιακή Άνοιξη». H εφημερίδα Kαμπάνα, που εκδίδει ο Στράτης Mυριβήλης, πρωτοδημοσιεύει σε συνέχειες Tο Nούμερο 31328 (Φεβρουάριος 1924). Tο 1927 η Nέα Eστία βραβεύει το διήγημα του Bενέζη O θάνατος. Είναι η πρώτη του εμφάνιση στα αθηναϊκά γράμματα.
Tο 1931 εκδίδεται στη Mυτιλήνη Tο Nούμερο 31328. Tο βιβλίο καθιερώνει τον Bενέζη ως συγγραφέα· είναι μόλις είκοσι έξι ετών. Tο 1932 ο Bενέζης εγκαθίσταται στην Aθήνα και διορίζεται υπάλληλος στην Tράπεζα της Eλλάδος, όπου και παραμένει μέχρι την εκλογή του στην Aκαδημία Aθηνών το 1957. Γνωρίζεται με όλους τους λογοτέχνες και καλλιτέχνες της Γενιάς του ’30, της οποίας θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους. Tον Δεκέμβριο του 1939 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του Γαλήνη, που βραβεύεται με το Kρατικό Bραβείο Λογοτεχνίας και με Έπαινο της Aκαδημίας Aθηνών. Στις 14 Δεκεμβρίου του 1943 κυκλοφορεί η Aιολική Γη. H έκδοση εξαντλείται μέσα σε δύο εβδομάδες.
Aμέσως μετά τον πόλεμο, τα βιβλία του Bενέζη μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες και είναι τα πρώτα που φέρνουν την άγνωστη ώς τότε ελληνική λογοτεχνία στον έξω κόσμο.
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΟΥΜΑΣ, Ο ΚΟΜΗΣ ΜΟΝΤΕΧΡΙΣΤΟΣ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΣΟΦΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ, ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΡΟΣ)
Το μυθιστόρημα Ο κόμης ΜόντεΧρίστος σηματοδοτεί το απόγειο της δόξας του πολυγραφότερου συγγραφέα του 19ου αι., του μεγαλοφυούς Αλέξανδρου Δουμά πατέρα. Πρόκειται για ένα αμιγώς ρομαντικό έργο, σταθμό στο είδος του τον αιώνα που γράφτηκε, σαφώς επηρεασμένο από τα βυρωνικά φιλελληνικά πρότυπα, με μεσογειακά χαρακτηριστικά και στοιχεία οριενταλισμού που μάγευαν και μαγεύουν ακόμη τον αναγνώστη μέσα από τις περιγραφές των τόπων που κινούνται οι ήρωές του (Μασσαλία, Παρίσι, Ιταλία κλπ) και των προσώπων που συναναστρέφονται (όπως η Χάιδω και ο Αλή πασάς). Η επιτυχία του έργου στο γαλλικό αναγνωστικό κοινό, από τη στιγμή που άρχισε να κυκλοφορεί σε συνέχειες το 1844, αλλά και στη θεατρική σκηνή, υπήρξε τεράστια. Σχεδόν ταυτόχρονα, μέσω των μεταφράσεων η επιτυχία ταξίδεψε στο ευρύτερο ευρωπαϊκό και αμερικανικό κοινό. Ο συγγραφέας μετά την κυκλοφορία του έργου έγινε πλέον αναγνωρίσιμος από το ευρύ κοινό ως ο συγγραφέας του Μόντε-Χρίστο παρά με το ονοματεπώνυμό του. Δηλαδή, η φήμη του ήρωα του έργου στην περίπτωση αυτή ξεπέρασε τη φήμη του συγγραφέα. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα δημιουργείτο σε αρκετούς σύγχυση του ονόματος του Δουμά με το όνομα του πρωταγωνιστή του, αφού είχε δοθεί η εντύπωση ότι ο ήρωας του έργου, ο Monte-Cristo, και ο συγγραφέας του ήταν το ίδιο πρόσωπο…
Στην παρούσα έκδοση ο αναγνώστης, εκτός από το πλήρες κείμενο του έργου, το οποίο είναι πλούσιο σε διευκρινιστικά σχόλια, έχει την ευκαιρία να διαβάσει στην εισαγωγή και στο επίμετρο για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε, την υποδοχή και την τεράστια απήχηση του έργου αυτού στη Γαλλία και στο ελληνόφωνο κοινό του 19ου αιώνα.
