Στον πρώτο χώρο κεντρική θέση έχει το έργο Where the stream divides (2019) της Μαλβίνας Παναγιωτίδη, ένα γλυπτικό ανάπτυγμα από κερί και μέταλλο που εμπνέεται από την προσωπικότητα, το έργο, το τραγικό τέλος της Ελένης Μπούκουρα- Αλταμούρα (1821-1900) και τη σχέση της με τον μυστικισμό. Λόγω της φύσης του το έργο θα μεταβάλλεται στη διάρκεια της έκθεσης με απότελεσμα ο θεατής να μην το ξαναδεί όπως το είδε την πρώτη φορά.
Τα δύο νέα έργα κινούμενης εικόνας του Μενέλαου Καραμαγγιώλη πραγματεύονται τη σχέση της μνήμης με την τεχνολογία και την αποτύπωση του θανάτου μέσω της κάμερας. Το #no_border_films (2019) επιλέγει το πεδίο του Ίνσταγκραμ για να αναδείξει ιστορίες και ήρωες που δεν ανήκουν στην γεωγραφία του κεντρικού. Στην έκθεση, που χρησιμοποιείται ως liminal space μεταξύ του Ίντερνετ και του φυσικού χώρου με στόχο να γεφυρωθεί το άυλο Cloud με την απτή μνήμη , παρουσιάζεται το πρώτο έργο αυτού του αρχείου με τίτλο #nøborders. Μια σκηνή τηλε-θρήνου, καθώς ο ήρωας τελεί υπό περιορισμό, και δε μπορεί να ταξιδέψει στην Αλβανία για την κηδεία της μάνας του μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά του.
Το No one will kill you, anymore than if you were a corpse (2019) είναι ένα βίντεο σε τρεις παραλλαγές που θα προβάλλονται εναλλασσόμενες κατά τη διάρκεια της έκθεσης. H ανάγκη αποτύπωσης κάθε στιγμής με μια κάμερα, ο φόβος του θανάτου και οι νεκρικές συνήθειες των ανθρώπων κριτικάρονται αμείλικτα από ένα σκύλο που αμφισβητεί το θάνατό του και περιπλέκει τα πράγματα για να μην είναι νεκρός.
Η καλλιτεχνική οντότητα ΣΕΡΑΠΙΣ παρουσιάζει μία νέα σειρά επιτοίχιων έργων Liquid Soul (2019) με υλικό από φωτογραφίες τους που αποτυπώνει υβριδικές τελετουργίες πνευματικού καθαρισμού με στόχο να αποκαθαρθεί ο χώρος του λιμανιού. Ένα κράμα που χρησιμοποιεί μεθόδους από ορθόδοξους αγιασμούς, ενεργειακές τεχνικές και στοιχεία εξαγνισμού αύρας ενός χώρου όπως τους μετέφερε ο Μαγκμπού, μέλος του πληρώματος ενός πετρελαιοφόρου στον Ινδικό Ωκεανό που εκτός από μηχανικός έχει και την ιδιότητα του θεραπευτή στο καράβι.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Ευτύχης Πατσουράκης με τα ζωγραφικά έργα σε ξύλο Still (2019) παγώνει το χρόνο και φέρνει πίσω τις πεταμένες αναμνήσεις οικογενειακών στιγμών που οι δημιουργοί τους έχουν προ πολλού πετάξει στα σκουπίδια και ο ίδιος έχει αποφασίσει να τις εντάξει στο αιώνιο.
Το έργο του Duncan Campbell Arbeit (2011) πραγματεύεται τη βιογραφία και το έργο του τεχνοκράτη, οικονομολόγου Ηans Tietmeyer (1931-2016), μέσα από μια περιεκτική ιστορική καταγραφή της μεταπολεμικής Γερμανίας, την ισχυροποίηση του γερμανικού μάρκου και τη γένεση του ευρώ.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΙΙ, και στο πλαίσιο των Ημερών Θάλασσας που διοργανώνει ο Δήμος Πειραιά, προετοιμάζεται από τους ΣΕΡΑΠΙΣ μία in situ εγκατάσταση σε ένα κτίριο μνημειακού χαρακτήρα στο λιμάνι, το οποίο δεν έχει χρησιμοποιηθεί ξανά.
Καλλιτέχνες:
Duncan Campbell, Μενέλαος Καραμαγγιώλης, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Ευτύχης Πατσουράκης, ΣΕΡΑΠΙΣ MARITIME
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Duncan Campbell Arbeit (2011)
