Στις 23/8 το φετινό Φεστιβάλ Μεγάρου Γκύζη ολοκληρώνεται με μια ακουστική latin βραδιά από το Roman Gomez Quartet με special guest την σπουδαία Κουβανή τραγουδίστρια Odalis Palma. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε από δύο αδέρφια που κατάγονται από την Αργεντινή, τον Roman Gomez (πιάνο, μπαντονεόν, κιθάρα) και τον Demian Gomez (κρουστά, ντραμς), με σκοπό να δημιουργήσει νέους εναλλακτικούς τρόπους παιξίματος της παραδοσιακής αργεντίνικης μουσικής (όπως του tango, chacarera, chamamé, zamba) με επιρροές από την jazz και την latin american folklore μουσική, ενώ προστέθηκε το καραϊβικό στοιχείο και ο κουβανέζικος ρυθμός. Στο σχήμα συμμετέχουν ακόμα δύο εξαιρετικοί Έλληνες μουσικοί, ο σαξοφωνίστας Αντώνης Λαδόπουλος (προσθέτοντας το τζαζίστικο στοιχείο) και ο μπασίστας Γιώργος Παλαμιώτης.
Με αυτή την αφορμή λοιπόν, ο Roman Gomez απάντησε στις ερωτήσεις μας και μας έδωσε μία γεύση για τη μαγική μουσική βραδιά που θα λάβει χώρα στην επίσης μαγική Σαντορίνη.
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη
Culturenow.gr: Πείτε μας δυο λόγια για τη συναυλία που θα πραγματοποιήσετε στις 23 Αυγούστου στο Φεστιβάλ Μεγάρου Γκύζη στη Σαντορίνη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Roman Gomez: Κατ’ αρχάς να πω πως θα παίξουμε με το κουαρτέτο μου, το Roman Gomez Quartet και θα είναι μια βραδιά με μελωδίες αργεντίνικης μουσικής αλλά με επιρροές από λατινική Αμερική. Θα είναι μια συναυλία που θα κινηθεί μεταξύ των ειδών τάνγκο και λάτιν.
Στο σχήμα συμμετέχει ο αδερφός μου, Demian Gomez (κρουστά, ντραμς) και οι εξαιρειτικοί Αντώνης Λαδόπουλος (σαξόφωνο) και Γιώργης Παλαμιώτης (μπάσο).
Επίσης, έχουμε μία καταπληκτική καλεσμένη, την Odalis Palma, η οποία θα τραγουδήσει στα κουβανέζικα και θα δώσει μία εξωτική αίσθηση. Το ιδιαίετερο σε αυτή τη συναυλία είναι πως θέλω να βρω μία γέφυρα μεταξύ της αργεντίνικης μουσικής και της λάτιν. Μου αρέσει γενικά να παίζω τάνγκο όχι με τον κλασικό τρόπο αλλά με πολλά λάτιν στοιχεία. Κάποιοι μου λένε πως παίζω σαν βραζιλιάνος!
Cul.N.: Ήρθατε στην Αθήνα από το Buenos Aires της Αργεντινής τον Σεπτέμβριο του 2008 για μόνιμη εγκατάσταση. Πώς πήρατε αυτή την απόφαση; Υπάρχουν ευκαιρίες για καλλιτέχνες στην Ελλάδα κατά τη γνώμη σας;
R.G.: Είχα έρθει για δουλειά, έμεινα περισσότερο και τελικά ερωτεύτηκα μία κοπέλα και έμεινα! Ο αδερφός μου έχει παντρευτεί εδώ και έχω και έναν ανιψιό. Δηλαδή πήραμε αυτή την απόφαση για προσωπικούς λόγους. Ως προς τις ευκαιρίες, τον τελευταίο χρόνο έχω παίξει σε πολλά live· Στο Half Note, στο Μουσείο Μπενάκη, στο φεστιβάλ στην Τεχνόπολη. Ίσως αρέσει αυτή η νέα πρόταση αυτή του συνδυασμού μεταξύ τάνγκο και λάτιν.
Cul.N.: Μουσικά, κινείστε μεταξύ τζαζ και τάνγκο. Πώς θα περιγράφατε τα συναισθήματα που σας δημιουργεί το κάθε είδος;
R.G.: Τα συναισθήματα είναι πολλά και η αλήθεια είναι πως είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω. Με λίγα λόγια θα έλεγα πως η τζαζ δίνει ελευθερία στους μουσικούς. Τα κομμάτια είναι σημαντικά αλλά το σημαντικότερο είναι η ελευθερία που δίνει το συγκεκριμένο είδος στο μουσικό μέσω των αυτοσχεδιασμών. Εγώ προσπαθώ να παίξω τάνγκο με κλασική παιδεία και επιρροές από λάτιν και τζαζ. Αυτά ως προς τη τζαζ. Το τάνγκο τώρα συνδυάζει το κλασικό με το δημοφιλές! Υπάρχει αυτοσχεδιασμός αλλά όχι όπως στη τζαζ… Και στον Πιατσόλα και στο είδος γενικά αυτό μου αρέσει. Είναι είδος που μπορείς να βάλεις και μοντέρνα στοιχεία μέσα στο κομμάτι. Είτε πρόκειται για Στραβίνσκι είτε Μπέλα Μπάρτοκ.
Cul.N.: Πόσο σημαντικό είναι κατά τη γνώμη σας για έναν καλλιτέχνη, να έχει ένα ευρύ πεδίο μουσικών γνώσεων και επιροροών;
R.G.: Τώρα θα πω κάτι οξύμωρο. Το πιο σωστό είναι να ξέρει τι υπάρχει στον κόσμο γιατί αυτό σημαίνει πως τη στιγμή που παίζει έχει επιρροές και πληροφορίες από πολλά είδη. Πιο αποδοτικό όμως, είναι να κάνει focus σε ένα είδος. Αυτό πιστέυω αλλά εγώ δεν κάνω αυτό…!
Cul.N.: Μεταξύ πολλών συνεργασιών σας στην Ελλάδα, είναι και αυτή με τον Μάριο Στρόφαλη. Πώς γνωριστήκατε και πώς προέκυψαν οι συνεργασίες;
R.G.: Ο Μάριος είναι φίλος μου, πολύ καλός άνθρωπος και εξαιρετικός μουσικός. Τον γνώρισα τυχαία στο στούντιό του και μετά τον είδα στο περσινό Athens World Music Festival της “Τεχνόπολις” στο οποίο ο Μάριος είναι καλλιτεχνικός διευθυντής. Εκεί, μου έκανε πρόταση να παίξω στο Womex στη Θεσσαλονίκη. Και έτσι άρχισε μία καλή φιλία και μια εξίσου καλή σειρά συνεργασιών.
Cul.N.: Μετά τη Σαντορίνη, υπάρχουν επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια;
R.G.: Δεν έχω κλείσει κάτι ακόμα σχετικά με εμφανίσεις αλλά συζητώ διάφορα. Επίσης, πρόσφατα έτρεξε στην Κύπρο ένα Concept – τα έσοδα του οποίου δόθηκαν για τις ανάγκες των παιδιών της Unicef – στο οποίο συμμετείχα ως σολίστας μπαντονεόν και είχε τον τίτλο «Peace concert».