Θόδωρος Κατσικάρος
Αλέξανδρος Δουμάς (Alexandre Dumas) πατέρας (Villets Cotterêts, 24 Ιουλίου 1802 – Puys, 4 Δεκεμβρίου 1870). Ο Αλέξανδρος Δουμάς υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Γάλλους μυθιστοριογράφους και δραματουργούς και αναμφισβήτητα ο πιο διαβασμένος συγγραφέας του ΙΘ ́́ αιώνα. Γιος του στρατηγού του Βοναπάρτη, Thomas Alexandre Dumas ο οποίος σκοτώθηκε στην εκστρατεία της Αιγύπτου, εγγονός του μαρκήσιου, Davy de la Pailleterie και μιας μαύρης σκλάβας, της Marie Cessette. Έζησε μια περιπετειώδη ζωή με πολλές οικονομικές μεταπτώσεις. Διέπρεψε στο ιστορικό μυθιστόρημα, εισήγαγε το ιστορικό δράμα στο θέατρο και άφησε ενδιαφέροντα κείμενα ταξιδιωτικών εντυπώσεων. Στο Παρίσι είχε πάμπολλους συνεργάτες οι οποίοι τον βοηθούσαν στη σύνθεση και τη συγγραφή των πολύτομων έργων του. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγονται και δύο Έλληνες, ο Ειρηναίος Ασώπιος και ο Θεόδωρος Κασάπης. Το 2002 με απόφαση του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας μεταφέρθηκε η σορός του στο παρισινό Πάνθεον και στο εξής αναπαύεται μεταξύ των Ουγκώ και Ζολά.
ΚΑΡΛΟ ΜΠΟΝΙΝΙ – ΤΖΙΑΝΚΑΡΛΟ ΝΤΕ ΚΑΤΑΛΝΤΟ, SUBURRA
ΡΩΜΗ: ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ
(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΦΗ ΚΑΛΛΙΦΑΤΙΔΗ)
Ο Δανδής, ο Πάγος και ο Λίβανος είναι πια φαντάσματα. Ωστόσο, στη Ρώμη έχει μείνει ο Σαμουράι, ο τελευταίος κληρονόμος της Συμμορίας της Μαλιάνα. Και εκεί ακριβώς, στην όλο και πιο άγρια και διεφθαρμένη Ρώμη, ανάμεσα σε εγκληματικές συμμορίες, καραμπινιέρους, ανώτερο κλήρο και θανάσιμους εχθρούς, υψώνεται στον ορίζοντα ένα Μεγάλο Σχέδιο, μια οικοδομική επιχείρηση τόσο μεγάλη που ανατρέπει κάθε ιεραρχία, εξαπολύοντας ένα μακελειό που θα ξεσκεπάσει το μαύρο πηγάδι της πιο πρόσφατης ιστορίας μας.
«Η μεγάλη δύναμη του Suburra βρίσκεται στην ειλικρίνεια με την οποία ο De Cataldo και ο Bonini εξερευνούν σύμπαντα που έχουν πια γίνει καθαροί αυτοματισμοί».
Paolo Sorrentino
Ο Carlo Bonini γεννήθηκε στη Ρώμη. Είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος της «La Repubblica», το τελευταίο του βιβλίο που εκδόθηκε από τον Einaudi είναι το ACAB. All Cops Are Bastards.
O Giancarlo De Cataldo γεννήθηκε στο Ταράντο και ζει στη Ρώμη. Είναι ο συγγραφέας του Romanzo Criminale. Ανάμεσα στα τελευταία βιβλία του που εκδόθηκαν από τον Einaudi είναι: I Traditori (Οι Προδότες), Io son oil Libanese (Είμαι ο Λιβανέζος)· με τον Gianrico Carofiglio και τον Carlo Lucarelli συνέγραψαν μαζί το Cocaina· με τον Maurizio De Giovanni, τον Diego De Silva και τον Carlo Lucarelli, το Giochi Criminali (Εγκληματικά Παιχνίδια).
FLORENCE NOIVILLE, ΕΡΩΤΟΜΑΝΙΑ
(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΛΙΝΑ ΣΙΠΗΤΑΝΟΥ)
Η αταξία των ανθρώπων είναι πράγματι στην τάξη των πραγμάτων; Ανάμεσά μας ζουν πολύ άρρωστοι άνθρωποι. Ψυχωτικοί που δεν τους αρκεί που είναι τρελοί, αλλά προσποιούνται ότι είναι φυσιολογικοί. Όσοι από την κοινότητα των θνητών δεν είναι θύματα, δεν αντιλαμβάνονται κανένα σύμπτωμα. Συναναστρεφόμαστε σαλεμένους χωρίς να φυλαγόμαστε. Ενδέχεται να ασκούν αρμοδιότητες. Ενδέχεται μάλιστα να μας είναι και συμπαθείς. Έως την ημέρα που τα πράγματα ξεφύγουν.
[Από τον πρόλογο του βιβλίου]
Η Florence Noiville είναι από το 1994 δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας στη γαλλική εφημερίδα Le Monde. Η Ερωτομανία είναι το τρίτο της μυθιστόρημα. Έχει συγγράψει επίσης πολλά βιβλία για παιδιά και νέους, ανάμεσα σε άλλα, για την ελληνική μυθολογία.
