Η πολυσυζητημένη παράσταση RELIC, του Ευριπίδη Λασκαρίδη και της ομάδας OSMOSIS, μετά την επιτυχημένη περιοδεία της στο εξωτερικό (18 διεθνή φεστιβάλ σε 10 διαφορετικές Ευρωπαϊκές χώρες) και μόλις ένα μήνα πριν ταξιδέψει στο Barbican του Λονδίνου, έρχεται στο BIOS, για λίγες μόνο παραστάσεις.
Η παράσταση έχει παρουσιαστεί σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ διεθνούς κύρους όπως η Biennale de la Dance της Λυών, το Chantier d’ Europe του Theatre de la Ville στο Palais de Tokyo, το La Comedie de Reims του Λουντοβίκ Λαγκάρντ, το Dublin Dance Festival και άλλα. Στην Αθήνα έχει παρουσιαστεί μόνο για τέσσερις παραστάσεις, δύο στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2015 και δύο στις ΡΟΕΣ τον Απρίλη του 2016, σε συνεργασία με το Rēs Ratio Network.
Σε έναν αυτοσχέδιο χώρο, με μία DIY διάθεση, ένα φοβερά ιδιαίτερο πλάσμα με ένα απίθανο σώμα επαναπροσδιορίζει τη σχέση μας με τον χώρο και τον χρόνο, δημιουργώντας την αίσθηση πως η μεταμόρφωση, η γελοιότητα και η υπερβολή μπορεί να είναι τελικά ένας γρήγορος δρόμος προς την ποίηση. Η μαγεία δημιουργείται από το τίποτα ενώ το χονδροειδές χιούμορ μας αποκαλύπτεται ως διέξοδος από τον πόνο της ζωής. Σαν ένα απόκοσμο καμπαρέ, ένα ανοίκειο βαριετέ, το RELIC δοκιμάζει τα όρια του κοινού και του περφόρμερ ταυτόχρονα.
Είναι η πιο γελοία περίπτωση του πιο αδιανόητου σώματος, κι έτσι με έναν τρόπο ο πιο τραγικός Φρανκενστάιν. Ο εγκέφαλός σου συνέχεια λέει: τι στο διάολο; Κι αμέσως μετά: δε βαριέσαι, αφέσου. Αξίζει τον κόπο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Sanjoy Roy (The Guardian), Writing on Dance
Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης, άξιος εκπρόσωπος του παράδοξου ελληνικού θεάτρου, διαθέτει τεράστιο χάρισμα και κανένα δισταγμό… ένα θέαμα, που θα μείνει ζωντανό στη μνήμη για καιρό. …
Graham Watts DanceTabs
Σχόλιο απο τον Σύμβουλο Δραματουργίας της παράστασης:
Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης σχεδιάζει μια μαγική όσο και παράδοξη παράσταση εμβαθύνοντας στη μεταμόρφωση και τη γελοιότητα, εκεί όπου το παιχνίδι και η έρευνα, το εξαντλητικό νόημα και η ανοησία ενισχύουν το ένα το άλλο. Η λατινική ρίζα της λέξης relic (relinquere) παραπέμπει σε αυτό που απομένει: πρόσωπα, γλώσσες, ιστορίες. Το έργο ξεδιπλώνεται σαν ένα ταξίδι μεταμορφώσεων και η ιστορία του είναι τόσο η ιστορία ενός προσώπου όσο κι ενός τόπου. Το χιούμορ εναλλάσσεται με την ανησυχία και το παράδοξο με το οικείο. Σε αυτό τον κόσμο, το απόκοσμο φαντάζει αφοπλιστικά ανθρώπινο.
Αλέξανδρος Μιστριώτης, πρόγραμμα Φεστιβάλ Αθηνών 2015
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία, χορογραφία, ερμηνεία: Ευριπίδης Λασκαρίδης
Σύμβουλος σκηνοθέτη: Τατιάνα Μπρε
Κοστούμι: Άγγελος Μέντης
Σύμβουλος δραματουργίας: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Μιχόπουλος
Μουσικός συνεργάτης: Κορνήλιος Σελαμσής
Συνεργάτες στον ήχο: Νικόλας Καζάζης, Νικόλας Κόλλιας
Φωτισμός: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Φωτιστική εγκατάσταση: Μίλτος Αθανασίου
Συνεργάτες φωτιστικής εγκατάστασης: Κωνσταντίνος Μαργκάς, Γιώργος Μελισσαρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Πλέσσα
Εξωτερικός συνεργάτης: Δημήτρης Τριανταφύλλου
Διεύθυνση παραγωγής: Βάσια Χριστοδούλου
Υπεύθυνη παραγωγής περιοδείας: Αριστέα Χαραλαμπίδου
Ειδικές κατασκευές: Μάριος Σέργιος Ηλιάκης, Ιωάννα Πλέσσα & Μελίνα Τερζάκη
Συνεργάτες παραγωγής: Νατάσα Κουβάρη, Τζέιμς Κωνσταντινίδης
Φωτογραφίες: Μίλτος Αθανασίου
Μία συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και της Oμάδας OSMOSIS
Δείτε το τρέιλερ της παράστασης εδώ: http://euripides.info/post/108025511546
Ευριπίδης Λασκαρίδης
Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης απέσπασε το Pina Bausch Fellowship 2016 και με την ευκαιρία αυτή θητεύει για τρεις μήνες δίπλα στον διεθνή χορογράφο-σκηνοθέτη Λεμί Πονιφάσιο στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας και στη Χιλή. Στο παρελθόν έχει διακριθεί σε διεθνή φεστιβάλ ως σκηνοθέτης μικρού μήκους, ενώ τελειώνοντας το Θέατρο Τέχνης βρέθηκε υποψήφιος βραβείου καλύτερου ηθοποιού από την ένωση κριτικών θεάτρου. Το 2009 σχημάτισε την ομάδα OSMOSIS. Δουλειά της ομάδας έχει παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ Αθηνών, το Θέατρο Εμπρός, το Εθνικό Θέατρο, το Αρχαίο Θέατρο Ηφαιστίας κ.α. Στο Θέατρο ΡΟΕΣ σκηνοθέτησε το 2012 τις Καρέκλες του Ιονέσκο, με την Όλια Λαζαρίδου και τον Αντώνη Καφετζόπουλο, και το 2011 σκηνοθέτησε την Όλια Λαζαρίδου στον βιογραφικό της μονόλογο Κορίτσι Μπαταρία. Η ταυτότητα της δουλειάς του διατρέχεται από την έρευνά του επάνω στη μεταμόρφωση και τη γελοιότητα.