Η Ουρανία Γκάσιου, η οργανίστα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και της Γαλλικής Προτεσταντικής Εκκλησίας του Λονδίνου, μια βραβευμένη δεξιοτέχνης με πάμπολλες εμφανίσεις σε ιστορικούς καθεδρικούς ναούς και σε ονομαστές αίθουσες συναυλιών του εξωτερικού, μάς ξεναγεί σε ένα μαγικό γαλαξία 6.000 αυλών!
Στο πρόγραμμα του ρεσιτάλ της, μερικές από τις ωραιότερες παρτιτούρες για εκκλησιαστικό όργανο που γράφτηκαν ποτέ για τη Θεία Γέννηση: αριστουργηματικά κοράλ του μεγάλου Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, χριστουγεννιάτικοι ύμνοι του μπαρόκ συνθέτη Γιόχαν Πάχελμπελ, δεξιοτεχνικές δημιουργίες σημαντικών εκπροσώπων της Γαλλικής Σχολής Εκκλησιαστικού Οργάνου, όπως του Λουί Βιερν, του Ολιβιέ Μεσσιάν και του Πιερ Κοσρώ. Το μεγαλόπρεπο εκκλησιαστικό όργανο, το μοναδικό αυτών των διαστάσεων σε όλη την Ελλάδα, θα αντηχήσει χαρμόσυνα την Τρίτη 26 Δεκεμβρίου στις 8:30 το βράδυ, σκορπίζοντας στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης τις πιο όμορφες χριστουγεννιάτικες μελωδίες.
– Μια βραδιά με τις ομορφότερες χριστουγεννιάτικες μελωδίες από την εποχή του Μπαρόκ μέχρι σήμερα
Το πρώτο έργο της βραδιάς είναι το «Carillon de Westminster» του γάλλου συνθέτη Louis Vierne [Λουί Βιερν], που εργάστηκε επί 37 χρόνια ως οργανίστας στη Notre-Dame. Είναι εμπνευσμένο από το Ρολόι του Ουεστμίνστερ, το διάσημο Big Ben, με τις χαρακτηριστικές του καμπάνες. Ακολουθεί το χορικό πρελούδιο «Das alte Jahr vergangen ist» («Πάει ο παλιός ο χρόνος») από το Μικρό Βιβλίο του Οργάνου του Johann Sebastian Bach [Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ]. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμη τη σύνθεση «Pastorella» (ή «Pastorale») του μεγάλου Κάντορα της Λιψίας, η οποία αναφέρεται στη βουκολική εικόνα της Θείας Γέννησης στη φάτνη της Βηθλεέμ. Υμνολογικού χαρακτήρα είναι και το κομμάτι «Vom Himmel hoch, da komm’ ich her» (Από τον ουρανό ψηλά, από εκεί έρχομαι) του Johann Pachelbel [Γιόχαν Πάχελμπελ], ενός από τους κορυφαίους εκπροσώπους του γερμανικού Μπαρόκ.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στο πρώτο μέρος του ρεσιτάλ θα ακουστεί επίσης ένα απόσπασμα από τα 11 Χορικά πρελούδια, το κύκνειο άσμα του Johannes Brahms [Γιοχάννες Μπραμς]. Φέρει τον τίτλο «Es ist ein’ Ros’ entsprungen» («Ένα ρόδο φυτρώνει») και βασίζεται σε γερμανικό χριστουγεννιάτικο ύμνο του 16ου αιώνα που παρομοιάζει την Παρθένο Μαρία με τριαντάφυλλο. Η πρώτη ενότητα ολοκληρώνεται με τις θρησκευτικές συνθέσεις «La Vierge et l’enfant» («Η Παρθένος και το βρέφος»), «Les enfants de Dieu» («Τα παιδιά του Θεού») και «Dieu parmi nous» («Μεθ’ ημών ο Θεός») του γάλλου οργανίστα και συνθέτη του προηγούμενου αιώνα Olivier Messiaen [Ολιβιέ Μεσσιάν].
Το δεύτερο μέρος του ρεσιτάλ αποτελείται κυρίως από έργα μουσουργών των τελών του 19ου και 20ού αιώνα. Τη γερμανική Ρομαντική Σχολή εκπροσωπεί ο Sigfrid Karg-Elert [Ζίγκφριντ Καργκ-Έλερτ] με το «Rondo alla Campanella», ενώ τη γαλλική, ο οργανίστας Joseph Bonnet [Ζοζέφ Μποννέ] με τη ζωηρή του σύνθεση «Ξωτικά». Η αγγλοσαξωνική και η αμερικανική παράδοση βρίσκει τους κύριους εκφραστές της στα πρόσωπα του Sir David Willcocks [Ντέιβιντ Ουίλκοξ], ενός πολύπλευρου καλλιτέχνη και ακαδημαϊκού («Πρελούδιο στο Irby» & «Ποστλούδιο στον Μέντελσον»), και του αμερικανού οργανίστα και συνθέτη Richard Purvis [Ρίτσαρντ Πέρβις] («Πρελούδιο στο Greensleeves»), οι οποίοι έχουν και αυτοί τη θέση τους στο χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα για εκκλησιαστικό όργανο της Ουρανίας Γκάσιου. Η βραδιά κλείνει με το εκρηκτικό «Συμφωνικό σκέρτσο» του βιρτουόζου γάλλου οργανίστα Pierre Cochereau [Πιερ Κοσερώ], που υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους αυτοσχεδιαστές του 20ού αιώνα.
Το πρόγραμμα αναλυτικά
Louis Vierne (1870-1937)
Carillon de Westminster [Οι καμπάνες του Ουεστμίνστερ] αρ. 6, έργο 54
Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Das alte Jahr vergangen ist [Πάει ο παλιός ο χρόνος] BWV 614
Johann Pachelbel (1653-1706)
Vom Himmel hoch, da komm’ ich her, P. 52
[Από τον ουρανό ψηλά, από εκεί έρχομαι]
Johannes Brahms (1833-1897)
Es ist ein Ros entsprungen [Ένα ρόδο φυτρώνει] αρ. 8, έργο 122
Olivier Messiaen (1908-1992)
La Vierge et l’enfant [Η Παρθένος και το βρέφος]
Les enfants de Dieu [Τα παιδιά του Θεού]
Dieu parmi nous [Μεθ’ ημών ο Θεός]
Διάλειμμα
Sigfrid Karg-Elert (1877-1933)
Ροντό αλά Καμπανέλλα, έργο 156
Joseph Bonnet (1884-1944)
Elfes [Ξωτικά] έργο 7
David Willcocks (1919-2015)
Prelude on Irby [Πρελούδιο στο Ίρμπυ]
(Once in Royal David’s City)
Richard Purvis (1913-1994)
Prelude on Greensleeves [Πρελούδιο στο Γκρήνσληβς]
(What child is this)
David Willcocks
Postlude on Mendelssohn [Ποστλούδιο στον Μέντελσον]
(Hark! The Ηerald-Αngels Sing)
Jοhann Sebastian Bach
Παστορέλα σε φα μείζονα, BWV 590
Pierre Cochereau (1924-1984)
Συμφωνικό σκέρτσο
Φωτογραφία: ©Χάρης Ακριβιάδης