Η έκθεση περιλαμβάνει την εγκατάσταση Pythia’s Rose Mandala και την συνεχόμενη προβολή του βίντεο της ιστορικής περφόρμανς Τhe Banquet (1992), μια συνεργασία της καλλιτέχνιδος με τον Hunter Reynolds.
Στο ισόγειο της γκαλερί βρίσκεται η εγκατάσταση The Pythia’s Rose Mandala. Αρχικά κατασκευασμένο για την έκθεση – αφιέρωμα στην επίσκεψη του Δαλάι Λάμα στο Πανεπιστήμιο του Buffalo, το 2006, το έργο έχει παρουσιαστεί σε πολυάριθμες διεθνείς εκθέσεις μεταξύ των οποίων οι AA Bronson’s Garden of Earthly Delights, Kunstverein Salzburg, 2015; Sacre du Printemps, Kunstverein Graz, 2015; The Temptation of AA Bronson, Witte de With Centre for Contemporary Art, Ρότερνταμ, 2013. Το 2018 θα παρουσιαστεί στην έκθεση του AA Bronson στο KW Institute of Contemporary Art Berlin in 2018.
Την έναρξη και λήξη της έκθεσης θα σηματοδοτήσουν περφόρμανς υπογραμμίζοντας τον τελετουργικό χαρακτήρα του έργου. Η Stathacos δημιουργεί μία site specific εγκατάσταση που εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Πέταλα από τριαντάφυλλα περικυκλώνουν πολύχρωμους καθρέπτες και ένα μπρούτζινο ειδώλιο της Πυθίας σχηματίζοντας ένα πολύχρωμο μάνταλα. Κατά την διάρκεια της εναρκτήριας περφόρμανς, η καλλιτέχνιδα θα ξεκινήσει ένα τελετουργικό βασισμένο στην πρακτική του διαλογισμού – μια διαδικασία που ο ΑΑ Bronson έχει χαρακτηρίσει ως «κοινωνική προσφορά» – καλώντας τους παρευρισκόμενους να συμμετάσχουν σε αυτό. Οι αισθήσεις θα πλημμυρίσουν από το άρωμα των τριαντάφυλλων στο χώρο. Με το πέρασμα του χρόνου, τα πέταλα θα αποξηρανθούν, σχεδόν θα εξαφανιστούν, χωρίς ωστόσο το μάνταλα να χάσει το χρώμα του. Στο κλείσιμο της έκθεσης τα πέταλα θα διασκορπιστούν.
Η «Πυθία» τοποθετημένη στο κέντρο της εγκατάστασης αναφέρεται στο τρίποδο που χρησιμοποιούσαν οι ιέρειες του μαντείου των Δελφών. Οι μπρούτζινες αυτές κατασκευές, συνδεδεμένες με τη γυναίκα και τον φεμινισμό τόσο νοηματικά όσο και πρακτικά, επιλέγονται από την καλλιτέχνιδα τόσο για να προβλέψουν το μέλλον όσο και για να τερματίσουν ένα συγκεκριμένο παρελθόν, θεραπεύοντάς το. Η εγκατάσταση στο σύνολό της αντανακλά την εφήμερη διαδικασία της αλλαγής, της ηλικίας, της φθοράς και της μοναξιάς μέσα σε ένα πολυπολιτισμικό πλαίσιο που αναμιγνύει την ελληνική μυθολογία με την ανατολίτικη πνευματικότητα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στον υπόγειο χώρο της gallery προβάλετε το video από την περφόρμανς The Banquet, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Hunter Reynolds (aka Patina du Rey) και εκτέθηκε για πρώτη φορά στο Thread Waxing Space, το 1992. Έχει εμπνευστεί από το Spring Feast της σουρεαλίστριας Meret Oppenheim, μία περφόρμανς αφιερωμένη στους κοντινούς φίλους της καλλιτέχνιδας στους οποίους πρόσφερε ένα δείπνο σερβιρισμένο πάνω σε ένα γυμνό γυναικείο σώμα. Αργότερα, ο Αndre Breton ενθάρρυνε την Oppenheim να παρουσιάσει ξανά το Spring Feast στην Expositon InteRnatiOnale du Surrealism (τελευταία έκθεση των σουρεαλιστών) στο Παρίσι. Στο δικό τους Banquet, η Stathacos και ο Reynolds αντικαθιστούν το γυμνό γυναικείο σώμα της Oppenheim με ένα ανδρικό για να αντιπαρατεθούν στην ανδρική κυριαρχία και στον τρόπο που αυτή διαμόρφωσε και συνεχίζει να διαμορφώνει την παραγωγή της ιστορίας γενικά και της ιστορίας της τέχνης ειδικότερα.