ΜΑΡΣΕΛ ΠΡΟΥΣΤ, ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ (ΤΟΜΟΣ VII) Ο ΑΝΑΚΤΗΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ – ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΟΥΛΟΣ)
Ενενήντα χρόνια έπειτα από την πρώτη εμφάνισή του στη γαλλική γραμματεία (1927), ο Ανακτημένος χρόνος ολοκληρώνει φέτος και στα ελληνικά γράμματα την επτάτομη έκδοση του μυθιστορηματικού κύκλου τού Μαρσέλ Προυστ με γενικό τίτλο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, σε μετάφραση και επιστημονική επιμέλεια Παύλου Ζάννα και Παναγιώτη Πούλου. Με την αυτοκριτική ανασκόπηση της πορείας της ζωής και τη στοχαστική ανάκληση των βασικών σταθμών της εργασίας του γάλλου συγγραφέα, με την καλειδοσκοπική ανάδειξη των όψεων όλων των μυθιστορηματικών προσώπων όσο και του πρωτοπρόσωπου ήρωα-ομιλητή, στον Ανακτημένο χρόνο καταγράφεται πριν απ’ όλα η έκφραση μιας νέας Ποιητικής, με επίκεντρο τις νέες δυνατότητες συσχετισμού της εικόνας με τον λόγο, σε μια ιστορική περίοδο που σηματοδοτεί τη μετάβαση της ανθρωπότητας από τις παραδοσιακές δομές της ύπαρξης στη γενικευμένη συνθήκη της νεοτερικότητας. Για τον λόγο αυτό, ο Ανακτημένος χρόνος δεν αποτελεί απλώς κέντρισμα, αλλά και πολύτιμο εργαλείο για οποιονδήποτε επιθυμεί να κατανοήσει την καλλιτεχνική δημιουργία.
Ο Μαρσέλ Προυστ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1871 όπου και πέθανε το 1922. Δημοσίευσε σε νεαρή ηλικία τη συλλογή Τέρψεις και Ημέραι (1896) και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη μετάφραση και το σχολιασμό κειμένων του Τζον Ρασκιν. Έπειτα από το θάνατο της μητέρας του το 1905, αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στη συγγραφή του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο. Έλαβε το βραβείο Γκονκούρ το 1919, με την κυκλοφορία της δεύτερης ενότητας με τίτλο Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών. Το έργο του παγκόσμιας πλέον εμβέλειας, μεταφράζεται σε ολοένα και περισσότερες γλώσσες και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Οι έξι τόμοι του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις της Εστίας.
ΝΤΑΒΙΝΤ ΦΟΕΝΚΙΝΟΣ, ΣΑΡΛΟΤ
(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΟΝΤΕΤ ΒΑΡΩΝ-ΒΑΣΑΡ)
Πολυάριθμες σκηνές μοιάζει να βγήκαν από τα σκοτάδια.
Βλέπει κάλλος στην έκφραση του φόβου.
Μήπως δεν είναι και η ίδια φοβισμένη ακατάπαυστα;
Ακόμη κι όταν βαδίζει, μιλά, ανασαίνει.
Της απαγορεύουν την πρόσβαση στα πάρκα και στα δημόσια κολυμβητήρια.
Ολόκληρη η πόλη της είναι ένα πεδίο μάχης.
Μια φυλακή για το αίμα της.
Το μυθιστόρημα αφηγείται τη ζωή της Σαρλότ Σαλομόν, μιας ζωγράφου που δολοφονήθηκε -είκοσι έξι ετών έγκυος- στο Άουσβιτς. Αφηγείται επίσης, στιγμή στιγμή, τη δεκαετία του ’30 στο Βερολίνο και τη δηλητηριώδη διείσδυση του ολοκληρωτισμού στην καθημερινή ζωή όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων.
Μετά την παιδική της ηλικία στο Βερολίνο, που σημαδεύτηκε από μια οικογενειακή τραγωδία, η Σαρλότ αποκλείεται σταδιακά απ’ όλες τις εκδηλώσεις της γερμανικής κοινωνίας. Ζει ένα καταιγιστικό ερωτικό πάθος, πριν αναγκαστεί να τα εγκαταλείψει όλα για να βρει καταφύγιο στη Γαλλία. Στην εξορία ξεκινάει ένα αυτοβιογραφικό ζωγραφικό έργο, συγκλονιστικό στη νεωτερικότητά του. Καθώς γνωρίζει ότι κινδυνεύει, το εμπιστεύεται στον γιατρό της, λέγοντάς του «είναι όλη μου η ζωή».
