Η ταινία θα μεταδοθεί στο σάιτ του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης www.mcf.gr κι από τη ιστοσελίδα culture.gr και τα social media του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Η Τέχνη είναι για όλους! Η Τέχνη ανήκει σε όλους! Τώρα, μόλις περάσουμε αυτές τις δύσκολες μέρες, θα είναι και πάλι η μεγάλη μας γιορτή.
Η περίοδος που διανύουμε είναι πρωτόγνωρη. Αναζητούμε μέσα στον αναγκαστικό εγκλεισμό μας διεξόδους. Κοντά μας πάντα υπάρχει ένας φίλος, σύντροφος, μια παρέα. Η Τέχνη. Μέσα από ταινίες, βιβλία, ποίηση, ζωγραφική, εικαστικά, θέατρο και μουσική είναι εκεί για να μας κάνει ευχάριστες, γεμάτες τις μέρες που απομένουν μέχρι να γυρίσουμε πάλι στη ζωή μας.
Αυτή την περίοδο, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης μας λείπει το κοινό μας, τα χρώματα, οι ανάσες, η χαρά μιας παράστασης ακόμη και ο εκνευρισμός και οι παραξενιές μας. Σκεφτήκαμε έναν άλλο τρόπο να είμαστε δίπλα του, να είμαστε όλοι μαζί κοντά. Αυτή τη φορά με κάτι από τον πυρήνα της ύπαρξής μας, που είναι ο μεγάλος σκηνοθέτης και ιδρυτής του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το Κορίτσι με τα Μαύρα
Όλη τη Δευτέρα 13 Απριλίου 2020 (24 ώρες) θα υπάρξει ελεύθερη διαδικτυακή παρακολούθηση της ταινίας «Το Κορίτσι με τα Μαύρα», στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.mcf.gr, με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη.
Ένα κοινωνικό δράμα γυρισμένο στην Ύδρα της μετα-εμφυλιακής Ελλάδας που επιτρέπει στο θεατή να αντλήσει τις όποιες πληροφορίες θελήσει για την κουλτούρα που επικρατεί, έχοντας υπόψιν του την δια-γενεακή σχέση που την χαρακτηρίζει. Μία ταινία με ένα χαρακτηριστικό μαύρο στον τίτλο της αλλά και ένα αγνό (λευκό) κορίτσι που επιθυμεί, στον πυρήνα της.
Η Έλλη Λαμπέτη με τα χαρακτηριστικά μελαγχολικά της μάτια που ερωτεύεται, που ποθεί, που ξέρει. Ξέρει ότι ενάντια στα πάντα, ο άνθρωπος οφείλει να παλεύει έχοντας ως ένα και μοναδικό όπλο την θέλησή του για ζωή. Ο έρωτας και η αγάπη είναι ζωή και η μελαγχολική Λαμπέτη μοσχομυρίζει ζωντάνια, σε μία κοινωνία που στράφηκε με άγριες διαθέσεις εναντίον του εαυτού της.
Ο Μιχάλη Κακογιάννης γράφει και σκηνοθετεί, “τα πάθη ενός λαού που δεν έχει διαφθαρεί” και εμείς βλέπουμε την αναμέτρηση της φθοράς με το πάθος.
Ακούγεται βαθύτατα Ελληνικό. Μέχρι λοιπόν να γυρίσουμε πάλι στη ζωή μας, ας έχουμε στο μυαλό μας ότι και το μεσοδιάστημα ζωή λέγεται. Καλή θέαση.
Ευχαριστούμε θερμά τον Κινηματογραφικό Οργανισμό Καραγιάννης Καρατζόπουλος για την ευγενική προσφορά της παραχώρησης της ταινίας για ελεύθερη διαδικτυακή παρακολούθηση.
Σύνοψη της υπόθεσης:
Δυό εύποροι Αθηναίοι, ένας συγγραφέας κι ένας αρχιτέκτονας, ο Παύλος (Δημήτρης Χορν) κι ο Αντώνης, επισκέπτονται την Ύδρα και νοικιάζουν δωμάτια σε ένα μεγάλο και παραμελημένο σπίτι μιας χήρας, της Φρόσως (Ελένη Ζαφειρίου), που έχει δύο παιδιά. Η ερωτική σχέση της Φρόσως με κάποιον ντόπιο δημιουργεί προβλήματα στα παιδιά της, τη Μαρίνα (Έλλη Λαμπέτη) και τον Μήτσο (Ανέστης Βλάχος) που ντρέπονται για την κατάντια της μητέρας τους. Ο Παύλος αναπτύσσει μια ρομαντική σχέση με τη Μαρίνα και προκαλεί την οργή του Μήτσου, αλλά και τον φθόνο κάποιων ντόπιων, μεταξύ των οποίων είναι και ο Χρήστος (Γιώργος Φούντας) που φλερτάρει τη Μαρίνα, χωρίς καμιά ανταπόκριση από τη μεριά της.
Η σχέση Παύλου και Μαρίνας δημιουργεί κάποιες προστριβές ανάμεσα στους δύο φίλους κι ο Αντώνης επιστρέφει στην Αθήνα. Μια κακόβουλη φάρσα που σκαρώνουν στον Παύλο, ο Χρήστος με την παρέα του – έχουν αφαιρέσει τον πίρο από μια βάρκα με την οποία επρόκειτο να πάει βαρκάδα–, οδηγεί σε τραγωδία με θύματα αθώα παιδάκια. Με το κλίμα ιδιαίτερα βαρύ μετά απ’ αυτό το τραγικό περιστατικό, κάθε διέξοδος για τον έρωτα μεταξύ των δύο νέων μοιάζει απόλυτη ματαιότης.