Καθώς το This is not a feminist project αναπτύσσεται, η χρήση των εικαστικών τεχνών ως εργαλείο διαλόγου και αλληλεγγύης εντάσσεται περαιτέρω στον χαρακτήρα των δραστηριοτήτων και της προσέγγισης του εγχειρήµατος, αυξάνοντας τις ευκαιρίες για καλλιτέχνες και συµβάλλοντας στην ανάπτυξη µιας πιο ενηµερωµένης αφήγησης γύρω από ζητήµατα φύλου και ταυτότητας. Το This is not a feminist project Residency είναι ένα Πρόγραµµα Φιλοξενίας Καλλιτεχνών 4 εβδοµάδων, σχεδιασµένο για να προσφέρει σε νέους Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες την ευκαιρία να ζήσουν και να διεξάγουν έρευνα στην Αθήνα.

Κατά τη διάρκεια της παραµονής τους έχουν την δυνατότητα να εργαστούν στενά µε την οµάδα του This is not a feminist project, να ασχοληθούν ειδικά µε θέµατα που αφορούν τη γυναικεία εµπειρία, να συνεργαστούν µε τοπικές κοινότητες, να προωθήσουν το δηµιουργικό διάλογο και την αλληλεπίδραση, να εκφράσουν προσωπικές θέσεις, να εξελίξουν την πρακτική τους, και τέλος να χρησιµοποιήσουν µια ποικιλία µέσων για να επικοινωνήσουν όλα τα παραπάνω και να δηµιουργήσουν ένα ατοµικό καλλιτεχνικό project/έργο τέχνης ανακαλύπτοντας παράλληλα τον αθηναϊκό πολιτιστικό τοµέα. Κάθε καλλιτεχνικό project/έργο τέχνης που παράγεται κατά τη διάρκεια του Προγράµµατος Φιλοξενίας θα συµπεριλαµβάνεται στη ψηφιακή πλατφόρµα του This is not a feminist project και θα παρουσιάζεται µε τη µορφή έκθεσης

To φετινό πιλοτικό Πρόγραµµα Φιλοξενίας Καλλιτεχνών επικεντρώνεται στις επιπτώσεις της κινητικότητας, της µετανάστευσης και του εκτοπισµού στις ζωές των γυναικών και στο πώς µπορούν να καλλιεργηθούν η αίσθηση του ανήκειν και η ικανότητα αυτοπροσδιορισµού κάτω από αυτές τις συνθήκες, ως αποτέλεσµα της άσκησης µιας προσωπικής ρουτίνας. Μέσα από την κοντινή παρατήρηση διαφορετικών καθηµερινών µικροδουλειών, τελετουργιών, δραστηριοτήτων και συναντήσεων, πνευµατικών και σωµατικών, που περιλαµβάνουν συγκεκριµένους ανθρώπους, τόπους και αντικείµενα, η φιλοξενούµενη καλλιτέχνιδα Jana Koelmel διερεύνησε τους τρόπους µε τους οποίους γυναίκες µετανάστριες και πρόσφυγες συντηρούν την προσωπικότητά τους και την ευηµερία τους, ενώ προσαρµόζονται σε ένα νέο περιβάλλον, ως άτοµα και ως µέλη πολλαπλών κοινοτήτων.