Πορτραίτο μιας εξαιρετικής γυναίκας, ιστόρηση μιας τραγικής μοίρας, η Σαρλότ είναι επίσης η αφήγηση μιας αναζήτησης. Της προσωπικής αναζήτησης του Νταβίντ Φοενκινός, που δουλεύει σχεδόν υπνοβατώντας, στοιχειωμένος από τη ζωγράφο εδώ και χρόνια.
Η Σαρλότ, το δέκατο τρίτο μυθιστόρημα του Νταβίντ Φοενκινός, τιμήθηκε με τα βραβείο Renaudot και Goncourt des Lycéens, ενώ ετοιμάζεται και η κινηματογραφική του διασκευή. Έχει δημοσιεύσει μεταξύ άλλων τα βιβλία Οι Αναμνήσεις και Είμαι καλύτερα, στις εκδόσεις Gallimard, και αρκετά άλλα σε άλλους εκδότες. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε σαράντα γλώσσες. Το 2011 μαζί με τον αδελφό του έκαναν μια κινηματογραφική διασκευή του βιβλίου του H λεπτότητα, που γυρίστηκε ταινία με πρωταγωνιστές την Ωντρέ Τωτού και τον Φρανσουά Νταμιέν.
ΙΣΤΟΡΙΑ/ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΟΛΥΜΝΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ, Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΣΤΕΡΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΙΡΗΝΗ ΜΗΤΟΥΣΗ. ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΝΘΕΤΟ)
Η άνοδος της μονοδοξίας ανάμεσα στον 3ο και τον 6ο αιώνα στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της Μείζονος Μεσογείου είναι σύνθετο φαινόμενο. Η συγγραφέας αναλύει, στο πλαίσιο μιας ιστορικής αφήγησης, τις αλληλένδετες εξελίξεις οι οποίες συνεπέφεραν την αργή μεταμόρφωση ενός ανθρωποκεντρικού πολιτισμού σε θεοκεντρικό. Η εμφάνιση, σε μια πλουραλιστική κοινωνία, ενός ραγδαία αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων με την ακλόνητη πεποίθηση ότι κατέχουν το μονοπώλιο της Αλήθειας, στην οποίαν αγωνίζονται να προσηλυτίσουν τους συνανθρώπους τους, είναι υπεύθυνη για τη γένεση ενός δυναμικού κοινωνιολογικού μοντέλου –αυτού της κειμενικής κοινότητας– το οποίο θα υπερβεί τα όρια της όψιμης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Η σταθερή πορεία της κοσμικής εξουσίας προς τον συγκεντρωτισμό και η προοδευτική ταύτισή της με το θρησκευτικό κατεστημένο, η κατασκευή μιας δογματικής ορθοδοξίας βάσει του γράμματος ενός μοναδικού εξ αποκαλύψεως ιερού κειμένου και η συνακόλουθη δαιμονοποίηση της αίρεσης, οι εσωτερικές διαμάχες και οι εξωτερικές συγκρούσεις των ποικίλων κειμενικών κοινοτήτων, στόχος των οποίων ήταν η εξαφάνιση της διαφορετικότητας, η βία, τέλος, που διαπερνά ολόκληρη την κοινωνία είτε με την απροκάλυπτη μορφή της καταστολής και του διωγμού είτε με πιο έμμεσους τρόπους, όπως είναι η ιεραποστολική και γενικότερα η κηρυγματική δράση, η οποία σπέρνει τον συρμό μιας καινοφανούς στον ρωμαϊκό κόσμο αυτοκαταστροφικής ψυχολογίας –της μαρτυρολαγνείας―, αποτελούν μερικά από τα νήματα που συνυφαίνουν τον ιστό του βιβλίου, συμβάλλοντας στην αποδόμηση του αισιόδοξου μοντέλου για τη ζωή στη μεσογειακή κοινωνία του τέλους της αρχαιότητας. Η Ύστερη Αρχαιότητα δεν ήταν Disneyland.
Η ανάδυση της θρησκείας ως του κύριου παράγοντα για τη συγκρότηση ατομικών και συλλογικών ταυτοτήτων είναι το καθοριστικό συμβάν της Ύστερης Αρχαιότητας: μέσα σε έναν ολοένα και πιο οικουμενικό κόσμο, οι άνθρωποι βιώνουν τη μετάβαση από την πολιτική στη θρησκευτική αυτοσυνείδηση, διαδικασία την ολοκλήρωση της οποίας θα σφραγίσει η έλευση του Ισλάμ.
Η Πολύμνια Αθανασιάδη σπούδασε φιλολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Σορβόννης και ιστορία στην Οξφόρδη. Από το 1980 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ταξιδεύει στις ανατολικές, κυρίως, επαρχίες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Έχει διατελέσει fellow του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Harvard (1979-80), Woolley Travelling Fellow for the Middle East (1990-91), και επισκέπτρια καθηγήτρια στα Πανεπιστήμια του Princeton, Οξφόρδης, Μόσχας και Παρισιού.
