Η ταινία «Ρέμπραντ: Νυχτερινή Περίπολος» (αγγλ. τίτλος: Νightwatching) είναι παραγωγή του 2007 και αναφέρεται στη δημιουργία του διάσημου πίνακα του Ρέμπραντ «Νυχτερινή Περίπολος» («De Nachtwacht»). Το 1642 ο Ρέμπραντ ανέλαβε να ζωγραφίσει έναν πίνακα για χάρη ενός ευγενή. Ταυτόχρονα ανακάλυψε μια καλά στημένη συνωμοσία, την οποία θέλησε να καταγγείλει μέσω του πίνακα. Απεικόνισε, λοιπόν, Ολλανδούς στρατιωτικούς μαζί με εκπροσώπους της άρχουσας τάξης των εμπόρων θέλοντας να ξεσκεπάσει την υποκρισία της Ολλανδικής κοινωνίας. Έτσι δημιούργησε ένα αριστούργημα που τον έθεσε στο στόχαστρο των συνωμοτών και σηματοδότησε την πτώση του.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΤΕΡ ΓΚΡΙΝΑΓΟΥΕΪ
Ο Γκρίναγουεϊ είναι ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του κινηματογράφου. Σπούδασε αρχικά ζωγραφική στο κολέγιο Καλών Τεχνών Γουάλθαμστοου, αλλά ξεκίνησε να ασχολείται πειραματικά με τον κινηματογράφο από το 1965, σκηνοθετώντας ταινίες μικρού μήκους. Έγινε γνωστός με την ταινία Το συμβόλαιο του σχεδιαστή (1982), η οποία τον κατέταξε μεταξύ των σημαντικότερων σκηνοθετών του πειραματικού κινηματογράφου διεθνώς.
Στη συνέχεια έγινε διάσημος με μια σειρά από ταινίες μεγάλου μήκους, οι σημαντικότερες από τις οποίες είναι: Ένα ζήτα και δύο μηδενικά (Z-00, 1985), Η κοιλιά του αρχιτέκτονα (The Belly of an Architect, 1987), Συνεχόμενοι πνιγμοί (Drowning By Numbers, 1988), Ο μάγειρας, ο κλέφτης, η γυναίκα του και ο εραστής της (The Cook, The Thief, His Wife And Her Lover, 1989), Τα βιβλία του Πρόσπερο (Prospero’s Books, 1991, που αποτελεί ελεύθερη μεταφορά του σαιξπηρικού έργου Τρικυμία), Το μωρό της Μακόν (The Baby of Macon, 1993), Κρυφό ημερολόγιο (The Pillow Book, 1995) κ.ά.
Παράλληλα, ασχολήθηκε και με το ντοκιμαντέρ, σκηνοθετώντας ταινίες για το βρετανικό Channel Four και τη σουηδική τηλεόραση. Θεωρείται ένας από τους πιο πρωτοποριακούς, αλλά και αμφιλεγόμενους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. Το έργο του είναι επηρεασμένο από τη στρουκτουραλιστική θεωρία, καθώς και από τις σπουδές του στην τέχνη της ζωγραφικής. Στις ταινίες του επιχειρεί να υπερβεί την κλασική αφηγηματική δομή, να επεκτείνει τα όρια του κινηματογραφικού μέσου και να πειραματιστεί με νέες κινηματογραφικές φόρμες.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ «ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΠΟΛΟ»
Ο Γκρίναγουεϊ ασχολείται με τον Ρέμπραντ και την δημιουργία του σπουδαιότερου πίνακά του, τη Νυχτερινή Περίπολο , και ισχυρίζεται ότι έλυσε ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα στον χώρο της τέχνης. Γιατί η καριέρα τού Ρέμπραντ κατέρρευσε αμέσως μετά τη δημιουργία του σημαντικότερου έργου του; Οι φήμες λένε ότι το έργο κρύβει «κλειδιά» για την εύρεση του δολοφόνου ενός αριστοκράτη, μια υπόθεση που είχε συνταράξει το Άμστερνταμ εκείνη την εποχή. Λέγεται ότι οι ευεργέτες του ζωγράφου δεν ευχαριστήθηκαν και πολύ από το γεγονός. Η ζωή του Ρέμπραντ πήρε τον κατήφορο και λίγο πριν από τον θάνατό του ο ζωγράφος κήρυξε πτώχευση. Ο Γκρίναγουεϊ υποστηρίζει ότι έχει την απάντηση σε αυτό και για τον ρόλο που έπαιξε ο πίνακας.
Αναφέρει ο Γκρίναγουεϊ σχετικά:
Ο πίνακας είναι μια πολιτική σάτιρα, αλλά επίσης καλύπτει ένα μεγάλο και μυστηριώδες έγκλημα. Υπάρχουν τουλάχιστον 50 μυστικές ερωτήσεις. Τολμώ να πω ότι τα λύσαμε όλα.
Αν ο Ρέμπραντ ζούσε σήμερα θα ήταν μια διασταύρωση Μικ Τζάγκερ και Μπιλ Γκέιτς. Στα 23 του χρόνια ήταν πολύ γνωστός, εξαιρετικά πλούσιος και ακολούθησε τη ρότα της εποχής του. Όταν όμως ζωγράφισε το αριστούργημά του, τη “Νυχτερινή περίπολο”, ξαφνικά η καριέρα του άρχισε να καταρρέει. Άρχισε να χάνει τα πάντα: την περιουσία του, τη φήμη του και τη θέση του. Χρεοκόπησε.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Σκηνοθεσία: Πίτερ Γκρίναγουεϊ
Με τους Μάρτιν Φρίμαν, Έμιλυ Χολμς, Εύα Μπέρθιστλ, Τζόντι Μέι
Διάρκεια: 135′