Η έκθεση περιλαμβάνει 14 ζωγραφικές συνθέσεις κυρίως μεγάλων διαστάσεων και ένα γλυπτό της καλλιτέχνιδας, που έχουν φιλοτεχνηθεί από το 1986 έως το 2016. Στην ουσία πρόκειται για μια ιχνηλάτηση της διαδρομής της Μαρίας Φιλοπούλου από τα έτη των σπουδών της στο Παρίσι μέχρι την ωρίμανσή της, με ενδιάμεσους σταθμούς τις ενότητες που την απασχόλησαν: εσωτερικοί χώροι, θερμοκήπια, παραλίες, καταρράκτες και κολυμβητές. O τίτλος της έκθεσης παραπέμπει στην σχέση της καλλιτέχνιδας με την αναζήτηση της ορατής ή της αόρατης στέγης που θα την κάνει να αισθανθεί ασφάλεια και γαλήνη.
Ο θεατής την ακολουθεί στην δική της καλλιτεχνική απελευθέρωση καθώς σταδιακά άφησε πίσω της στους προστατευμένους χώρους του σπουδαστικού εργαστηρίου στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, του ατελιέ της στην Αθήνα, του ναϋλον κελύφους των θερμοκηπίων για να περιπλανηθεί στην απεραντοσύνη της θάλασσας και στα ορμητικά νερά των καταρρακτών. Αυτό το άνοιγμα στην ζωή καθρεπτίζεται ανάγλυφα και στις φιγούρες που πρωταγωνιστούν στα έργα της: από την μοναχική νεανική αυτοπροσωπογραφία της, ο χρωστήρας της έφτιαξε δεκάδες κορμιά που χαίρονται την επαφή με την φύση και το νερό.
O ιστορικός τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος επισημαίνει στο εισαγωγικό σημείωμα του καταλόγου: «Εξετάζοντας αναδρομικά το έργο της Μαρίας Φιλοπούλου, διαπιστώνουμε πως η επιτυχία της έγκειται στο ότι ζωγραφίζει οικεία θέματα τα οποία, στην ουσία, από τεχνικής άποψης, είναι εξαιρετικά δύσκολα. Είναι φαινομενικά εύκολο να διαβάσει και να ταυτιστεί κανείς με μια ζωγραφική απεικόνιση της θάλασσας. Λίγοι όμως κάθονται να σκεφτούν ή είναι σε θέση να γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να αποτυπώσεις το νερό με τρόπο πειστικό».
Η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα συμπληρώνει: «Η Φιλοπούλου νιώθει προστατευμένη στα έργα της, χαίρεται μέσα τους. Τα θέματά τους είναι όλα βιωμένα από τις εμπειρίες της και γι’ αυτό η εικόνα της ζωγραφικής της ταυτίζεται με την εικόνα της ζωής της. Δεν μιλά πολύ για τη δουλειά της, εσωστρεφής και μαζί εξωστρεφής όπως οι εικόνες της, ζωγραφίζει χωρίς ενοχές αυτά που αγαπά και τον τρόπο της να τα αγαπά αντικρίζοντάς τα». Την έκθεση συνοδεύει πλήρως εικονογραφημένη δίγλωσση έκδοση. Οι παράλληλες εκδηλώσεις και τα εκπαιδευτικά προγράμματα της έκθεσης θα ανακοινωθούν σύντομα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Μαρία Φιλοπούλου, Κολυμβητές κάτω από το νερό, 2004, λάδι σε μουσαμά, 80 x 195 εκ.