Η σειρά βίντεο The rhythm of small things απεικονίζει στοιχεία της ζωής έξι γυναικών, που από τη µία µεριά αντανακλούν τις προσωπικές στιγµές, τις µνήµες, τις παραδόσεις, τα όνειρα και τις αλήθειες τους, και από την άλλη αποτελούν πράξεις αυτοφροντίδας και χειρονοµίες συναισθηµατικής ισορροπίας. To συγκεκριµένο έργο είναι αποτέλεσµα της βιωµατικής προσέγγισης της Jana και των συνεργατικών, καλλιτεχνικών ή/και διαπροσωπικών σχέσεων της µε τις συµµετέχουσες, που ενθάρρυναν την ανταλλαγή γνώσεων, εµπειριών και µορφών έκφρασης.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Παράλληλα µε τη σειρά βίντεο, η Jana µοιράζεται τις προσωπικές τις σκέψεις, τόσο οπτικά όσο και γραπτά, αναλογιζόµενη την επαφή της µε αυτές τις γυναίκες, την παραµονή της στην Αθήνα και τις συνδέσεις µεταξύ των ξεχωριστών ιστοριών που της αποκαλύφθηκαν αλλά και της ίδιας. Επειδή για διάφορους λόγους υπάρχει µια τάση να παραβλέπουµε την «ιερή» και ενδυναµωτική λειτουργία που µπορεί να έχει µια ρουτίνα στη ζωή µας, το έργο αυτό επιχειρεί να χρησιµεύσει ως κίνητρο σκέψης και στοχασµού, και ως καταλύτης ενδοσκόπησης, και να προσφέρει χώρο εξοικείωσης όχι µόνο µε άλλες κοινότητες αλλά και µε το ίδιο µας τον εαυτό.

Στα εγκαίνια της έκθεσης θα υπάρξουν ένα θερµό καλωσόρισµα και εισαγωγές από τις οµάδες του This is not a feminist project και του Victoria Square Project, καθώς και µια σύντοµη οµιλία από την Jana Koelmel.

Jana Koelmel

Η Jana Koelmel είναι καλλιτέχνης µε έδρα στην Κολωνία, και δουλεύει µε τη φωτογραφία, την κινούµενη εικόνα και τη γραφή. Σπούδασε Φωτογραφία και Κινηµατογράφο στο Πανεπιστήµιο Folkwang της Γερµανίας και στη συνέχεια απέκτησε µεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο Royal College of Art της Αγγλίας. Συνυφαίνοντας στοιχεία προφορικής, γραπτής και οπτικής γλώσσας, η πρακτική της επικεντρώνεται στην εξέταση του εύρους των βαθύτερων συναισθηµατικών τοπίων µας και στη διερεύνηση τρόπων οπτικής µετάφρασης των ενδόµυχων στοιχείων της ανθρώπινης εµπειρίας και των διαπροσωπικών σχέσεων.

Έργα της έχουν παρουσιαστεί διεθνώς σε χώρους και θεσµούς όπως: Kunstmuseum Bonn & The Photographic Collection/SK Stiftung Kultur (Κολωνία/Βόννη), Kunsthalle Nürnberg/Kunsthaus Nürnberg, (Νυρεµβέργη), Pump House Gallery (Λονδίνο), Kunstverein Wilhelmshöhe e.V (Έτλινγκεν), Photokina (Κολωνία), Salon Photo Off (Παρίσι), Kingsgate Project Space (Λονδίνο), Night Contacts/Brighton Photo Biennale (Μπράιτον), Michael Hoppen Gallery (Λονδίνο), Metro Polanco Art Space (Πόλη του Μεξικού), Sheffield Doc Fest/DocPlayer 2017 (Σέφιλντ). Κατά τη διάρκεια της τελευταίας της δουλειάς, κατέγραψε το πώς οι κάτοικοι του νησιού Mua της Αυστραλίας καταφέρνουν να διατηρήσουν ζωντανό τον τοπικό πολιτισµό και τις παραδόσεις τους µέσα από χορούς, τραγούδια και άλλα έθιµα.

Το This is not a feminist project Residency 2018/2019 διοργανώνεται σε συνεργασία µε το Victoria Square Project και το Melissa Network, ως µέρος του προγράµµατος Transfer International 2018, και µε την ευγενική υποστήριξη του NRW KULTURsekretariat και του Υπουργείου Πολιτισµού και Επιστηµών του γερµανικού κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας.

Συντελεστές

Διαχείριση και παραγωγή: Βάσια Ντούλια
Επιµέλεια και επικοινωνία: Μάρη Σπανουδάκη
Συντονισµός: Δήµητρα Μαραγκάκη
Σχεδιασµός οπτικής επικοινωνίας: Γιώργος Τριανταφυλλάκος
Συµµετέχουσες: Farahnaz Ahmadi, Roqaya Mohammadi, Fatima Sedaghat, Asma Alheder, Fatima, Euphemille Yenowilsoni