Η έρευνά της εστιάζει στην πνευματική ιστορία της ελληνιστικής και ύστερης αρχαιότητας και στη μετάβαση από τη νεοπλατωνική στην ισλαμική θεολογία. Η οικειότητά της με την τοπογραφία, την ιστορία και γενικότερα τον πολιτισμό της Εγγύς και Μέσης Ανατολής έχει αποδώσει, μεταξύ άλλων, ένα οδοιπορικό στην Ανατολική Τουρκία και Βόρεια Συρία (Στο Σύνορο του Ευφράτη, Δόμος 1985, Απάμεια 1993), μια επιλογή 99 ποιημάτων του Τούρκου προφορικού ποιητή Ισμαήλ Εμρέ με μετάφραση και σχόλια (Πνοές, Δόμος 1991), μια δίγλωσση σχολιασμένη έκδοση 51 ποιημάτων του μεσαιωνικού μυστικού Γιουνούς Εμρέ (Απάμεια 1996 – βραβείο Abdi Ipekçi 1997) και έναν τομο (σε συνεργασία με τον M. Frede) για τον μονοθεϊσμό στην ελληνιστική οικουμένη (Oxford University Press 1999).
Κυριότερες μονογραφίες (εκτός από άρθρα και μελέτες σε διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους):
Julian and Hellenism: an intellectual biography, Oxford University Press 1981 (βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 1982), επανέκδοση Routledge 1992, 2014. Δύο μεταφράσεις στα ιταλικά, ελληνική έκδοση Ιουλιανός: μια βιογραφία, ΜΙΕΤ 20052.
Damascius: The Philosophical History, Απάμεια 1999.
La lutte pour l’orthodoxie dans le platonisme tardif : de Numénius à Damascius, Les Belles Lettres 2006.
Vers la pensée unique : la montée de l’intolérance dans l’Antiquité tardive, Les Belles Lettres 2010.
Mutations of Hellenism in Late Antiquity, Ashgate 2015.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. ΜΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
H πρώτη ολοκληρωμένη βιογραφία του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Νικόλαος Εμμ. Παπαδάκης παρακολουθεί, από τη γέννησή του στην Κρήτη (1864) μέχρι και τον θάνατό του στο Παρίσι (1936), τη ζωή του πολιτικού που επηρέασε καθοριστικά τον ελληνικό 20ό αιώνα. Πρόκειται για ένα έργο αναφοράς, καρπός μιας συνθετικής εργασίας, έπειτα από συστηματική αναδίφηση σε αρχειακές πηγές και μελέτη σε βάθος της σχετικής βιβλιογραφίας, που φέρνει στο φως άγνωστα τεκμήρια. Στις σελίδες της εξιστορείται η διαδρομή της ζωής του πολιτικού που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στη σύγχρονη ιστορία της χώρας.
Μέσα από μια γλαφυρή περιγραφή ξεδιπλώνονται τα παιδικά και νεανικά χρόνια του, οι σπουδές, οι έρωτες, η δράση του ως επαναστάτη, το σπουδαίο μεταρρυθμιστικό έργο του ως πρωθυπουργού, οι διεθνείς διπλωματικές του επιτυχίες, οι περίοδοι της απόσυρσης, ο ιδιωτικός βίος, τα πνευματικά του ενδιαφέροντα, οι ιδεολογικές του ανησυχίες, οι φίλοι του, οι εχθροί του, οι συγκρούσεις, ο ψυχισμός του. Όλα αυτά, διαπλέκονται με τα μεγάλα εσωτερικά και διεθνή γεγονότα (επανάσταση του Θερίσου, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Πρώτος Παγκόσμιος, Μικρασιατική Εκστρατεία) στα οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
Μια συναρπαστική ζωή, σαν μυθιστόρημα. Με την πένα του Νικόλαου Παπαδάκη το φαινόμενο «Βενιζέλος» φωτίζεται ολόπλευρα, με τις ανεξερεύνητες έως τώρα πτυχές του, σε ένα έργο απολαυστικό για τον αναγνώστη και πλούσιο για τον ερευνητή.
O Νικόλαος Εμμ. Παπαδάκης (Παπαδής) είναι δικηγόρος, γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» (με έδρα τα Χανιά), από τη σύστασή του το 2000. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Ελευθέριος Βενιζέλος: Σελίδες μιας πολυτάραχης ζωής (2016, κυκλοφορεί και στα αγγλικά με τίτλο Eleftherios Venizelos: Α story of an adventurous life); Elefterios Venizelos: Grcka, Balkan, Evropa (Ελευθέριος Βενιζέλος: Ελλάδα, Βαλκάνια, Ευρώπη) (στη σερβική γλώσσα-κυκλοφόρησε το 2009 από τον εκδοτικό οίκο Zavod za udzbenike); Ελευθέριος Βενιζέλος και Μακεδονία, 1914-1918: Η σημασία της μάχης του Σκρα (2008).
