Η καινούργια δουλειά του Βαγγέλη Αρτέμη είναι μια σειρά από ξύλινα γλυπτά, αλλά και σχέδια που αποτελούν εικαστικές αποδόσεις για την επισφαλή θέση του κοινωνικού μας εαυτού, μεταξύ της βαρύτητας που τον προσδιορίζει και την προσδοκία της υπέρβασης, μεταξύ της θεμελιακής του ανεστιότητας και της ανάγκης του ανήκειν, μεταξύ της αγωνίας του να ισορροπήσει και την επιθυμίας της πλεύσης.
Μια γλυπτική εγκατάσταση που ερμηνεύει το νεωτερικό ιδίωμα, αναφερόμενη στο πλοίο φάντασμα από το “Σόλο του Φίγκαρω” του Γιάννη Σκαρίμπα, αντανακλώντας το ανεκπλήρωτο όραμα ενός ουτοπικού κόσμου με την ίδια μελαγχολική αλλά και παιγνιώδη διάθεση. Η επινόηση της φυγής από την ανελέητη πραγματικότητα αλλά και η αέναη αναβολή της συνιστούν τον χώρο του παιχνιδιού. Μια υλικότητα σε μετεωρισμό διαγράφει ένα πέρασμα, που είναι η ίδια η καλλιτεχνική δράση.