Στην έκθεση «100 χρόνια από την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου – Προσφυγιά η πληγή των λαών» παρουσιάζονται ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλων διαστάσεων των πρωτότυπων έργων των καλλιτεχνών που αποτελούν την καλλιτεχνική ομάδα Fireart. Τα έργα αφορούν διαχρονικές εικόνες προσφυγιάς, στηριγμένες σε βιωματικές εμπειρίες και αφηγήσεις. Χρησιμοποιείται ένα εύρος υλικών και τεχνικών (σχέδιο, χρώμα, ψηφιακά μέσα).
Στις μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις συμμετέχουν με δρώμενα και παρουσιάσεις η χορευτική ομάδα «red nation» της σχολής χορού «prodancers studio» της Βερονίκης Τσουγκράνη, το εφηβικό χορευτικό τμήμα, το τμήμα εκμάθησης ποντιακής λύρας υπό τη διεύθυνση του χοροδιδάσκαλου και λυράρη Θωμά Μπαϊραχτάρη και η πρότυπη Παιδική Χορωδία του Συλλόγου.
Πριν την έναρξη της έκθεσης διοργανώθηκε μαθητικός διαγωνισμός ζωγραφικής, όπου οι μικροί δημιουργοί αποτύπωσαν τις σκέψεις και τα αισθήματα που τους προκαλεί η προσφυγιά. Την αναζήτηση του νικητή/τριας ανέλαβε τριμελής κριτική επιτροπή, η οποία αποτελείται από ένα μέλος της διοίκησης του Συλλόγου Ποντίων Ευόσμου και από δυο μέλη της εικαστικής ομάδας «FireArt». Τα έργα των μαθητών θα παρουσιαστούν στην έκθεση ως εκθέματα ενώ η βράβευση του καλύτερου θα γίνει κατά τη διάρκειά της.
Τέλος, δύο ημερίδες πλαισιώνουν την έκθεση. Η πρώτη θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 31 Μαρτίου 2019 στις 11:30 και θέμα «Η προσφυγιά με τη ματιά ενός παιδιού». Η δεύτερη διοργανώνεται στις 5 Απριλίου 2019, τελευταία ημέρα της έκθεσης στις 18:00 με θέμα: «Καινοτόμες ιδέες για την προαγωγή της παράδοσης». Οι ημερίδες θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα «Μανώλης Αναγνωστάκης» του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Κατερίνα Βλαντώνη, Ανδριάννα Κουμεντάκου, Χρύσα Κοφίνα, Νεφέλη Κυριάκου, Ευπραξία Μπαντάζου, Χαράλαμπος Τουμπέκης, Πηγή Φασλά, Νάσος Χαλκίδης
Ιστορικό του Συλλόγου Ποντίων Ευόσμου
Ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου “Παναγία Κρεμαστή” ιδρύθηκε το 1980 από Ποντίους της β’ προσφυγικής γενιάς που είχαν εγκατασταθεί στον Εύοσμο στις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Φέρει το όνομα του ιστορικού γυναικείου μοναστηριού Παναγία Κρεμαστή (περιοχή Ματσούκας του Πόντου), το οποίο ανήκε στην αρχαιότερη μονή του Πόντου, την Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννη Βαζελώνα. Ο Σύλλογος, σήμερα ο παλαιότερος εν ενεργεία πολιτιστικός σύλλογος στον Εύοσμο, αφού πλησιάζει τα 39 χρόνια ζωής και δράσης, συνεχίζει να έχει ως μοναδικό και αποκλειστικό στόχο του την υλοποίηση των καταστατικών σκοπών του, δηλαδή τη διατήρηση, συνέχιση και ανάδειξη της λαογραφίας, του πολιτισμού και της ιστορίας του Ελληνισμού του Πόντου, καθώς και την κοινωνική και πολιτιστική προσφορά στην τοπική κοινωνία του Ευόσμου.
Με τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και τα παραδοσιακά δρώμενα τις εμφανίσεις των χορευτικών τμημάτων του, τις διαλέξεις και τις βιβλιοπαρουσιάσεις, με ένα πανελλήνιο συνέδριο εθνικής αυτογνωσίας, τις θεατρικές παραστάσεις, τις ανθρωπιστικές εκδηλώσεις βοήθειας και αλληλεγγύης, ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου εκπροσωπεί επάξια, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, και προβάλλει τόσο το προσφυγικό ποντιακό στοιχείο όσο και το Δήμο μας, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η καλλιτεχνική ομάδα Fireart
Η καλλιτεχνική ομάδα Fireart ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2019 από καλλιτέχνες που ζουν στη Θεσσαλονίκη και έχουν παρουσία στην Ευρώπη και αλλού, και διευρύνεται διαρκώς με τη συμμετοχή εικαστικών, μουσικών, χορευτών, performers και θεωρητικών της τέχνης.
Στόχος της καλλιτεχνικής ςομάδας είναι ο επαναπροσδιορισμός του χρέους μας όχι απλά απέναντι στην τέχνη, αλλά απέναντι στο πρωτότυπό της, τη ζωή. Φιλοδοξεί να αποδώσει στην τέχνη τον πραγματικό κοινωνικό ρόλο της, να επέμβει στην πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα, να δώσει διέξοδο στους δημιουργούς που προβληματίζονται, να επικοινωνήσει με το πλατύ κοινό και να του δείξει το δρόμο για να αλλάξει την πραγματικότητα προς όφελός του. Για να γεννήσουν οι ωδίνες «έναν νέο κόσμο, στο μπόι των ανθρώπων και των ονείρων»• «για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος».
Με βάση το παραπάνω σκεπτικό η ομάδα συμμετέχει στη δράση «Προσφυγιά, η πληγή των λαών» σε μια φάση όξυνσης του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος, προκειμένου να αναδείξει το αυτονόητο δικαίωμα ανθρώπων – θυμάτων πολέμων, επεμβάσεων και αντιδραστικών καθεστώτων να αναζητήσουν μια ασφαλέστερη ζωή σε άλλες χώρες. Ωστόσο οριστική λύση στο πρόβλημα μπορεί να δοθεί μόνο εάν ο κάθε λαός στη χώρα του οργανωθεί και παλέψει για την ανατροπή του συστήματος, που γεννά πόλεμο, φτώχεια, προσφυγιά.
Τα έργα αφορούν διαχρονικές εικόνες προσφυγιάς, στηριγμένες σε βιωματικές εμπειρίες και αφηγήσεις. Χρησιμοποιείται ένα εύρος υλικών και τεχνικών (σχέδιο, χρώμα, ψηφιακά μέσα). Στην έκθεση τα έργα παρουσιάζονται σε ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλων διαστάσεων.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Ευπραξία Μπαντάζου, «Άτιτλο», διαστάσεις μεταβλητές, ψηφιακή επεξεργασία και επιχρωματισμός, 2019