Έχει επιμεληθεί πολλούς συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων για τον Βενιζέλο και την εποχή του, τους επιμέρους τομείς του έργου του, την ιστορία της Κρήτης και τη Μικρασιατική Εκστρατεία.
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ, 1947-1967
22η συμπληρωμένη έκδοση
Πρόλογος
ΛΕΩΝ Β. ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Συνεντεύξεις:
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΥΡΚΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΕΩΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΚΑΡΕΖΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΓΕΩΓΙΟΣ Ι. ΡΑΛΛΗΣ, ΤΖΩΝ ΦΑΤΣΕΑΣ
Η νέα έκδοση του βιβλίου περιέχει όμως και τις πρωτογενείς μαρτυρίες ιστορικών πρωταγωνιστών που έζησαν τα γεγονότα από πρώτο χέρι. Ο τ. Βασιλεύς, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Γεώργιος Ράλλης, ο Λεωνίδας Κύρκος και ο Νικόλαος Μακαρέζος έζησαν τα γεγονότα που οδήγησαν στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου από πρώτο χέρι και από διαφορετικές σκοπιές. Εξιστορούν στις συνεντεύξεις που συμπεριλαμβάνονται στην έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας τη σκοτεινή περίοδο των συνωμοσιών και της ακυβερνησίας, τις πρώτες αντιδράσεις και τα διλήμματα της περιόδου μετά την εδραίωση των συνταγματαρχών. Είναι σημαντικές γιατί θα βοηθήσουν τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται το πραγματικό θρίλερ που αναδύεται από τα αμερικανικά αρχεία.
Ο Αλέξης Παπαχελάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε Οικονομικά και Ιστορία στο Bard College και, κατόπιν, πήρε Masters από το Columbia University. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1983 ως ανταποκριτής της εφημερίδας Αυγή στη Νέα Υόρκη. Εν συνεχεία εργάστηκε ως ανταποκριτής της Καθημερινής και του Mega Channel στην Ουάσιγκτον.
Το 1999 επέστρεψε στην Ελλάδα. Ήταν βασικός παρουσιαστής της εκπομπής Μαύρο Κουτί, και, εν συνεχεία, των Φακέλων.
Από το 2007 είναι διευθυντής της Καθημερινής.
ΔΟΚΙΜΙΟ/ΜΕΛΕΤΕΣ
ΡΟΔΗΣ ΡΟΥΦΟΣ, ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΑΡΙΧΟΥ
(ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ. ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ΝΙΚΟΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ)
Νέα έκδοση ενός εξαιρετικά επίκαιρου, συγκεντρωτικού τόμου δοκιμίων, τον οποίο δημοσίευσε ο Ρούφος το 1971 υπό τον γενικό τίτλο Οι μεταμορφώσεις του Αλάριχου. Ο Ρούφος, μαχητικός και δραστήριος πεζογράφος και στοχαστής, πολέμιος των ιδεοληψιών, πρωτοδημοσίευσε το ομότιτλο δοκίμιο το 1963, στο περιοδικό Εποχές.
«Ο Αλάριχος», γράφει ο Μίλτος Θ. Φραγκόπουλος, «ο βάρβαρος που επιφέρει την κατάρρευση του αρχαίου κόσμου, είναι ο συμβολικός καταστροφέας του πολιτισμού που επανέρχεται κάθε τόσο στο προσκήνιο της ιστορίας με διαφορετικά προσωπεία, με ποικίλες μεταμορφώσεις. Χρειάζεται, κατά τον Ρούφο, διαρκής αγώνας για τη διατήρηση του πολιτισμού» (περ. Νέα Εστία, αφιέρωμα στον Ρόδη Ρούφο, Δεκ. 2012).
