Το 2016 ο Μάριος Ψαράς μέσα από το βιβλίο του ‘The Queer Greek Weird Wave’, εξερευνά ένα νέο κύμα του ελληνικού κινηματογράφου. Παρουσιάζει, πώς το τραύμα ενός έθνους μπορεί να μεταλλάξει την δημιουργική έκφραση και πώς η πολιτική μιας χώρας αρχίζει να κριτικάρετε και να φιλτράρετε μέσα από μια queer μηδενιστική ματιά.
Στην περιγραφή του αναφέρει ότι “ο κινηματογράφος μπορεί να μην είναι σε θέση να θεραπεύσει ένα σπασμένο έθνος, αλλά σίγουρα μπορεί να βοηθήσει στην επανεξέταση του παρελθόντος του, να αναδιαμορφώσει το παρόν του και να ξανασκεφτεί το μέλλον του”. Μια δήλωση που μπορεί να εφαρμοστεί στο ευρύτερο φάσμα των τεχνών και στην ικανότητα τους να αξιολογούν και να ενημερώνουν με ωμότητα, για το κοινωνικό συλλογικό ασυνείδητο.
Στην έκθεση ‘Ritalin Shots’ η Ειρήνη Πουλιάση επηρεασμένη από προσωπικά τραυματικά γεγονότα, παρουσιάζει ένα οπτικό ημερολόγιο που ασκεί κριτική σε μια διεθνή δυστοπική αστάθεια. Με σύμβολα-κλειδιά και επαναλαμβανόμενα μοτίβα, μας περνάει υποσυνείδητα το μήνυμα της. Στα έργα της ενώ δεσπόζουν οι σταυροί, τα όπλα και τα μαχαίρια, τα οποία μας δημιουργούν μια αβεβαιότητα για το αν πρόκειται για ενθύμια του παρελθόντος, ή για ένα προαίσθημα μιας μελλοντικής δυστοπίας, τα λεπτεπίλεπτα στοιχεία που έχει τοποθετήσει παραλληλα οπως κομματια απο ρούχα, τζίν και παπούτσια μας δημιουργούν αισθήματα οικειότητας κάνοντάς μας κομμάτι της συνολικής αφήγησης.
Η ανθρώπινη φύση έχει τον κεντρικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο η Ειρήνη Πουλιάση εκφράζει τις σκέψεις της. Με μια πιο κοντινή ματιά μπορούμε να δούμε λεπτομέρειες από ανθρώπινα μαλλιά και δόντια. Τα τοποθετεί ως ένα επιπλέον επίπεδο, επιδέξια ενσωματωμένο, κάτι σαν, σημειώσεις πάνω στα έργα της. Ως τα μόνα απομεινάρια της σήψης, αποτελούν έναν επιτάφιο της ανθρωπότητας. Δεν σχετίζονται μόνο με τον θάνατο, αλλά και με τον φετιχισμό του μακαβρίου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μέσω αυτών των αντιπαραθέσεων δημιουργούνται ερωτήματα όπως «τι μπορεί αυτά τα σύμβολα να σήμαιναν στο παρελθόν». Έτσι, αυτόματα μας φανερώνεται από μόνη της μια νέα έννοια, πιο προσωπική και προσαρμοσμένη στο σήμερα. Τα ασεμπλαζ απο, σεξουαλικά βοηθήματα, αντικείμενα και τα ρούχα που έχουν βρεθεί στο δρόμο και οι αναφορες στο δόγμα του σοκ και της χειραγωγησης των ΜΜΕ ειναι κυρίαρχες εικόνες της αισθητικής της εκθεσης αυτης. Εξυπηρετούν τον σκοπό τους ως τεκμήρια της εποχής μας, συνάμα όμως θέτονται ξεκαθαρα στην εποχή των millennials.