Λίγα λόγια για την Chrysanne Stathacos
H Chrysanne Stathacos γεννήθηκε στο Buffalo της Νέας Υόρκης ενώ ζει και εργάζεται ανάμεσα στο Τορόντο και την Αθήνα. Στα τέλη του ’70 συνδέθηκε με την καλλιτεχνική ομάδα General Idea. Αργότερα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να μοιραστεί το ίδιο studio με τα ιδρυτικά μέλη της ομάδας, τους AA Bronson, Feliz Partz και Jorge Zontal. Ίδρυσε τo Expanded Art Ideas, ένα καινοτόμο καλλιτεχνικό, εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το Artist’s Space της Νέας Υόρκης, το οποίο διεύθυνε μέχρι το 2006. Το 2011 ξεκίνησε με την Susan Silas, το MOMMY, μια ιστοσελίδα αφιερωμένη στις γυναίκες της τέχνης. Επιπλέον, είναι ιδρυτικό μέλος και διευθύντρια της Dongyu Gatsal Ling, μίας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης εμπνευσμένης από τη ζωή και το έργο της Jetsunma Tenzin Palmo που βοηθάει τις Βουδίστριες θεραπεύτριες από το Θιβέτ και την Ινδία.
Επιλεγμένες εκθέσεις: Mirror Mirror, The Breeder, Frieze NYC, 2017, Andrea Rosen Gallery, Νέα Υόρκη 1993 / The Banquet, σε συνεργασία με τον Hunter Reynolds, Participant Inc NYC, 2017, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Thread Waxing Space, 1996 / The Wishing Machine, Grand Central υπό την αιγίδα του Creative Time Inc, 1997 / Pythia’s Warm Breath στο Oracle Drawings, Parliament of Bodies, Documenta 14, 2017 σε επιμέλεια του Paul B. Preciado και της Σωζήτας Γκουντούνα / AA Bronson’s Garden of Earthly Delights, Kunstverein Salzburg, 2015. Sarce du Printemps, Kunstverein Graz, 2015. The Temptation of AA Bronson, Witte de With Centre for Contemporary Art, Rotterdam, 2013 / The Abortion Project, σε συνεργασία με την Kathe Burkhart Artists Space, Simon Watson Gallery, Real Art Ways, Hallwalls and New Lanton Arts μεταξύ 1990 και 1993.
Έργα της Chrysanne Stathacos περιλαμβάνονται σε σημαντικές δημόσιες συλλογές μεταξύ των οποίων οι συλλογές των Albright-Knox Art Gallery, Buffalo; the Art Gallery of Greater Victoria; Castellani Art Museum, Lewiston; the Art Gallery of Ontario, Toronto; και Τhe Memorial Art Gallery of the University of Rochester. Το 2015 η καλλιτέχνιδα έλαβε το βραβείο του Puffin Foundation.
Λίγα λόγια για τον Hunter Reynolds
Ο Hunter Reynolds (1959) είναι εικαστικός καλλιτέχνης, ακτιβιστής κατά του AIDS και μέλος της ομάδας Visual AIDS Αrtist. Υπήρξε μέλος της ACT UP ενώ το 1989 συν-ίδρυσε το Art Positive, μια ομάδα αφιερωμένη στην καταπολέμηση της ομοφοβίας και της λογοκρισίας στην τέχνη. Εκπροσωπείται από την γκαλερί P.P.O.W., Νέα Υόρκη.
