Ο Σοπενάουερ ισχυριζόταν πως είναι προτιμότερο να διαχειρίζεται κανείς μια μικρή βιβλιοθήκη με μείζονα έργα παρά να κατέχει μια αχανή σειρά βιβλίων πολλά από τα οποία είναι άνευ ουσίας.
Προεκτείνοντας τον συλλογισμό του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου θα σας πρότεινα αυτό το καλοκαίρι να στραφείτε σε βιβλία-βιβλιοθήκες, που συνοψίζουν μέσα τους μια συνολική αντίληψη για τον άνθρωπο και τον κόσμο. Είτε επιλέξει κανείς την τραγική ιστορία της Άννας Καρένινα με την υπογραφή του Λέοντος Τολστόι, είτε τους αδερφούς Καραμάζοφ του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι θα βρει κυριολεκτικά τον κόσμο των ιδεών και της δράσης στα πόδια του. Εξίσου συναρπαστική η ιστορία του Φαμπρίτσιο ντελ Ντόγκο στο Μοναστήρι της Πάρμας του Σταντάλ, όπως και η ενότητα Από τη μεριά του Σουάν του Προυστ, για όσους θεωρούν βουνό την ανάγνωση του μνημειώδους Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο. Επίκαιρες, τέλος, και οι Μεγάλες προσδοκίες με ισχυρό το αυτοβιογραφικό στίγμα του Ντίκενς.
Ακόμα κι ένα από όλα αυτά τα βιβλία αξίζει όσο μια βιβλιοθήκη, πιστέψτε με!