Και ο ίδιος ο Ρούφος: «Ίσως τελικά ο πολιτισμός, στην ύψιστη ‘αντι-εντροπική του πραγμάτωση’ -τη δυνατότητα ελεύθερης, συνειδητής, δημιουργικής ζωής-, να προϋποθέτει κάποιαν αριστοτέλεια μεσότητα: αφού ο Αλάριχος ελλοχεύει και στα δύο άκρα του φάσματος, με την προβιά του αναρχικού Κύκλωπα ή με την άσπρη μπλούζα του τεχνοκράτη, ο αγώνας εναντίον του είναι μια ακατάπαυστη σχοινοβασία που δεν απαιτεί μονάχα νηφάλια σκέψη, αλλά και ‘ποιητική’, ανθρωπιστική διαίσθηση». (στο ίδιο)
O Pόδης Pούφος γεννήθηκε το 1924 και πέθανε το 1972. Σπούδασε νομικά και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ως διπλωματικός υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών υπηρέτησε στη Βιέννη, στη Λευκωσία, στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Επειδή αρνήθηκε να υπηρετήσει το δικτατορικό καθεστώς, τον απέλυσαν το 1969. Έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα: την τριλογία Xρονικό μιας Σταυροφορίας (Εστία, 2015), τη Xάλκινη Εποχή (Εστία, 2011) που πρωτοκυκλοφόρησε στα αγγλικά με τίτλο The Age of Bronze, και το μυθιστόρημα Oι Γραικύλοι. Εξέδωσε ανώνυμα στην Ελβετία τον τόμο καταγγελίας της δικτατορίας Vérité sur la Grèce (1970), που μεταφράστηκε και στα αγγλικά. Συμμετείχε σε αντικαθεστωτικές συλλογικές εκδόσεις στην Ελλάδα (Δεκαοχτώ κείμενα, Νέα Κείμενα, Νέα Κείμενα 2) και στο εξωτερικό (Greece under Military Rule). Μετέφρασε επίσης τα Ελληνικά του Ξενοφώντα και το Δάφνης και Χλόη του Λόγγου. Τα σημαντικότερα δοκίμιά του συγκεντρώθηκαν στον τόμο Οι μεταμορφώσεις του Αλάριχου. Μετά τον θάνατό του, οι κληρονόμοι του εξέδωσαν τον τόμο Επιλογή, με ανέκδοτα λογοτεχνικά του κείμενα.
ΚΡΙΣΤΟΦ ΡΙΜΠΑΤ, ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΩΣΤΗΡΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, ΖΩΓΡΑΦΩΝ, ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΩΝ
(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΗΛΙΑΣ ΤΣΙΡΙΓΚΑΚΗΣ)
Το φαγητό είναι πάντα το ελάχιστο απ’ όλα όσα συμβαίνουν σ’ ένα εστιατόριο. Από την εποχή των πρώτων εστιατορίων στο Παρίσι του 18ου αιώνα, η έξοδος για φαγητό είχε να κάνει με το φαίνεσθαι, με την επίδειξη ενός στυλ, με το μικτό συναίσθημα του να νιώθεις ανοίκεια, ανάμεσα σε ξένους, και οικεία την ίδια στιγμή. Μπορεί οι ανυπόμονοι πελάτες να κρατούν το προσωπικό σε εγρήγορση, αλλά το προσωπικό και οι σεφ είναι αυτοί που ελέγχουν τα γεγονότα. Στην κουζίνα, στο μπαρ, στα τραπέζια, η πολυτέλεια και η σκληρή εργασία, η κομψότητα και η εκμετάλλευση, η πολιτιστική πολυμορφία και ο ρατσισμός συγκρούονται για να δημιουργήσουν τον καθρέφτη της κοινωνίας.
Ο Κριστόφ Ρίμπατ συλλέγει συναρπαστικές εμπειρίες από εργαζόμενους στην κουζίνα, ιδιοφυείς σεφ, σερβιτόρους, φιλοσόφους, καλοφαγάδες και κοινωνιολόγους, δημιουργώντας μια γέφυρα που συνδέει τα πρώτα γκουρμέ εστιατόρια του Παρισιού με την άνοδο του φαστ-φουντ και τους πιο καινοτόμους σεφ της εποχής μας.
Με αναφορές στον Φεράν Αντριά, τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, τον Τζόρτζ Όργουελ, τον Έλβις Πρέσλεϊ, τον Μαρσέλ Προυστ και πολλούς, πολλούς άλλους, αυτό το βιβλίο αποτελεί μια συναρπαστική περιπλάνηση στη γαστρονομική και κοινωνική ιστορία των εστιατορίων.
Ο Κριστόφ Ρίμπατ είναι καθηγητής Αμερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Paderborn, στη Γερμανία. Ασχολείται με την πολιτισμική ιστορία, τις λογοτεχνικές σπουδές και την οπτική κουλτούρα. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Flickering Light: A History of Neon (Reaktion, 2013), μιας πολιτισμικής ιστορίας των επιγραφών νέον μέσα από τη λογοτεχνία, τη μουσική και τον κινηματογράφο.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΡΑΚΛΑΣ, Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ: ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΕΜΠΕΡ
Το βιβλίο προτείνει μια εισαγωγή στο έργο του Καρλ Μαρξ και του Μαξ Βέμπερ με άξονα την κεφαλαιοκρατική κοινωνία. Στους δύο αυτούς στοχαστές χρωστούμε τις δύο κλασικές αναλύσεις του συγκεκριμένου φαινομένου.