Με έναν αέρα επανάστασης η Ειρήνη Πουλιάση ετοιμάζει ένα αντιδραστικό κύμα που εναντιώνεται όχι μόνο στο ‘προσωπικο τραυμα’, αλλά και σε αυτό του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Τα έργα της θυμίζουν λάβαρα. Τα συνθήματα που γράφονται πάνω τους λειτουργούν ως ένα μότο της σημερινής δυστοπίας και είναι ένα σατυρικό κάλεσμα πολέμου: ”Call 911, No bullets left, Missing…”. Θέλοντας να ξεφύγουμε από αυτά τα σύμβολα του πανικού με τα οποία η Ειρήνη μας φέρνει αντιμέτωπους, μπαίνουμε σε μια διαδικασία να ψάξουμε μαζί της για ένα μέλλον που ελπίζουμε να δούμε.
Το “Ritalin Shots¨ μας προτρέπει σε μια κλεφτή ματιά στο μέλλον αυτό, συνάμα όμως η εικαστικός, μας κρατάει φυλακισμένους στον δικό της τρόπο σκέψης, γινόμαστε ένα με εκείνην, απολαμβάνοντας μια στιγμιαία ουτοπία πριν επιστρέψουμε στην δυστοπία που κατοικούμε…
Επιμέλεια: Will Coups
ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΥΛΙΑΣΗ
Γεννήθηκε στην Αθήνα, 1989. Ζεί και εργάζεται στο Λονδίνο. Η Ειρήνη Πουλιάση είναι εικαστικός και το έργο της πραγματεύεται την έννοια του τραύματος σε συνάρτηση με το συλλογικό ασυνείδητο και τις μοντέρνες δυστοπίες. Το έργο της, εκτείνεται πολυπρισματικά από την ζωγραφική και την γλυπτική στα νέα μέσα. Μέσα από μία σαρκαστική διάθεση και μια εμμονική επαναστατικότητα, κάνει αναφορές σε κοινωνικά θέματα όπως, τις συνέπειες της απώλειας, την αναλώσιμη ταυτότητα, τον πνευματικό ευνουχισμό, αλλά και την υποκειμενικότητα των συμβόλων της δύναμης.
Με καταγωγή από την Κέρκυρα, η Ειρήνη Πουλιάση το 2018 αποφοίτησε από το Chelsea college of arts του Λονδίνου, με μεταπτυχιακό στις Καλές Τέχνες και το 2016 από την Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας με Bachelor και Master Integrated στην ζωγραφική, με καθηγητές τον Θωμά Ζωγράφο και τον Χάρη Κοντοσφύρη. Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε γκαλερί και μουσεία ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων, του Tate Modern στο Λονδίνο, του Μουσείου Τέχνης Sejong στη Σεούλ της Νότιας Κορέας και της Γκαλερί CHARLIE SMITH LONDON στην οποία, τον Φεβρουάριο του 2018, επιλέχθηκε να παρουσιαστεί ως ένας ‘Νέος Θεός’ της τέχνης στην ετήσια έκθεση- παρουσίαση νέων καλλιτεχνών του Zavier Ellis ‘Young Gods’.
WILL COUPS
Ο Will Coups, (1995) είναι εικαστικός και επιμελητής εκθέσεων με βάση το Λονδίνο. Έχει σπουδάσει στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Intermedia art και το 2018 αποφοίτησε από το Chelsea College of Art με μεταπτυχιακό στις καλές τέχνες. Έχει επιμεληθεί αρκετά εικαστικά πρότζεκτ τόσο στο Ηνωμένο βασίλειο όσο και διεθνώς. Έχοντας την θέση του υποδιευθυντή της γκαλερί D Contemporary στο Mayfair στηρίζει εδραιωμένους καλλιτεχνες αλλα ταυτόχρονα παρουσιάζει και τους καλύτερους ανερχόμενους δημιουργωντας μια ισχυρή παρουσια στην σύγχρονη σκηνή τέχνης του Λονδίνου
