Ο Δάσκαλος δεν αντέχει άλλο την μοναξιά του. Θέλει να παντρευτεί τώρα.
Την Αντιγόνη.
Ο Πατέρας, ο Θείος και η Θεία της Αντιγόνης πρέπει να παντρέψουν την Αντιγόνη. Τώρα.
Ο Προξενητής θα είναι αυτός που θα μεσολαβήσει.
Θα καταφέρει όμως να φέρει εις πέραν την αποστολή του και να τους παντρέψει;
Αυτό το προξενιό θα αποδειχθεί πιο δύσκολο απ’ ότι περίμενε.
Πατέρας: Δεν πιστεύω να νόμισε για μεθαύριο;
Προξενητής: Όχι, όχι, του το είπα ξεκάθαρα. Την Τρίτη στις έξι το απόγευμα.
[…]
Πατέρας: Κι αν ξεχάσει και δεν έρθει; Τρίτη του είχαμε πει, μα υπάρχουν τόσες Τρίτες μέσα στους αιώνες τους άπαντες. Και την περασμένη βδομάδα Τρίτη είχαμε.
Στο μονόπρακτο “Το Προξενιό της Αντιγόνης” ο Βασίλης Ζιώγας, δημιουργώντας ένα υπερρεαλιστικό περιβάλλον γεμάτο κοινωνικές συμβάσεις, καταφέρνει να παντρέψει την κωμωδία με το τραγικό, το λογικό με το παράλογο, την αγάπη με το θάνατο και τον έρωτα με την έλλειψη.
Το «Προξενιό της Αντιγόνης» του Βασίλη Ζιώγα ειναι ένα μονόπρακτο γραμμένο το 1958. Σε μια Ελλάδα που συνέρχεται ακόμα από τις πληγές του εμφυλίου, ο Ζιώγας προτείνει ένα υπερρεαλιστικό έργο, γραμμενο με το σύστημα της αυτόματης γραφής, που αντλεί το θέμα του κατευθείαν από τον ελληνικό κοινωνικό χώρο. Ο γάμος και οι συζυγικές σχέσεις είναι μόνο το όχημα για να κάνει μια σάτιρα στα ήθη και την βαθιά ανθρώπινη ασυνεννοησία που συνεχίζει ακάθεκτη να ανθίζει εδώ και χρόνια.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στο έργο αυτό ο Ζιώγας θέτει το βασικό σχέδιο του θέατρου του. Την αντιπαράθεση δύο κόσμων, δυο συστημάτων αναφοράς, δυο αξιωματικών συστημάτων. Έναν κόσμο που είναι απαραίτητος κάποιος μεσάζοντας, που προσπαθεί να συμβιβάσει τα δυο παράλληλα συστήματα. Προτείνει έναν κόσμο που μπορεί να υπάρχει μόνο μέσα σε μια διαφορετική πραγματικότητα καθόλου λιγότερο πραγματική από τη δική μας. Αν και από πολλούς έχει χαρακτηριστεί ως έργο του παραλόγου, στην πραγματικότητα έχει κλασσική θεατρική δομή την οποία χρησιμοποιεί ώστε να κάνει μια γερή βουτιά στην παράδοση και να ανασύρει όλο εκείνο το υλικό που θα χρησιμέυσει για να συγκολήσει την θρυματισμένη ανθρώπινη οντότητα.
Ο συγγραφέας
Από τους ποιητικότερους συγγραφείς της νέας Έλληνικής δραματουργίας, ο Βασίλης Ζιώγας στα έργα του συνδιάζει την ποιητική διάσταση, το πικρό χιούμορ και τον κυνισμό με μεταφυσικα και φιλοσοφικά στοιχεία. Για αυτό το λόγο δύσκολα μπορεί να ενταχθεί το έργο του σε συγκεκριμένη λογοτεχνική φόρμα. Γεννήθηκε το 1935 στη Θεσσαλονίκη. Σε ηλικία 14 χρόνων, έγραψε κι ανέβασε το πρώτο του θεατρικό έργο. Σπούδασε κινηματογράφο και θέατρο στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 1957 και μετά απ’ αυτό αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στο θέατρο. Ήταν από τους πρώτους που μετέφρασε στην Ελλάδα έργα των Ιονέσκο και Μπέκετ ενώ το έργο του στη γερμανόφωνη Ευρώπη χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και συχνά παρουσιάζονται κείμενα του. Πέθανε το 2001.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Εύα Βλασσοπούλου
Σκηνικό -Κοστούμια: Διδώ Γκόγκου, Ελένη Κανακίδου, Σόνια Σαμαρτζίδου
Σχεδιασμός φωτισμών: Μαριέττα Παυλάκη
Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλιάνα Δουλάμη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βασίλης Βηλαράς, Εύα Βλασσοπούλου, Κλείτος Κωμοδίκης, Γρηγόρης Μπάλλας, Νικόλας Παπαδομιχελάκης