Ο Μαρξ δίνει έμφαση στον δυναμικό και συγκρουσιακό χαρακτήρα της κεφαλαιοκρατίας και θεωρεί την κοινωνία αυτή εφαλτήριο για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από την εργασία. Ο Βέμπερ, αντιθέτως, δίνοντας έμφαση στον γραφειοκρατικό χαρακτήρα της πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης που απαιτεί μια τέτοια κοινωνία, την αντιμετωπίζει σαν ένα «σιδερένιο κλουβί» από το οποίο δεν μπορούμε να αποδράσουμε. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιος έχει δίκιο. Κατά τούτο, η λογική του κεφαλαίου παραμένει ένα ζητούμενο.
O Γιώργος Φαράκλας γεννήθηκε το 1962, σπούδασε φιλοσοφία στο Παρίσι και ειδικεύθηκε στην πολιτική φιλοσοφία του Έγελου. Είναι αναπληρωτής καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Iστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Άλλα έργα του: Machiavel, le pouvoir du prince, PUF, Παρίσι. 1997· Θέση και αλήθεια, Kριτική, Αθήνα 1997· Γνωσιοθεωρία και μέθοδος στον Έγελο, Εστία, Αθήνα 2000·Αυτό το πράγμα, Νήσος, Αθήνα 2001· Νόημα και κυριαρχία: Νοηματική συγκρότηση και κριτική της κυριαρχίας, Εστία, Αθήνα, 2007.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
ΖΩΗ ΡΩΠΑΪΤΟΥ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΞ: ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ, ΨΥΡΡΗ ΚΑΙ ΓΕΡΑΝΙ
Αυτό το βιβλίο γράφτηκε για να γνωρίσει στους αναγνώστες του τον κόσμο που πέρασε απ’ αυτήν την περιοχή κι έχει μείνει στη συλλογική μνήμη και τον κόσμο που σήμερα την εμψυχώνει. Μέσα στον κόσμο της οδού Ευριπίδου και των πέριξ σημαντική θέση έχουν οι επιχειρηματίες του σήμερα, που μοχθούν, σε τόσο δύσκολες συνθήκες, να σταθούν όρθιοι. Όλοι όμως ξεχνάμε ή δεν γνωρίζουμε ότι σε αυτήν την περιοχή έχουν την μόνιμη κατοικία τους και Έλληνες συμπολίτες μας, που ζουν εκεί από αγάπη για την περιοχή και μοιράζονται την καθημερινότητά τους με αλλοδαπούς συνανθρώπους μας. Το βιβλίο είναι το μέσον για να τους «ακούσετε» όλους, κατοίκους και επιχειρηματίες να αφηγούνται την προσωπική του ιστορία ο καθένας, καθώς και τους προβληματισμούς τους για το παρόν και το μέλλον της περιοχής. Παράλληλα έγινε προσπάθεια να ακουστεί και η φωνή των αλλοδαπών μεταναστών, των «άλλων», γιατί κι αυτοί ζουν στην περιοχή, εργάζονται και προσπαθούν να επιβιώσουν, όπως και οι Έλληνες.
Πάνω απ’ όλα, όμως, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας γράφτηκε για να φωνάξει: αγαπητοί αναγνώστες, επισκεφθείτε την περιοχή, διαβείτε το κατώφλι των παλιών παντοπωλείων, περπατήστε με το φως της ημέρας στα δρομάκια του Ψυρρή, μπείτε στα εναπομείναντα εργαστήρια, φάτε στα οινομαγειρεία και στις ταβέρνες της περιοχής, σηκώστε τα μάτια στα παλιά κτίρια και στους ναούς, γνωρίστε τη Διπλάρειο Σχολή και την Εταιρεία των Φίλων του Λαού και ένα κομμάτι ελληνικού πολιτισμού θα αρχίσει να αποκαλύπτεται, σιγά-σιγά, μπροστά σας.
Ζωή Ε. Ρωπαΐτου (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Η Ζωή Ε. Ρωπαϊτου είναι φιλόλογος-λαογράφος. Γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα, στο Γκάζι, όπως οι γονείς και οι παππούδες της. Είναι μητέρα τριών κοριτσιών και γιαγιά του Μάρκου και της Λουΐζας. Εργάσθηκε για 34 χρόνια (1977-2011) στο Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών ως ερευνήτρια.
Τα προηγούμενα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Φιλιππότη: Ρουφ- Βοτανικός, Γκαζοχώρι (2004), Ο Ελαιώνας της Αθήνας. Ο χώρος και οι άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου (2006), Από την άμαξα στο ΤΑΞΙ, με αφηγήσεις από τη ζωή των οδηγών τους (2009), Τα Μπαρμπέρικα (2012).
Μεταφράσεις (με εισαγωγή και σχόλια): Αλεξίου ντε Βαλόν, Η Νήσος Τήνος, Αθήνα (2007), Αλεξίου ντε Βαλόν, Αι Αθήναι και τα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου [1843], Αθήνα (2007).
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Η ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΦΟΡΜΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
(αρ. 1874)
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ
(αρ. 1875)