Η έκδοση συνιστά μια πανοραμική, διεισδυτική και τεκμηριωμένη θεώρηση των προσφυγικών ρευμάτων προς το ελληνικό κράτος από τα χρόνια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας έως τα μέσα του 20ού αιώνα, καθώς και του τρόπου με τον οποίο οι επαναστατικές Αρχές αρχικά, και το ελληνικό κράτος στη συνέχεια, αντιμετώπισαν τα ρεύματα αυτά, μεριμνώντας για την υποδοχή, την περίθαλψη, την εγκατάσταση και τη συνολική αποκατάσταση των προσφύγων.
Αν και στην κοινή αντίληψη το προσφυγικό ζήτημα ταυτίζεται με την προσπάθεια αποκατάστασης των προσφύγων του 1922, αναδεικνύεται το γεγονός ότι η δημιουργία θεσμών και η λήψη θεμελιωδών αποφάσεων για την αντιμετώπιση του προσφυγικού εμφανίζονται στην Ελλάδα πολύ νωρίτερα από τη Μικρασιατική Καταστροφή, ήδη από το 1831 επί Καποδίστρια. Τέλος, στα δύο Παραρτήματα του τόμου παρουσιάζονται οι μετακινήσεις ομογενών από και προς την Ελλάδα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και η διεθνής διάσταση του προσφυγικού ζητήματος.
Ο τόμος εμπλουτίζεται με αρχειακό εικονογραφικό υλικό και πίνακες. Η έκδοση της μελέτης του ιστορικού και εκπαιδευτικού Νίκου Ανδριώτη αποτελεί έναν ακόμα σταθμό στη μακρά παράδοση του Ιδρύματος της Βουλής, η οποία αφορά στην πραγμάτευση και την ανάδειξη του προσφυγικού ζητήματος διαχρονικά,μέσα από εκθέσεις, συνέδρια, εκδόσεις και ερευνητικά προγράμματα.